Belki birgün aynı yağmura diz çökeriz seninle Aynı şehir yada ayrı şehir ne farkeder Kalp kalbe tutuşur bakarız gökyüzüne Sonra sen gülersin belki uzaktan da olsa Yel getirir kokunu gezersin damarlarımda Kaldırırız başımızı kısarız gözlerimizi Çatarız kaşımızı izleriz maviliği Ve Sonra Ben sana bir çay yaparım Demine de derdimi katarım Yüzüne güler Kalbimden ağlarım Şeker diye gülüşünü katar Çay diye gözyaşlarımı içerim Dedim ya belki bir gün aynı yağmura diz çökeriz de tertemiz kendimizden geçeriz…
Şu an 2.167 kişi ve 72 üye var.
