empatisiz bir vicdan sorgulaması ne kadar doğru olabilir ki?..
ya sorguladığımız şeyin tek referansı kendimiz isek?!..
vicdani olan adil midir her zaman?..
yoksa eşitliğin adil olmadığı kadar aşikar mıdır, vicdani olanın her zaman adil olmadığı?..
Empati bizim dünyamızda sadece kelimeden ibaret dilde yapıyoruz ama iş vicdana gelince herkes egosunu konuşturuyor bencilce yargılamalar ve isteklerle ne kadar adil olduğumuz tartışılır...
Vicdan insanın yüreğinden gelen ses, kulak verilmediğinde körelen, bileylenmesi lazım gelen, bazen sahibinin parmağını kesen keskin bir bıçaktır. Yaradılış gereği bizlere eklenmiş bir lütuftur kiminde var ziyadesiyle kiminde ise hissedilmeyecek kadar azdır