Kimi zamanlar sükûtlarda kalıyorsak, görmüyorsak bazı şeyleri, bu hâlimiz gözümüzün görmediğinden, aklımızın yetmediğinden, kulağımızın duymadığından değil, sadece edebimizdendir.
Toprak utandı, çocukları bağrına basarken;Kuşlar utandı, masmavi gökyüzünde süzülürken,Ağaç utandı, çiçek utandı; bu neyin nesi diye.!Gül utandı, rengini kan kırmızıdan aldı diye,Barış utandı,kanatlarına ölü çocuklar takıldı diye,Bir, insanoğlu utanmadı yaptığından..!
Şu an 1.768 kişi ve 60 üye var.