Ne zaman insan oluruz…
Kaldırıma, rampaya, engelli araç park yerine park etmediğinizde.
Hastane ve okul önlerinde korna çalmadan hız yapmadan araç kullandığınızda.
Alkollü araç kullanmadığınızda.
Hız sınırını ceza yememek için değil, kendinizin ve başkalarının hayatını tehlikeye atamamak için aşmadığınız zaman.
Başkalarına fikirlerinizi kavga ederek kabul ettirmekten vazgeçtiğinizde.
Karşınızdaki kişiyi kadın veya erkek olarak değil insan olarak görmeye başladığınızda.
Başkalarının hakkına, kendi hakkınız gibi sahip çıkıp, saygı duyduğunuzda.
Yolda rastladığınız komşunuza gülerek selam verip iyi günler dilediğinizde.
İnsanları ötekileştirmekten vazgeçtiğinizde.
Tüm canlıların, ağaçların doğanın bizler kadar yaşama hakkı olduğunu kabul edip savunduğunuzda.
Sokakta yaşayan canlıların yaşaması için bir tas su bir tas yiyecek koymayı alışkanlık haline getirdiğinizde
Hiçbir menfaatiniz ve beklentiniz olmayan birine yardım ettiğinizde.
İnsanların eşit yaşama hakkı olduğunu düşünüp bir çocuğun eğitim hakkına destek olmak için çabaladığınızda
Yaptığınız yardımları reklam aracı olarak kullanmaktan vaz geçtiğinizde.
İnsanları mevki, makam dil, din ırk vb sebeplerle ayırmadan sevdiğinizde.
.
.
.
İnsan olmak mı en önemli şeyin yürekte olduğunu anladığınızda. İşte o zaman bazı şeylerin değişmeye başladığını siz de fark edeceksiniz.
Değişim sizden başlar.
(Semihat Karadağlı)
(Bunlar benim gözümden bir kaçı. Tabi ki bunlara ilave edilecek bir çok şey var.)
