Ömrümüzü törpülerken zaman,
bazı anlar vardır
kitap aralarında kuruttuğumuz çiçekler gibi...
Ne o günü unutursun,
ne o gün ki kalbindeki ışıltıyı.
Ne vakit tadı kaçsa bir şeylerin,
o ışıltıya yaslayıp başını
yine o güne gider
yine çocuk olup gülümsersin.
Ne vakit tadı kaçsa biseylerin çocukluğumu düşünür mutlu olurum...