Kolay Olmayacak...
Elbet kırılacak bir yanımız...
Canımız Yanacak ...
alışır gibi olacak.
ama unutmayacağız...
.......
hıçkıracağız elbet..
Erkekliğe nemne sürüp...
hırçınlaşacağız, fıtratımıza ters düşüp...
yaşamak ne mümkün...
ölüşüp duracağız...
..........
Kolay olmayacak elbet...
Kanayacağız...
Karşı durmak isteyecek, yapamayacağız...
Ağladıkça anlayacak, Anladıkça Ağlayacağız...
Kaderin cilvesi diyecek , hep ve her zaman susmak zorunda kalacağız..
çocuklar gelecek gözümüzün önüne her seferinde...
her seferinde bıçağın en keskin yerini kendimize çalacağız...
Bir kez daha Kanayacak...
ne saracak biri olacak, ne de sarıla bileceğimiz biri...
dilimizi yutmuş gibi...
susacağız...
Sonra Annelerde susacak, Babalarda...
bir ömrü sağ salim defnedeceğiz...
kefenleyip Ruhu, ölümü isteyeceğiz...
sevmeye engel, sebeplerimiz olacak sonra...
sonra kursağımızda yumruk gibi duran bir heves kalacak...
yutkunamasakta...
yutturacağız kendimize , hayat devam ediyor masalına...
kolay olmayacak...
ve zaten başaramayacağızda...
Karşımızda kocaman bir gerçek duracak..
gerekçeler duracak...
gerçekten hayat duracak,
anlamlar kazınacak hafızalardan..
akıllar beş para etmeyecek...
her şey ama her şey değişse bile dünya üzerinde..
hatta kainatta bile...
Kader değişmeyecek...
cilveli bir yosma gibi kırıta kırıta yürüyecek yıllarımızın üstünde..
üstünden geçecek sevinçlerimizin...
ve biz bir p.ç gibi...
dahası hiç gibi olacağız...
yaşamak diyecekler buna...
bizde yaşacağız sözüm ona...