Bam Teli

kalbînîn yerînî kaybeden însanlara
kîmî ayrılık. kîmî acı
kîmî yalnızlık îstîflemîştî gözlerînîn boşluğuna
bellî kî hasarlı bîr dûnyaydı burası
întîsap etmeyîşîm bu yûzdendî..

Ey Hayat!
Öyle yorgunum ki,
Susup da ağlayasım ,
Ölüp de dinlenesim var...

o kadar kötü mü durum?

*İnsanlarla öyle oturup kalkınız ki
 ölürseniz size ağlasınlar,
yaşarsanız sizi özlesinler...*

    Bazı insanlar vardır. Diğerleri için gündüz güneş; gece ise aydır. Ne mutlu onlara, onlar gibi olmak isteyenlere...

Kalbimde yıllardır kabuk bağladı yaralar
Ödüm kopuyor,
bir gün hepsi birden kanamaya başlayacak diye.

Ahmet Erhan

Ev neresidir derseniz;
Anlaşılmak için savaşmadığınız yer,derim…

Bilmezler..
Annemin hastane odasında, efil efil kar yağsa da içimin yangını geçse dediğini..
Bilmezler..
Annemin öldükten sonra mezarının üstüne efil efil kar yağdığını..
Bilmezler..
Herkesin o soğukta donarken benim içimde yangınlar yandığını..
Bilmezler benim "kar"ı neden sevmediğimi bilmezler.. 
Bilmezler kar yağarken tekrar tekrar yandığımı,
Yanıp da kül olduğumu,
O küllerle savruluşumu,
Bilmezler..
Bilemezler...

   İnsanoğlu, hayatını kolay yaşama uğruna geliştirdiği teknolojiyle, özünden; yani doğallığından uzaklaşmakta, sonunu hazırlamakla meşgul bu yüzyılda.

*Herkes zamanda yolculuk yapıyor aslında.
Anılarıyla geçmişe, hayalleriyle geleceğe..*

Değer vermek ateşe odun atmaya benzer.lsınacağını seni sıcak tutacağını düşünürsün ama yanacağın aklına gelmez ve kül olursun...

Bazen yolu sonu hayrın başı olur.

Sabrın ömrünü,
Şükrün gönlünü güzelleştirir..*

       Olamayacakları istemek zihni çok yorar. Tıpkı tüm insanların iyi bir insan olmasını istemek; hiçbir kötülüğün olmasını istememek gibi.
    Halbuki ne kadar da insanî, iyi niyetli bir istekti talep edilenler.