Ben Kesin Öğretmenliği Beceremiyorum

Öğretmenim derdini okudukça mesleğe başladığım ilk aylarım aklıma geldi.Şu an 13. yılımı çalışıyorum.Ben ilk ayımda öğrencilerim bir şey bilmiyor ben bu işi yapamıyorum istifa etmeye giderken komşu köydeki öğretmen arkadaş "Dur bakalım sen ne yapıyorsun?"dedi.Sana önerim öncelikle öğrencilerine yapabildikleri problemler,cevaplayabildikleri sorular(ne kadar 2.3. sınıf seviyesinde olursa olsun) yönelt.Önce yapabileceklerine inanmalarını sağla.Nasıl olsa yapamıyoruz psikolojisinden uzaklaşmalarını sağla.Yapabilmenin,cevapalyabilmenin zevkini tatsınlar.Sizin gibi öğrencilerini dert edinen bir öğretmenimin elinde hepsi olmasada iyi olacaklardır.İyi çalışmalar.

hocam ne iyi söylemiş o öğretmen. ben de 1. yılımı doldurdum ve sizin ilk zamanlarki psikolojinizi yaşıyorum. ama istifa etmeyi düşünmüyorum. sabrediyorum inşallah zamanla düzelecek her şey..

buffy84 hocam aynı dertler bende de var. benim öğrencilerimle ilk yılım. ilk zamanlar gayet iyiyken eski öğretmenlerinin yaptıklarını yapmadığımı gördüklerindenmidir bilmem üzerlerindeki etkim azaldı. iki dakika önce yapmayın dediğim şeyi tekrar yapıyorlar disiplin kalmadı:(sabır diyorum hocam sabır:)

Sevgili Öğretmenim Kendinizi Üzmeyin Anladığım Kadarıyla Zor Bir Sınıfla Karşı Karşıyasınız.bir Öğrencinin Başarılı Olması İçin Veli Öğretmen İşbirliği Olması Gerekir.çocuk Bir Kuş Gibidir.bir Kanadı Sizsiniz Diğeri İse Veli.kanatlardan Biri Olmazsa O Kuş Nasıl Uçsun......yinede Yılmayacağınıza Eminim Velilerle Daha Yakın İletişime Girseniz Ev Ziyaretleri Ne Derece Olur Bilmiyorum Ama Ev Ziyearetleri Velinin Öğretmene Güvenini Arttırıyor.hepsini Değil Ama Birkaçtanesini Kazansanız Yinede Yol Almış Olursunuz ...

Benim sınıfım da aldığım zaman çok kötüydü. Hakikaten veli ziyaretleri işe yarıyor. Öğrencilerime yapamadıkları bir şeyi sınır olarak koyuyorum. Yaparsanız size geleceğim diyorum. İnanın birbirleriyle mücadeleye başladılar. 22 veliden 15'ine gittim. Evine gideyim diye okumaya geçen, okuma hızını arttıran, teneffüste bile test çözen öğrencilerim oldu.  Sınıfımın düzeyi de çok düzeldi. :)Umut hiçbir zaman yitirilmemeli bizim meslekte.

buffy84 hocam aynı dertler bende de var. benim öğrencilerimle ilk yılım. ilk zamanlar gayet iyiyken eski öğretmenlerinin yaptıklarını yapmadığımı gördüklerindenmidir bilmem üzerlerindeki etkim azaldı. iki dakika önce yapmayın dediğim şeyi tekrar yapıyorlar disiplin kalmadı:(sabır diyorum hocam sabır:)

Bi öneri: Öteki öğretmenin zamanında seçilen sınıf başkanı ve yardımcısını değiştirin. Benim başıma da geçen yıl aynı şeyler geldi. Sonunda bazı değişiklikler yaptım. Bi müddet sonra kendilerinden inatçı olduğumu görüp bana ayak uydurmaya başladılar.

sakiş ve hülya öğretmenlerim, ilginiz için teşekkür ederim.sakiş öğretmenim önerini yarından itibaren uygulayacağım, ev ziyareti işe yarayabilir,uygulamaya değer:)

Arkadaşlar bizim burayada bir öğretmen arkadaş atanmıştı. Birgün hocam ben bu mesleği yapmam memur olacağım dedi. Hatta babası beni aradı ikna etmem için, ben de bayağı uğraştım bırakmaması için. Ama çabalarımız boşa gitti ve arkadaş meslekten istifa etti. Şimdi ne mi yapıyor? Dediği gibi memurluk sınavlarına girdi ve kazandı. Şimdi Anakara Polatlı ilçesinde postacı oldu. Şuan çok mutlu. Onun adına bende mutlu oldum. Konuyla pek alakası yok ama anlatayım dedim.

buffy84 hocam başka bir açıdan size bir tavsiyem olacak.siz sınıfınızı yeni aldınız.şuandaki seviyelerinden siz mesul değilsiniz ancak müfettiş geldiğinde bunu düşünmez.o nedenle size seviye tespti sınavı yapmanızı öneririm. eğer II.dönem aldıysanız bu sınıfı,ı.dönem konularından sorular hazırlayıp onların seviyelerini ölçün derim ben. sonrada bir tutanağa bağlayıp,dosyanıza koyun.en azından müfettiş sorduğunda, ben aldığımda seviyeleri böyleydi diyebilirsiniz.

ilk başlarda ben de öyle demiştim. Köy kötüydü, öğeencilerin seviytesi kötüydü, veliler ilgisizdi, önceki gün anlattığım ertesi gün sonrduğumda çok az kalıyordu, aileler ilgisizdi, verim çok azdı.
yok dedim bu olmayacak, bırakmalıyım, postaneye girsem memur olsam ve ya bankaların sınavlarına girsem dedim. sonra dedim dayan az daha belki tayinim çıkınmca değişir durum. tayinim çıktı memleketime, yine birleştirilmiş sınıf okutuyorum ama seviye iyi, veliler ilgili, geri dönüt var. Şimdi diyorum öğretmenlik güzel

hocam bence  çocuklardan da eğitimden de yöreden de daha büyük bir sorununuz var
bu sorun önyargınız siz zaten yargıya vardığınız için eğitim öğretimdeki en önemli şeyi gözardı etmişsiniz bu SABIR dır hocam
verdiğiniz eğitim  bence bilgiye yönelik başarılı ve birikimli birisiniz ve bunları hemen çocuklara vermek istiyorsunuz ama şunu unutuyorsunuz siz rahat anlıyorsunuz diye çocukta rahat anlayamaz  kişi bilmediğinden korkar örneğin siz şimdi fizikten kuantumu öğrenmeye çalışsanız ne hissedersiniz onu düşünün ,size bu konunun nasıl verilmesi isterdiniz kendinize sorun ve bulduğunuz cevapları öğrencilerinizde uygulayın ama son derece basite indirgeyerek ve özellikle her derste görsel kullanın film izletin dikkat çekin ve en önemlisi verdiklerinizin hemen karşılığını beklemeyin bu sanki yemeğin tüm mazemelerini hazırlayıp tencereye atıp sonra pişmeden yemeğe benziyor biraz pişmesini bekleyin sabırlı olun göreceksinizki  kurumuş sandığınız o ağaç filiz verecek baharda son olarak dayak atmayın ama ezikte olmayın başarılar

ilk başlarda ben de öyle demiştim. Köy kötüydü, öğeencilerin seviytesi kötüydü, veliler ilgisizdi, önceki gün anlattığım ertesi gün sonrduğumda çok az kalıyordu, aileler ilgisizdi, verim çok azdı.
yok dedim bu olmayacak, bırakmalıyım, postaneye girsem memur olsam ve ya bankaların sınavlarına girsem dedim. sonra dedim dayan az daha belki tayinim çıkınmca değişir durum. tayinim çıktı memleketime, yine birleştirilmiş sınıf okutuyorum ama seviye iyi, veliler ilgili, geri dönüt var. Şimdi diyorum öğretmenlik güzel

Bize de nasip olur mu acaba... inşallah, memleket şart değil de biraz daha derse ilgili öğrenci, eğitime önem veren veliler olsa... hayırlısı olsun bakalım.

hocam bence  çocuklardan da eğitimden de yöreden de daha büyük bir sorununuz var
bu sorun önyargınız siz zaten yargıya vardığınız için eğitim öğretimdeki en önemli şeyi gözardı etmişsiniz bu SABIR dır hocam
verdiğiniz eğitim  bence bilgiye yönelik başarılı ve birikimli birisiniz ve bunları hemen çocuklara vermek istiyorsunuz ama şunu unutuyorsunuz siz rahat anlıyorsunuz diye çocukta rahat anlayamaz  kişi bilmediğinden korkar örneğin siz şimdi fizikten kuantumu öğrenmeye çalışsanız ne hissedersiniz onu düşünün ,size bu konunun nasıl verilmesi isterdiniz kendinize sorun ve bulduğunuz cevapları öğrencilerinizde uygulayın ama son derece basite indirgeyerek ve özellikle her derste görsel kullanın film izletin dikkat çekin ve en önemlisi verdiklerinizin hemen karşılığını beklemeyin bu sanki yemeğin tüm mazemelerini hazırlayıp tencereye atıp sonra pişmeden yemeğe benziyor biraz pişmesini bekleyin sabırlı olun göreceksinizki  kurumuş sandığınız o ağaç filiz verecek baharda son olarak dayak atmayın ama ezikte olmayın başarılar

hocam tespitleriniz doğru..bu arada ardahan hangi okulda görev yapıyorsunuz?bir yıl bende orda çalışmıştım..dikkatimi .ekti..ilk defa ardahanda çalışan bir eğitimhaneli gördüm..kolay gelsin!

ardahan göle  büyükalunbulak i.ö.o.

Arkadaşlar bizim burayada bir öğretmen arkadaş atanmıştı. Birgün hocam ben bu mesleği yapmam memur olacağım dedi. Hatta babası beni aradı ikna etmem için, ben de bayağı uğraştım bırakmaması için. Ama çabalarımız boşa gitti ve arkadaş meslekten istifa etti. Şimdi ne mi yapıyor? Dediği gibi memurluk sınavlarına girdi ve kazandı. Şimdi Anakara Polatlı ilçesinde postacı oldu. Şuan çok mutlu. Onun adına bende mutlu oldum. Konuyla pek alakası yok ama anlatayım dedim.

Sayın hocam,
Eğer bir öğretmen bağırı bağıra "Ben farklıyım arkadaş" diyebiliyorsa işte bundandır.
Bütün mesleklere bakınız,inceleyiniz.Onlar yarını olmayan eserler yaratır.Yaptıklarının ömürleri kızacık ya da bir yere kadardır.
Onlar köprü yapar,malzeme üretir.Fabrika kurar para kazanır.Ressam olur,müzisyen olur.
Daha bir çok örneğini sayabiliriz.
Bir süre anılırlar sonrasında kaybolup giderler.
Ama onların hiçbiri insanı yetiştiremez.
En büyük sanat insanı yetiştirmektir,ona yön vermektir.Yetiştirmektir.Büyü tmektir.Nesile yol açmaktır.Klavuz olmaktır.Yarın olmaktır.
Kısacası öğretmenlik :
-İnsanı adam etme sanatıdır.
Diyorum ki:
Hangi mesleği yaptığımızın farkına varalım.
Parayı pulu boşverelim.
Para pul  her şey değil.
Birde Allah katındaki yerimizi düşleyelim!

Elleri öpülesi öğretmenlerime saygı ve selamlar...

kafayı yemek üzereyim:( üniversitedeyken stajlarda, okulda öğretim derslerinde hep sınıfın en iyilerindendim, sınıftaki arkadaşlara "çocuğunuzun öğretmeni kim olsun" diye sorulduğunda benim ismim verilirdi, ama şimdi şu hale bak, sınıf disiplinini bile sağlayamıyorum, cuma günü öğrencimin biri kapıyı hızla vurarak sınıftan çıktı, yine bu gün sosyal bilgiler dersinde bir ders boyu güney doğu anadolu bölgesinde hangi şehirlerin olduğunu, bizim yaşadığımız şehri uzun uzun öğrencilerle konuşup, haritada yerlerine baktıktan sonra, dersin sonunda "mardin (yani bizim yaşadığımız şehir) hangi bölgedeydi?" sorusuna, derste hiç anılmamasına rağmen "ege bölgesiiiiii" diye bağıran öğrencilerim oldu.matematik, fen, keza öyle.
öğretmenler odasında sohbet ediyoruz arkadaşlarla, hepsi öğrencilerin dayağa nasıl olumlu tepki verdiklerini anlatıyorlar, ben hiç bir öğrencimi dövmedim bugüne kadar, okulda en korkulan öğretmenin öğrencileri çarpım tablosunu şakır şakır şarkırken benim öğrencilerimden bir tanesi geçen hafta problem çözerken 3*3 sorusuna 33 yanıtını verdi.
nerde yanlış yapıyorum anlamadım.
geçen gün forumda bir arkadaş grup çalışmasında öğrencilerinin nasıl da profösör edasıyla ders anlattıklarını yazmıştı, o kadar özendim ki, ben iki yıldır grup çalışması yaptırmaya çalışıyorum, daha hiç bir grup öyle ders anlatamadı. arkadaşlarıma soruyorum, sınıflarında vasatın altında olan 3-4 öğrencileri oluyor, benim sınıfımda 4. sınıf olmamıza rağmen 2 öğrencim okuma yazma bilmiyor, 7 tanesi de ne okuduğunu anlamadan heceleyerek okuyor.
offff, ne çok yazmışım:( ne olur bana akıl verin

Hocam, kendimi size nasihat verecek konumda görmüyorum. Hepimiz aynı ülkenin eğitim fakültelerinden mezun olduk.

Bence siz doğru yoldasınız. Özeleştiride bulunmanız ve mesleğinizi iyi tam icra edemediğinizi düşünürek ızdırap duymanız bunun en güzel kanıtıdır.
 Bir öğretmen kendini mükemmel olarak görüyorsa asıl problem ondadır bence. Öğretmenlik sürekli yeniliklere ve değişime açıkm kapı bırakmayı zorunlu kılan bir meslektir. Bunun doğal sonucu olarak da sürekli sürekli gelişir ve kendimizi yenileriz. Çoğu zaman bu sürecin farkında bile olmayız. Bu süreç yoğun bir şekilde yaşandığı dönemlerde de ızdıraplar ve sancılar artar. Ama unutulmamalıdır ki bu sancılar ve ızdıraplar bizi öğretmen yapacaktır.

Her şeyi mükemmel yaptığını ve hiç kimseden öğrenecek bir şeyi olmadığını düşünen öretmenlere ne demeli?

Bana sorarsanız, öğretmenlik öğretme olduğu kadar da öğrenme sürecidir. Tembel olduğunu düşündüğümüz öğrencimizden bile öğreneceklerimiz vardır.

Biraz fazla uzattım galiba. Tekara belirteyimki sizin ızdırabınız doğaldır, hepimizin zaman zaman çektiği sıkıntıdır. Asıl sırun bu ızdırabı duymamaktır.

Yastığımız mezar taşı yorganımız kar olsun
Biz bu yoldan dönersek namus bize ar olsun

Sayın hocalarım çok güzel örnekler vermişler başarı için.Başımızı dik tutup, enseyi karatmamak lazımdır.Uygulanırsa gerisi gelecektir.