Ben Öğretmen Oldum (Meslekteki İlk Gün)

Ben çok şanslı bir insanım binlerce kez şükürler olsun.Şu an görev yaptığım okulda öğretmenliğe başladım.Şehir merkezinde ve çok düzenli,bulunduğu civarın en iyi okulu üstüne üstlük idare ve öğretmenler tam bir uyum içindeydi.İlk derse girdim.Annem öğretmen olduğu için heyecan falan yoktu.5.sınıf iyi bir sınıf.Öğretmenler çok yardımseverdi.Yazın pedagojik formasyon aldık 2 ay.Ne hikmetse yıllık,ünite,günlük plan nasıl yapılır öğretilmedi.Buna benzer uygulamada bilmemiz gereken hiç bir şey öğretilmedi.Plan yapmayı annemden öğrendim.
İlk gün değil ama ilk zamanlar önceki mesleğimde hep hesap makinası kullandığım için çarpım tablosunu unuttuğumu fark edip tekrar ezberledim.Problem çözerken denklem dışında çözemiyordum.Matematiği çok iyi bir öğrencim çözer getirir,tahtada ona anlattırarak çözdürür ben de çözüm yöntemini öğrenmiş olurdum.Arkadaşlarımın hepsi çok yardımseverdi.Hala da öyle.

1999 yili... güneşli  bir eylul sabahi...28 ogrencili şirin mi  sirin   devlet sarisina boyali küçücük  bir koy okulu ..girtlaklari yirtilircasina bagirarak Istiklâl  Marsi mizi okuyorlar...Toren bitiminde ogretmen arkadasim bit kontrolu yapmaliyiz diyor.Bense hayatimda hic bit gormemisim..Cekine cekine alcak bir sesle ben hic gormedim biti tanimiyorum dedim.Gozleri boncuk boncuk biraz yasitlari a gore irice bir kiz cocugu...Bende var ogretmenim dedi...Arkadasina cikarttirmis iki arada bir derede.. elinde bir bit...Biti gordum..Digerlerinin basinda aramaya basladim..Daha ilk dersime baslamadan  yeni iki sey ogrendim. Birincisi biti tanidim..Ikincisi yardimseverligin ne onemli bir meziyet olduğunu ..Ogretmeni birsey bilmeyen insan durumundan  kurtarmasini Neriman 'in....Ah Neriman..Keske seni 14 une geldiginde evlendirmeselerdi... Keske senin icin daha fazla yapilacak sey olsaydi....Kimbilir  simdi neredesin ..Ama her aklima geldiginde  hikayenle yuregimin ciz ettigi yerdesin.....

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] hocam, çok enteresan bir ilk günmüş. hani güldür güldür show şevket vardı ya "keşke benim olsa"

iyi ki benim değil... şimdi bile huylandım.

Ben mezun olduktan sonra 3 buçuk yıl Ankara'da özel okulda çalıştım.Çalışma şartlarının ağırlığı ve velilerin patron gibi davranması sebebiyle ani bir kararla atama istedim.2008 Ocak ayında doğunun en doğusuna atandım 

Ee tabi Ankara'da tertemiz,sıcacık özel okulda çalışmaya benzemiyor. Sudan çıkmış balığa döndüm.Bana 5/A sınıfını verdiler.Sınıfa girdim camdan baktım Ağrı dağı manzarası vardı.Kış olduğu için dağ çok kasvetli görünüyordu.O esnada yoldan geçen panzeri de görünce gözlerim doldu.Ne yaptım ben böyle diye düşündüm.Boğazıma yumruk yemiş gibi oldum. İstifa edip geri dönmeye karar verdim.

O okulda 8 yıl çalıştım. Geriye dönüp bakınca hayatımın en güzel yılları orada geçmiş.Çok sağlam dostluklar kurduk.Birbirimizin ailesi olduk.Öğrencilerim ile hala sık sık haberleşiriz. 2020'de toplanıp beni ziyarete gelecekler 

Ben mezun olduktan sonra 3 buçuk yıl Ankara'da özel okulda çalıştım.Çalışma şartlarının ağırlığı ve velilerin patron gibi davranması sebebiyle ani bir kararla atama istedim.2008 Ocak ayında doğunun en doğusuna atandım 

Ee tabi Ankara'da tertemiz,sıcacık özel okulda çalışmaya benzemiyor. Sudan çıkmış balığa döndüm.Bana 5/A sınıfını verdiler.Sınıfa girdim camdan baktım Ağrı dağı manzarası vardı.Kış olduğu için dağ çok kasvetli görünüyordu.O esnada yoldan geçen panzeri de görünce gözlerim doldu.Ne yaptım ben böyle diye düşündüm.Boğazıma yumruk yemiş gibi oldum. İstifa edip geri dönmeye karar verdim.

O okulda 8 yıl çalıştım. Geriye dönüp bakınca hayatımın en güzel yılları orada geçmiş.Çok sağlam dostluklar kurduk.Birbirimizin ailesi olduk.Öğrencilerim ile hala sık sık haberleşiriz. 2020'de toplanıp beni ziyarete gelecekler 

Bir Ağrılı olarak bunları duymak çok güzel..