Bir Atanamama Hikayesi

zorbey hocam ben de amasya eğitim fakültesi 2002 mezunuyum.geçen yıla kadar ücretli olarak çeşitli köylerde dolaştım .Hayatta herşey bizim için.Ben şu anda yine bi köyde sözleşmeli sınıf öğretmeniyim.Psikolojim bozuldu.Ama şu anda mutluyum.Bu arkadaşlarım sayesinde .Kadro benim için bir hayal yapamıyorum.öğretmenlik kpss denilen bu sınavla ölçülüyorsa bırakırım daha iyi.Sözleşme iptal olursa kendime başka yol çizerim.Üzüldüğüm tek nokta ailemin emekleri beni boşverin de...Onları bile mutlu edemedim.Nasip değilmiş bazı şeyler.Rızadan ötesine inanın kendinizi parçalasanız da gidemiyosunuz.Her şey bizim için.Ne yapalım şansın bol olsun hocam

Ben 2005 Amasya Eğitim Fakültesi Sınıf Öğrt. Böl. mezunuyum. 2004 KPSS sınavında 3. sınıfta 76 puan, 2005 KPSS sınavında 72 puan aldım ve 2006 şubat atamasında sadece 3. sınıfta aldığım için yüksek olan puanımı kullanamadım ve kadro alamadım (taban puan 74'tü ve ben 76 puanımı kullanabilsem atanıyordum.) İlk defa yapılan bu uygulama ile haksız bir şekilde atanamamış olmama  "herşeyde bir hayır vardır" diyerek aldırmadım. Bu arada ZKÜ'de yüksek lisansa başladım. 2006 KPSS'de 82 puan aldığımda iyi bir yere geleceğime inandım çünkü bu puanı alan arkadaşlarım önceki senelerde istedikleri yerlere atanıyorlardı ve bende en geç şubatta yüksek lisans kaydımı yaptırdığım zonguldak veya yakın çevresine atanacağımı umut ediyordum. Eylülde Erzurum'un Karaçoban ilçesine sözleşmeli öğretmen olarak yerleştirildim ve yüksek lisans kaydımı kadroya geçene kadar dondurup sözleşmeli yerleştirildiğim okula gitmeye karar verdim (nede olsa şubatta şansım çok yüksekti ve ben büyük bir ihtimalle istediğim yerlere gidebilecektim.) Ancak hükümetin şubatta 1300 sınıf öğretmeni alacağını duyunca bütün hayallerim bir anda yıkıldı. Bugün ise alınacak öğretmenlerin doğu ve güney doğuya alınacağını söylüyor bakan. Artık bütün hayallerim bitmiş durumda.  2006 şubat atmasında iyi bir yere atanabilecekken, 2007 şubat atamasında bile önümü göremeyecek hale geldim. Artık geleceğe dair hiç bir hayal kurmuyorum, kuramıyorum. Yüksek lisans ve kariyer hayallerimi kaybetmiş durumdayım.

         Şimdi çok merak ediyorum Bu tür uygulamalar hep bana mı zarar veriyor? Yoksa benim gibi birçok eğitimci arkadaş mı var?

         Son olarak şunu söylüyorum;  yıktıkları hayallerim ve uğradığımız haksız uygulamalar için hakkımı helal etmiyorum. İnşallah yaptıklarının karşılıklarını bulurlar...

yaşanılan olaylar hemen hemen aynı hocam. Önemli olan biraz sabır. Herşeyde bir hayır vardır. bunu unutmamak gerek. 2004Yılı mezunuyum. kppsden kadroya geçecek puan alamadım. Bu yıl dördüncüye denicem. Yılmak yok. Önce ücretli çalışıyordum sonra sözleşmeli. Şimdide sözleşmeli çalıştığım okulda müdür yetkiliyim. Seneye ne olur belli değil. Yüksek lisans yapmayı çok istedim, 0,1puanla olmadı. Bu yıl tekrar denicem. Allah sağlık sıhhat versin yetyerki gerisi hikaye...Hayallerinizin peşini bırakmayın ...

umarım tüm dilekler bir gün gerçek olur

Şimdi çok merak ediyorum Bu tür uygulamalar hep bana mı zarar veriyor? Yoksa benim gibi birçok eğitimci arkadaş mı var?

hocam aynı talihsizlik bende de oldu ve aynı sene yaşamışız olaylarıbenim de puanım 77 idi bir sene önceki kadro verilseydi paşa paşa geçecektim kadroya şuan hala sözleşmeliyim kendimi yaş tahtaya basıyormuş gibi hissediyorum ve kpss puanım her sene daha çok düşüyor ALLH sonumuzu hayır etsin ne diyelim..

ahh hocam sanırım hepimiz aynı dertten muzdaripiz.. Ben 2003 mezunuyum o yıl 0,5 puanla atanamadım.ve 1,5 yıl bekledim Şubat 2005te kadrolu olarak atandım bu arada afyonda yüksek lisans yapıyordum atamamda afyon olunca dondurmadım gider gelirim dedim ama nerde
devamsızlıktan kaldım çünkü ben tek öğretmenim ve bana izin vermediler okul kapanacak gerekçesiyle
3 yıldır berbat bir yerde 5 sınıf bir arada çalışıyorum ve bu çaşılmaların zorunlu hizmete tabi değil ve yeni yayınlanan kılavuza göre ben afyon içindeki D ve E bölgelerine il içi tayin isteyemiyorum  sebep olarak zorunlu hizmet gösteriliyor.. ama ben zaten 3 hatta 3,5 yıldır en kötü şartlarda çalışıyorum hayatımda hiç soba görmeyen ben soba yakıyorum vs.. bunlar basit şeyler ama  artık dayanamıyorum bu saatten sonra benden okulda hiç bir verim beklemesinler beni izmirin merkeziyle afyonun merkeziyle aynı kefeye koymak adaletsizlik değil ama il içi tayin istemem adaletsizlik ne saçma biiiişey bu sinir oldum

bu durumda olan tüm arkadaşlara rabbim kolaylık versin
inşallah dilekleriniz kabul olur arkadaşlar

hocam içinizi dökmüşsünüz iyi de yapmışsınız...
ben de çok çalışmıştım kpss ye ama 83.738 aldım ve devlet ataması ile AĞRI-PATNOS'a atandım..çok şükür diyorum çümkü devlet ataması ile gelebileceğim en iyi yere gelmişim..sözleşmeliyim..şuba tta kadro gelir diye hayal ediyordum..olmadı..600 kişi alınca saolsunlar..
artık kadrodan falanda ümidim yok...hayırlısı ne diyelim...

Ben 2005 Amasya Eğitim Fakültesi Sınıf Öğrt. Böl. mezunuyum. 2004 KPSS sınavında 3. sınıfta 76 puan, 2005 KPSS sınavında 72 puan aldım ve 2006 şubat atamasında sadece 3. sınıfta aldığım için yüksek olan puanımı kullanamadım ve kadro alamadım (taban puan 74'tü ve ben 76 puanımı kullanabilsem atanıyordum.) İlk defa yapılan bu uygulama ile haksız bir şekilde atanamamış olmama  "herşeyde bir hayır vardır" diyerek aldırmadım. Bu arada ZKÜ'de yüksek lisansa başladım. 2006 KPSS'de 82 puan aldığımda iyi bir yere geleceğime inandım çünkü bu puanı alan arkadaşlarım önceki senelerde istedikleri yerlere atanıyorlardı ve bende en geç şubatta yüksek lisans kaydımı yaptırdığım zonguldak veya yakın çevresine atanacağımı umut ediyordum. Eylülde Erzurum'un Karaçoban ilçesine sözleşmeli öğretmen olarak yerleştirildim ve yüksek lisans kaydımı kadroya geçene kadar dondurup sözleşmeli yerleştirildiğim okula gitmeye karar verdim (nede olsa şubatta şansım çok yüksekti ve ben büyük bir ihtimalle istediğim yerlere gidebilecektim.) Ancak hükümetin şubatta 1300 sınıf öğretmeni alacağını duyunca bütün hayallerim bir anda yıkıldı. Bugün ise alınacak öğretmenlerin doğu ve güney doğuya alınacağını söylüyor bakan. Artık bütün hayallerim bitmiş durumda.  2006 şubat atmasında iyi bir yere atanabilecekken, 2007 şubat atamasında bile önümü göremeyecek hale geldim. Artık geleceğe dair hiç bir hayal kurmuyorum, kuramıyorum. Yüksek lisans ve kariyer hayallerimi kaybetmiş durumdayım.

         Şimdi çok merak ediyorum Bu tür uygulamalar hep bana mı zarar veriyor? Yoksa benim gibi birçok eğitimci arkadaş mı var?

         Son olarak şunu söylüyorum;  yıktıkları hayallerim ve uğradığımız haksız uygulamalar için hakkımı helal etmiyorum. İnşallah yaptıklarının karşılıklarını bulurlar...

siz ne ilksiniz ne de son olacaksınız.

Bir de beni dinleyin:
2003 KPSS de 84 puan aldım ve KPSS ye giren bütün adaylar içerisinde (sadece sınıf öğretmenleri içinde değil) ilk 3000 e girdim. Sonucu öğrendiğimde kesin memleketime yakın yerdeyim dedim çünkü devasa bir puandı o zamanlar. Ayrıca 5000 den fazla sınıf öğretmeni alacaklardı.


AMAAAAAAAA
İlk defa yapılan tek tercih uygulaması ve batıda sadece 4 il açmaları sebebiyle SAMSUN ilini yazdım. Yazmalıydım çünkü yapılan açıklamarda ikinci bir atama yapılmayacaktır diyorlardı. 2. tercihim olan devletin atadığı yerden Ağrı-Patnos un köyüne atandım.

Şubatta yapılan ikinci atamada ise batıyı açtılar ve daha düşük puanlarla (73 ve altındaki) sınıf öğretmenleri merkezlere atandı. Ben doğudan batıya geçemiyorum. Devlette onları doğuya getiremeyeceği için benim de umutlarım yok.
Devlete ve adalete inancım zaten kalmadı.


ARKADAŞIM Şimdi karar ver sen mi çok yanmışsın, yoksa ben mi

Ben de 2002 mezunuyum ve sözleşmeliyim arkadaşlar.Yazdıklarınızı okuyunca yine o uykusuz beter günler geldi aklıma.Eger bir hakkım varsa helal etmiyorum.Tabiki kendimde de çok fazla hata var sınavı kazanamama konusunda.Ama yine de bu kadar da olmaz diyorum.80,817 ile şubat 2007 de sözleşmeli olarak konyaya atandım.O  atamada kadrolu 80,945 te falan kaldı.Hadi onu geçtim başvuru yapmadan atadılar.Onu da geçtim  zonguldak 79 puanla aldı o atamada ben zonguldakta ikamet ettiğim halde eşimi bırakarak konyaya gittim.Aslında, dedikleri gibi şeffaf degiller.Neler oluyor neler kimbilir.O yüzden artık bıraktım.''Ümit kötülüklerin en kötüsüdür çünkü işkenceyi uzatır'' diyorum başka da bişey demiyorum...Hepimizin hakkında hayırlısı...

Sözleşmeli arkadaşlar
Üzülmeyin biz ne kadar öğretmensek siz de o kadar öğretmensiniz. Ben işinize son vereceklerini hiç sanmıyorum çünkü çok sözleşmeli var korkarlar onca insanı karşılarına almaktan

Hala atanamayıpta ücretli çalışanları düşünün ve aslında onların kadrolarını işgal eden öğretmen olmayan öğretmenleri.... (Mühendis, veteriner, elektrikçi, işletmeci,muhasebeci vs.)

2007 de ben de 88 puanla tercih yapmayıp,şubat atamasında batıda güzel bir yere tercih yaparım diye umut ederken kontenjan verilmeyen illerden dolayı sözleşmeli çalıştığım okulu tercih etmek zorunda kalmıştım.hakkımızda hayırlısı ne diyelim.

Onlar öğrencisiz öğretmenler... Kimi hamallık, kimi çaycılık yapan 'atanamayanlar'ın hayatı, kitaplaşıyor. Gerçek yaşam öyküleri hayli dramatik
Atanamayan öğretmenlerin mücadelesi sürüyor. Türkiye'de eğitim fakültelerinden yılda 50 bine yakın mezun çıkarken milli eğitim her yıl ortalama 20 bin yeni öğretmen atıyor. Sendikalara göre 300 bin, MEB'e göre 100 bin öğretmen açığı var. Sendika verilerine göre atama beklerken yaşamına son veren öğretmenlerin sayısı 18'i buldu. İnşaat işçiliği, hamallık yapan öğretmenlerin sayısı artıyor. Son olarak Çorlu'da ücretli öğretmenlik yapan din kültürü öğretmeni Ahmet Fazlı, yazları ücret alamadığı için çalıştığı okulda hamallık yaparken kalbine yenildi. Kanser hastası öğretmen Şafak Bay'ın öncülüğünde kurulan 'Ataması Yapılmayan Öğretmenler Platformu' ise 327 bin kişinin sesini duyuruyor. Yaşam öyküleri platformun sitesinden yayınlanıyor. Eğitim-Sen uzmanları Deniz Yıldırım, İlker Akçasoy ile Ankara Tabip Odası uzmanı Kansu Yıldırım ise atanamayanların öyküsünü kitaplaştırıyor. İşte kitapta yer alacak o yaşamlar:

ÖĞRENCİLERİN YIKAN SORUSU
Ataması yapılmayan bir sosyal bilgiler öğretmeni (Diyarbakır): 5 yıldır KPSS'ye hazırlanıyorum. Üniversiteyi bitirdikten sonraki hayal kırıklığım, atamamın yapılamamasının da ötesinde oldu. Çevredeki bakışlar bunaltıyor. 'Yine mi giremedin?' bakışları bunlar. Ücretli öğretmen olarak çalışırken müdür 'Yerine atama yapıldı, işine son verildi' dedi. Öğrencilerim 'Öğretmenim, siz öğretmen değil miydiniz?' diye sordu bana.

AKLIMDA BÖYLE BİR HAYAT YOKTU
ASlI (Ankara): 3 yıldır ataması yapılmayan bir İngilizce öğretmeniyim. KPSS bizi ölçen bir sınav değil. Orada bir tane bile İngilizce soru sorulmuyor. Branşımla hiç ilgisi yok. Annem temizlik şirketinde taşeron işçi, asgari ücretle çalışıyor. 4 kardeşiz, en büyükleri benim. Şu anda sekreterlik yapıyorum. Üniversiteye girerken aklımda böyle bir hayat yoktu.

KPSS YUVAMI YIKTI
MEFTUN (Çorum): 2000'den beri KPSS'ye giriyorum. KPSS yüzünden eşimden ayrılmak zorunda kaldım. Atamam olmayınca kredi çekip internet kafe açmıştım. 2002 krizi her şeyimi aldı. Evliliğim sadece 7 ay sürdü. 1 puan farkla atamam yapılmadı. İnşaatlarında tesisatçılık öğrendim. 35 yaşıma geldim. Hiçbir şeyim yok. Evlenememişim, baba olamamışım özgüvenim bitti.

YEŞİL KART ALIRKEN ÇOK UTANDIM
AYDIN (Iğdır): 11 aylık çocuğum var, gelirim yok. Çocuğum için yeşil karta başvurdum. Muhtar yüzüme baktı ve utancımdan yerin dibine girdim. 2003'ten bu yana her yıl KPSS'ye girdim F tipi hayat yaşıyorum. Mutfakla odam arasında mekik dokuyorum. 2009'a kadar evlenmemek için direndim. Yanıma org ve bağlama alarak düğünlere çıktım. Ücretli öğretmenlik yaparken yerime kadrolu geldi.
Eşime söyleyemedim. Evden takım elbisemi giyer çıkardım, çarşıda müsait bir yerde oturur KPSS'ye çalışırdım. Akşam da okuldan dönüyor gibi eve dönerdim.

İNŞATTA İŞÇİ OLARAK ÇALIŞIYORUM
SELHAN (Van): Bitlisliyim, Van'da yaşıyorum. İnşaat işçiliği yapıyorum. Bu adaletsizliği kabullenemiyorum. Benim tek isteğim var, bu ülkenin bir yere gelmesi, ilerlemesi. Dünya kadar borcum var. Bir ışık yakmak için Ankara'ya geldim. Atatürk öğretmenleri Kurtuluş Savaşı'na göndermedi, eğitim aksamasın diye. Şimdi geldiğimiz yere bakın. Cahil bir toplum işlerine geliyor. Ben üretken, sorgulayıcı beyinler yetiştireceğim, onun için atanmak istiyorum.

HAYALİ BİLE ARTIK UZAK
DENİZ (Mersin): Ataması yapılmayan, kanser hastası Şafak Bay'ın abisiyim. 8 yıldır atama bekliyorum. Çorap satarak, garsonluk yaparak geçimimi sağladım. Gece bekçiliği, boyacılık yaptım. Önceden öğretmenlikle ilgili hayal kurabiliyordum, artık hayali bile uzak Gidiyorsun dershaneye, 200 TL teklif ediliyor. Bu kadar mı değersiziz? Güvencemiz yok, paramız yok... Kardeşim Şafak'ın mücadelesini bütün Türkiye gördü.

YAZIN AMELE KIŞIN ÖĞRETMEN
ALİ (Ankara): KPSS'ye 5'inci girişim. Annem ev hanımı. Babam inşaat ustası. 7 kardeşiz. kardeşlerimin 2'si halen üniversitede okuyor. Yazları inşaatta çalışıyorum. Kışın da ücretli öğretmenlik yapıyorum. Sürekli KPPS'de ne yaptın sorularına cevap vermek istemiyorum. Yeğenlerim üniversiteye girdi, mezun oldu, birlikte sınava giriyoruz.

SEN NİYE ATANAMIYORSUN DİYORLAR
ZUHAL (Mersin): Garsonluk yaptım, dershanede çalıştım. Ben doğulu bir ailenin kızıyım, ister istemez bir baskı yaşıyorsun. Kendini kanıtlayabilmen için ekonomik özgürlüğünün olması gerekiyor. Öğretmen olman veya dört yıllık bir üniversite mezunu olman hiçbir şeyi değiştirmiyor. Paranı kazandığın anda ailendeki bireylerin sana verdiği değer değişiyor. 'Öğretmensin niye yapmıyorsun bu işi?', 'Her defasında 20 bin öğretmen atanıyor, sen niye atanamıyorsun?' İnsanlar zekanı bile sorgulamaya başlıyor. İntihar eden arkadaşlardan bir tanesi bir çay ocağında çalışıyor ve sanırım patronu bardağı kırdığı için fırça atıyor ve o kişi gidip kendini asıyor.
 

Allah yardımcıları olsun.. gerçekten çok zor bi durum..

atanamayan sınıf öğretmeni arkadaşlar...zihinsel engelliler kursu açılıyor.eğer bu yıldan hiç umudunuz yok ise sertifikayı bi düşünün derim.ben kaçırmıştım ve çok üzülmüştüm.yalnız sözleşmenize dikkat edin.

Sayın NeYuSa öğretmenim. Mesajınızın tamamını okudum. Çok üzüldüm, çok etkilendim. Böyle atanamayan arkadaşlar için sendikaların, siyasi partilerin, daha fazla somut adım atmaları gerekiyor. Çok acıklı hayat öyküleri.