Bir Başka Açıdan 23 Nisan

Elinizi vicdanınıza koyup söyleyin: " 23 Nisan " denince aklınıza ilk gelen nedir? " Çocuk Bayramı " mı, yoksa " Ulusal Egemenlik Bayramı " mı?
Elbette 'Çocuk Bayramı'! Önce o hatırlanıyor, ardından 'Ulusal Egemenlik' geliyor.
Öyle olması da gayet normal... Çünkü insanlar, çocukken " yaşayarak öğrendiklerini " kolay kolay unutmaz.
Hatta beynimiz de böyle çalışır: Yaşlılar, sabah ne yediğini unutabilir ama ilkokul anılarını dün gibi hatırlar.
İş hafızayla bitmiyor elbette. İçerik açısından da çocuk bayramının, ulusal egemenlikten önce gelmesi gayet normal...
Okula yeni başlamış küçük bir çocuğa "bayram" kavramını öğretmek kolaydır. Buna karşılık "ulusal egemenlik" fikrini kavrayabilmesi için yılların geçmesi gerekir.
Birbiriyle doğrudan ilişkili olmayan iki değeri üst üste koyarsanız, zamanla biri öne çıkmaya başlar.
'23 Nisan'ın başına gelen tam da budur. " Somut " çocuk, " soyut " ulusal egemenliğin tepesine çıktı! Halbuki tarihsel açıdan önde gelen ulusal egemenlikti. 23 Nisan 1920'de Milli Mücadele'yi yürütmek üzere Büyük Millet Meclisi, Ankara'da toplandı.
Bu önemli gün, 1921'den itibaren, o zamanki adıyla ' Hâkimiyet-i Milliye Tezahüratı' olarak kutlandı.
Peki, işin içine çocuk nasıl katıldı? Daha sonra, ' Himayei Etfal Cemiyeti'nin (şimdiki adıyla ' Çocuk Esirgeme Kurumu') 23-29 Nisan arasını ' Çocuk Haftası' ilan etmesiyle...
İlan etti de ne oldu? Resmileşti mi? Hayır! Mesela "bayram ve tatilleri" düzenleyen yasa, 1935'te çıktığında, çocuk bayramından söz edilmiyordu.
Dikkatiniz çekerim: Yıl 1935. Atatürk henüz sağ ve sıhhatli. Ama çocuk bayramı yok ortada. (Resmileşmesi 1981'de oldu.)
O halde, çocuk bayramının, " Atatürk'ün armağanı " olduğu klişesi nereden çıkıyor?
Acaba Saip Egüz'ün meşhur '23 Nisan' şiirinin dizelerinden mi kaynaklanıyor? Hatırlayalım: " Bugün 23 Nisan/
Hep neşeyle doluyor insan// Bugün Atatürk'ten bir armağan/
Yoksa tutsak olurduk biz inan. "
İşin ilginç yanı, Saip Egüz'ünki bir çocuk şiiridir ama çocuk bayramından değil, milli egemenlikten söz eder: " İşte bugün bir meclis kuruldu/ Sonra hemen padişah kovuldu. "

(Emre AKÖZ'den alıntıdır)

Dün çocuklar içinde egemenliğin gerçek sahibi olan halk içinde bir şey yapmadık..

Sadece resmi bir program..İçeriği yıllardır aynen değişmeyen bir resmi duruş...Gösterişli,cafcaflı ama heyecansız bir bekleyişte tükendi zaman..

Çocuklar da, egemenliğin gerçek sahibi olan halkta unutuldu.

Lütfen Çocuk Ulusal Egemenlik Çocuk Bayramı Dünya Çapında Bir ULUSAL Bayramımızdır.lütfen Kafa Bulandırmayın Ve Siyaset Yapmayın.

Kafa bulandırmak ve siyasetle ne alakası vaar.O senin yaklaşımını gösterir..

Ulusal egemenliliğin gerçek sahibi olan ve bu milletin kalbi olan TBMM nin açılışının resmi tarihi ve o günde çocuklara bayram olarak armağan edilmiştir.

Tüm yurtta yapılan etkinlikler ne derece çocukları ve halkı kapsıyor.Düşünmek gerek..

Bu benzeri törenler Küba'da ve Kuzey Kore de yapılıyor..Bunu da düşünmek gerek..

1979 dan beri dünya çapında kutlanan çocuk şenliklerini kast etmiyorum.

Bizim çocuk şenliklerine dönüştüremediğimiz,yıllardır içeriği aynı resmi bir itaat ve duruşu simgeleyen bayram kutlamalarının benzerlerini Küba ve Kuzey Kore de görüyoruz..

Halbuki egemenliğin gerçek sahibi olan halkın çocuklarının bayramı..

bize kalan milli egemenlik kavramı bu galiba içi boşaltılmış. nelmin öğretmenimden alıntı affına sığınarak buraya aktarıyorum.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Osman Bey, sabah saat 7.00'de
Casio masa saatinin alarmıyla gözlerini açtı.
Puffy yorganını kaldırdı.
Hugo Boss pijamalarını çıkarıp
Adidas terliklerini giydi.
WC 'ye uğradıktan sonra banyoya geçti.
Clear şampuan ve
Protex sabunuyla duşunu aldı.
Colgate ile dişlerini fırçaladı.
Rowenta ile saçlarını kuruttu.
Bill's gömleğini ve
Pierre Cardin takımını giydi.
Lipton çayını içti.
Sony televizyonda medya özetlerini ve
flash haberleri izledi.
Citizen kol saatine baktı. Aile fertlerine
'çav' deyip
Hyundai otomobiline bindi.
Blaupunkt radyosunu açarak,
rock müziği buldu. Ağzına bir
Polo şeker attı. Şehrin göbeğindeki
Mega Center 'daki ofisine varınca,
Fujitsu-Siemens bilgisayarını çalıştırdı.
Microsoft Excel'e girdi.
Ofisboy 'dan
Nescafe 'sini istedi. Saat 10.00'a doğru açlığını yatıştırmak için
Grissini yedi. Öglen
Wimpy's Fast Food kafeteryaya gitti. Ayaküstü,
Coca Cola ve hamburgeri mideye indirdi.
Camel sigarasını yakıp
Star gazetesini karıştırdı. Akşamüzeri iş çıkışı
Image Bar' a uğrayıp
JB' sini yudumladı, sonra köşedeki
Shopping Center 'a uğradı. Eşinin sipariş ettiği
Persil Supra deterjan,
Ace çamaşır suyu,
Palmolive şampuan,
Gala tuvalet kağıdı,
Sprite gazoz ve
Johnson kolonyayı alarak kasaya yanaştı.
Bonus kartıyla ödemeyi yaptı. Hafta sonu eşi Münevver'le
Galleria 'ya giden Osman Bey,
Showroom 'ları dolaşıp
Kinetix ayakkabı,
Lee Cooper blue jean satın aldı.
Akşam evde bir gazetenin verdiği
TV Guide 'a göz atan Osman Bey, kanallar arasında
zapping yaparak,
First Class ,
Top Secret ,
Paparazzi gibi programlar izledi. Aynı anda
Outdoor dergisini karıştırdı.
Saat 22.00'ye doğru TRT'de Türk dili üzerine bir panel başladı.
Uykusu gelen Osman Bey, televizyonu kapatıp yatak odasına geçerken,
kendini mutlu hissetti. 'Ne mutlu Türk'üm diyene!' diye gerindi ve uyudu.
Hâlâ da uyuyor!!!
Ne zaman uyanacağı da belli değil!!!

İstediğiniz  her zaman kullana bilirsiniz  sayın öğretmenim.

NEELMİN-PARPALİEREN ÖĞRETMENLERİM ÇOK GÜZEL ZATEN ÖZDEĞERLERİMİZ BİR BİR YABANCILAŞIYOR. TEŞEKKÜRLER.

1979 dan beri dünya çapında kutlanan çocuk şenliklerini kast etmiyorum.

Bizim çocuk şenliklerine dönüştüremediğimiz,yıllardır içeriği aynı resmi bir itaat ve duruşu simgeleyen bayram kutlamalarının benzerlerini Küba ve Kuzey Kore de görüyoruz..

Halbuki egemenliğin gerçek sahibi olan halkın çocuklarının bayramı..

PEKİ  HALKIN VE ÇOCUKLARIN BAYRAMI OLABİLMESİ İÇİN NELER YAPILMALI NELER ÖNERİRSİN? BİLGİLENDİRİRMİSİN......

Ben de katılıyorum. Bu bayram kutlamaları çocukların üzerinden kaldırılmalı.
Örnek mi istersiniz Bu konuda izmir/Gaziemir belediyesini çok başarılı buluyorum. 11 yıldır bayramdan 1 hafta önce başlıyor ve bir hafta sonrasına kadar devam ediyor
1- çift şeritli bir yolun bir tarafı kapatılarak standlar kuruluyor. Burada boncukçular, kitapçılar, kokoreççiler .... ne ararsanız oluyor (alış veriş için)

2-standların karşısına lunapark açılıyor.(ücretli)

3- (Belediyeden çoçuklara ücretsiz) hani şu şişirilen ve çocukların zıplamaya doyamadığı kocaman oyuncaklar getirtiliyor

4- daha ilerideki bir boşluğa ise yine konser için düzenlemeler yapılıyor ve her gece başka bir ünlünün halka açık ücretsiz konserleri oluyor.

daha ne diyeyim düşündükçe daha çok şeybulunabilir, değil mi?

ben bayramın kutlanmasına karşı değilim arkadaşlar tabiki bayram en görkemli şekilde kutlanmalı.ama bu şatafatın ardında bize içi boşaltılmış bir ülke bırakılıyor ben buna bozuluyorum . ve bunu yapanların bu bayram kutlaması edasıyla milleti kandırmasına bozuluyorum.üzlüyorum.

Ayrıca nelmin öğretmenime de hoş görüsünden dolayı teşekkür ederim

ATATÜRK'ÜN dünya çocuklarına bıraktığı en güzel miras geliyor.Bayramlara  çocuk gözüyle bakılmasını istiyorum kendi pencerinizden bakarsanız 23 nisan ruhunu bulamazsınız.

hangi ülkenin lideri çocuklara böyle bir bayram armağan etmiştir...tek bir lider ATATÜRK biz günün anlam önemini tam anlamıyla kutladığımıza inanıyorum...

NEELMİN-PARPALİEREN ÖĞRETMENLERİM ÇOK GÜZEL ZATEN ÖZDEĞERLERİMİZ BİR BİR YABANCILAŞIYOR. TEŞEKKÜRLER.
PEKİ  HALKIN VE ÇOCUKLARIN BAYRAMI OLABİLMESİ İÇİN NELER YAPILMALI NELER ÖNERİRSİN? BİLGİLENDİRİRMİSİN......

Altta hemen öğretmen arkadaşımız değerlendirmeler yapmış,liste uzatılabilir..Halka ve çocuklara yönelik kutlamalar yapılmalı.Bu tür etkinliklerde halkı onore etmek olmalı.Çünkü egemenliğin gerçek sahibi halktır.Ama biz halkı hep en sona bırakıyoruz dün olduğu gibi.

Biz köyde olduğumuz için başka yerlerdeki bayram kutlamaları hakkın da bir fikrim yok.halkın katılımı ve öğrencilerine özenleri her 23 nisan da görülmeye değer.hatta düğünlerde beğendikleri oyunları çocuklara oynattırıyorlarmış.Ör"Doktor bey"piyesini 2 bayram oynadılar,düğünlerinde de tekrar oynatmışlar.Kıyafet sıkıntısı da yaşamıyoruz.Bu sene gönüllü olarak kıyafet yaptırmak istediler.Hatta ana sınıfı velileri ve muhtarımız fotoğrafçı getirmiş.Program kameraya da alındı,bolca fotoğrafta çekildi.Çoğaltılıp dağıtılacak.Öğrencilerimiz yorulmasınlar diye sıra çıkartıp önce onları sonra velileri oturttuk.bayram esnasında bol bol çikolata,bisküvi,balon,bayrak vb dağıttık.Veliler teşekkür ettiler,çok eğlendiklerini söylediler.Yorulduğumuza değdi.

hisarkara öğretmenime katılıyorum.. bence de böyle kutlamalar yapıldığı zaman bayram gerçek bir bayrama dönüşüyor...