Bir Coşkudur Çocukluk...

Bir umuttur en tazesinden,bir sevgidir en saf en sakınılasından.İster sokakta, ister sıcak , büyük ve güneşli aile ortamında geçsin,küçüçük mutlulukların cennetidir çocukluk...


Kiminde bir çikolataya,kiminde bir oyuncaga, kiminde bir kucaklamaya bakar,yüzlerinde yayılan eşşsiz gülümseyiş.

Her çocukluk bir renk, her çocuk başka bir renk...
                                                                        Ayça Ergün

Egitimhanenin , gerçek üyeleri ,başrol oyuncuları,aslında
ögrencilerimiz,çocuklarımız...

Bu başlık altında onlarla yaşadıgımız çocuklukları,
çocuk gözüyle gördüklerini,hayal dünyalarında yaşadıklarını paylaşalım mı?

Çocukların saflığı ve neşesi bizide etkiliyor.Ruhumuz hep çocuksu kalıyor.Peygamberimizin bir sözleri geldi aklıma:
Çocuklarla çocuklaşınız.

Bir ögrencim şöyle bir soru sormuştu:
ögretmenim giden vapurların ardından köpüren sular var ya,

kaptan amca, deterjan döküyor suların köpürmesi için degil mi ?

Buradaki hayal gücüne,bakış açısına hayran olmamak mümkün mü?

Bir ögrencim şöyle bir soru sormuştu:
ögretmenim giden vapurların ardından köpüren sular var ya,

kaptan amca, deterjan döküyor suların köpürmesi için degil mi

Hey Allah'ım.Şu güzelliğe bakın.
Bazen kızıyoruz onlara.Artık küstüler bir daha konuşmazlar benimle diyorsunuz.Bir dakika sonra unutuyorlar.

Onlar bizim gözbebeklerimiz.
Herbirinde ayrı ben.leri görürüz.

en çok ne hoşuma gidiyor biliyor musunuz?hani bazen dalgınlıkla öğretmenim yerine anne diyorlar ya o zaman tüm yorgunlukları unutuyorum

en çok ne hoşuma gidiyor biliyor musunuz?hani bazen dalgınlıkla öğretmenim yerine anne diyorlar ya o zaman tüm yorgunlukları unutuyorum

evet en güzeli de bu özelliklede 1.sınıfta çok yaşıyoruz bu durumu..

Dogan Cüceloglu,havaalanında annesiyle konuşan bir çocugu özellikle dinliyor.
Çocuk anne bak uçaklar uyuyor diyor
Annesi ,saçmalama uçaklar uyumaz diyerek kızıyor çocuga

Dogan hoca, hemen çocuga yaklaşıyor ve biliyor musun,
 uçaklar uyur, hemde böyle horrr horrr uyur  diyerek taklidini yapıyor

arkadaşlar tüm zorluklarını ıvırı zıvırı veliyi bir yana bırakalım bazen bunalsakta en güzel ve en kutsal mesleği seçmişiz ne mutlu bize.öğretmenliği seviyoruuuuuuuuuuuum

masmavi umutlar salıyoruz her sbah penceremizden dışarı...karanlığa , düşmanlığa inat sevgiyle sarılıyoruz birbirimize.kimi zaman bir martına kanadına konup bogazı turluyoruz , kimi zaman hazerfan olup galatadan kanatlanıyoruz...
biz bir oluyoruz biz güneş olup ışık saçıyoruz,yarına en güzel tohumları hazırlayıp sevgile gömüyoruz onlarla gülüp onlarla üzülüyoruz...

ve biz bu minicik elleri yürekleri çok seviyoruz

tüm çocuklarımıza kucak dolusu sevgiler

keşke 1 haftalığına çocukluğuma dönebilsem ayrı bir heyecan çocuk olmak...

kesinlikle size katılıyorum öğretmenim keske 1 hafta dönsek ir hafta adımız umut olsa gelecek olsa

çocukluğumuzun değerini anlamamız için sanırım hayatı tersten yaşamamız gerekiyor. can yücelin dediği gibi...

Yaşamın en tatsız tarafı sona eriş seklidir..
Şüphesiz ki yaşamı tersten yasamak daha güzel,
Hatta mükemmel olurdu.
Nasıl mi ?
Cami'de uyanıyorsunuz. Bir tahta
sandık içersinde, Herkes karsınızda
saf durmuş, iyiliğinize dua ediyor
ve tüm haklar helal edilmiş
vaziyette.tabuttan doğruluyorsunuz, yaşlı,
Olgun ve ağırbaşlı olarak.
Herkes etrafınızda, büyük bir
İtibar, iltifatlar, çocuklar torunlar hepsi
Hazır.arabanıza kurulup evinize gidiyorsunuz.
Doğar doğmaz devlet size
maaş bağlıyor, aylık veya üç ayda bir maaşınızı
alıyorsunuz. Ne güzel, hazır maaş, hazır ev....
Altmışlı yaslara kadar hersek garanti, huzur
içinde yaşıyorsunuz. Sağlığınız gittikçe düzeliyor,
kaslar güçleniyor, kuvvetleniyorsunuz. Bir gün
çalışmak istiyorsunuz ve ise ilk başladığınız gün
size hoş geldin hediyesi olarak bir plaket ve altın
kol saati veriyor patronunuz.. Ve genel müdürlük
veya bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir
insan olarak ise başlıyorsunuz. Herkes karsınızda
el pençe divan...vücudunuzda da bazı hoşa giden hareketler
de başlıyor. Gittikçe zayıflıyor forma giriyorsunuz.
Diğer hormonal aktiviteler artıyor,
fevkalade.....aman ne güzel günler başlıyor...
Derken bir gün patron size artık üniversiteye
gitsen daha iyi olur diyor. Bu arada babanız ortaya
çıkmış, "fazla çalıştın" diyor "artık eve dön, isi
bırak, okumaya basla, harçlığın benden olsun..." keyfe
bakar misiniz ?
Okuduğunuz dersler gittikçe kolaylaşıyor. Ekmek elden,
su gölden bir dönem başlıyor. Partiler, diskotekler,
kızların sayısı artıyor. Derken Anne ve babanız sizi
*xx* ürüp getirmeye başlıyor, araba kullanma derdi de yok
artık....
Günün birinde sizi okuldan da alıyorlar, "evde otur,
keyfine bak, oyuncaklarınla oyna" Diyorlar..
Mamanız ağzınıza veriliyor, zaman zaman altınızı
bile Temizliyorlar, hatta bu durum alışkanlık yaratıyor
ve hiç tuvalet kullanmamaya başlıyorsunuz.
Derken *xx* z bir gün size süt verme
kararını alıyor ve başka bir keyifli dönem başlıyor.
Mama artık her yerde, her an ve en taze şeklinde
hazır. Bir gün karanlık ilik ve sıcak bir ortama
giriyorsunuz. Beslenmek için ağzınızı açmaya
dahi gerek yok, bir kordondan besleniyor,
sıcacık, yumuşacık, gürültü ve patırtısız bir
ortamda yasıyorsunuz.
Küçülüyor, küçülüyor, ufacık bir
hücre halini alıyorsunuz.
Ve günün birinde müthiş bir
Olayla hayatiniz bitiyor... ; )