6 Ekim 2007
Nedendir bilmem ama uzun zamandır düşünüyorum ve düşündükçe düşündüğüm duruma düşüyorum. Neyimi düşünüyorum? İşte söyleyeceğimi düşündükçe yine gülüyorum, gülüyorum çünkü DELİLİK nedir diye düşünüyorum…
Evet, doğru duydun delilik nedir diye düşünüyorum ve düşündükçe korkuyorum yoksa…
Korkuyorum, ama korkuların aslında ulaşılmak ya da olmasını biraz dahi olsa isteyip de yapamayacağımız şeylerin kaygısı olduğunu sanıyorum. Dedim ya delilikten korkuyorum. Ama yinede hem merak ediyor hem düşünüyor hemde deliriyorum. Deliriyorum, çünkü hayatı anlamaya çalıştıkça bir anlam veremiyorum yaşanılanlara. Bazen bilmemek, görmemek, duymamak en iyisi diyorum. Çünkü bildiklerini bilmeyenleri, gördüklerini görmeyenleri, duyduklarını duymayanları biliyor, görüyor, duyuyorum! Ve derler ya “Düşündükçe DELİRİYORUM”…
Düşündükçe çıldırmıyor, deliriyorum. Çünkü deliliği çılgınlıktan çok daha üstün tutuyorum. Çünkü çılgınlar zarar verir oysa deliler olduğu gibi daha zararsızdır diye düşünüyorum. ( Ne dersin çok mu düşünüyorum
Tıp dilinde vardır elbet deliliğin bir tanımı. Oysa bence delilik kendin olmaktır, kendin bulmaktır. Delilik, bana göre maskeli balo misali yaşanan dünyada maskesiz olmaktır. Cesaretin ta kendisidir delilik, korkmamak korkularından korkmamak gerçeği yanlış anlayanların yanlış anlamalarından. İşte bu yüzden sana söylüyorum bende deliriyorum, çünkü korkmuyorum deli olmaktan!
Şöyle bir bakıyorum da doğuştan deli olan görmüyorum. Bütün delilerin sonradan deli olduklarını düşünüyorum. İşte bu yüzden olsa gerek “her akıllı da bir parça delilik, her deli de bir akıllılık vardır” söylemi.
Şimdiki zamanda akıllılık üç maymunu oynamakta, köprüyü geçene kadar ayıya dayı demekte aranıyor. Çünkü şimdiki zamanda bildiğini bildiği gibi, gördüğünü olduğu gibi, duyduğunu hissettiği gibi söyleyenler deli sanılıyor. İşte bu yüzden acıyorum sözüm ona kendini akıllı sanıp asla aslında kendisi olamayanlara. İşte bu yüzden gıpta ediyorum kendisi ile barışık topluma küs sanılıp deli olup da olmayan gerçek akıllılara…
Düşündüm de kendi kendime acaba çok mu düşünüyorum yoksa böylece bencillik mi yapıyorum. Ama varsın olsun düşünüyorum çünkü galiba deliriyorum…
Bu arada son olarak düşünüyorum da (yani şimdilik) belki de adını hatırlayamadığım bir yazarın kitabı olan “Bir Delinin Günlüğü”nü yeniden mi yazıyorum?
R.YILMAZ (boran_12)
