Birleştirilmiş Sınıf Öğretmenleri Günlüğü 2

HOCAM KAÇ ÖĞRENCİNİZ VAR ŞUANDA.. BENİMDE GELECEK YIL KAPANMA RİSKİ VARDA ÖĞRENCİ SAYISI AZ

şu an 10 öğrenci var, seneyede 10 olacak. ama köylüler taşımalı olsun istiyor, tabi milli eğitim müdürü ve kaymakam da istiyor. veliler dilekçe yazdı ama müfettişler iyi olmaz diyor

bi öğrenciim var 1lerde. burda çok bahsetmiştim sebaaaaaa ömrümü çürüttün diye annesi geldi demin bunlara biraz ağır konuştum herhalde siz hiçbişey yapmazsanız evde benm bu çocuğa verebileceğim bişey kalmıyo diye.

bu arada kız bepli. raporu yeni geldi. haftasonları özel eğitim alıyo.

annesi madem öle başka okula aldırcam çocuğumu diyo. orda öğretmen ilgilenir diyo( sen bişey yapmıyosun demeye mi getiriyo şimdi bana bu? ordaki öğretmen daha iyi gibilerinden mi ?  )

ben bu sene okumaz dedim siz bişey yapmazsanız. çocuğun lehineyse götürün ben de sıkıntı yok dedim.. hatta benm ilgilendiğim bi çocuk çıkmış olur dedim ama oranın çocuğa yararlı olmıcağını düşünüyorum dedim 30 öğrencinin içinde kaybolur dedim.

bi de bana diyo ki yanlış anlama ama bi gün bile sen sarıldın mı öptün mü falan. özel eğitimdekiler hep öpüyomuş. napacam pışpışlıcam mı. Allahım ya sabıııııııııııııııııııııııııı ııııır

herkes öğretmenden bir şeylerbekliyor işte , biz bekleyemiyoruz ama. hep bizim fedakar olmamız gerekiyo.

müfettişlere de canım sıkıldı zaten. yok köy okulu iyi olurmuş, orda ezilirlermiş de miş miş
PÖÖFFF SİZE dedim içimden

BİRLEŞTİRİLMİŞ HÜZÜN UYGULAMASI

   Kıdemli bir üniversite öğrencisi ve henüz öğretmen aday adayı iken ders kayıtları esnasında bir saniye sürmüştü belki de ‘Birleştirilmiş Sınıflarda Öğretim’ dersinin kaydını yaptırmak. Dersi aldığım dönem boyunca bugünler sanki içime doğmuşçasına bir farklı ilgilendim o dersle..
   Fakat hayatın bizzat yaşatarak öğrettiği, herkesçe malum olduğu üzre daha kalıcı oldu. Yaparak yaşayarak öğretmeyi öğrenmiştik biz, bizzat bu uygulamanın hazinliği ise sindirilmemişti beynimize. Bazen düşünürüm, şu an bu günleri yaşamış biri olarak aynı dersi tekrar almak mümkün olsa diye.. Ya da üniversite sıralarında oturanlara bu dersi kendim anlatmak geçer aklımdan.
   Atamasının nereye çıktığını öğrendikten sonra aradığı ilk telefondan sonra başlar hüzün. ‘Allah yardımcın olsun hocam, orası gerçekten zor bir yer.’ Cümlesini duymak beyne yerleşen onlarca önyargı demek olduğu gibi ailenin tamamına yansıyan bir kasvettir de aynı zamanda. Yol hazırlığı esnasında bir buruk sevinç vardır normal yere atanmışlara göre.. 
   Uzak bir memlekettir çoğunlukla gidilen yer. Yol boyunca sorgulanan onca düşünceyi ardında bırakıp giderken öğretmen adayı aynı zamanda bir o kadar da önyargı taşımaktadır yanında. Ve ısrarla ben nereye gidiyorum sorusu çınlamaktadır beyninde. Yepyeni bir şehre eski duygular yeni düşlerle inildiği zaman bir başka şaşkınlık vardır. Sokaklar yabancı, insanlar yabancı, dükkânlar yabancıdır.
   Öncelikle yapılması gereken köy minibüslerinin kalktığı durağı bulmak ve köye ulaşımın nasıl sağlandığını öğrenmektir. Belki bundan önce yabancı bir şehirde bir sıcak çorba içmek iyi gelecektir her şeye. Hüzün biraz artmıştır…
   Durak bulunur, şehri tanıma çabaları başlar, ilk günler için gerekli erzak temin edilir ve muhtemelen farklı kokan bir minibüse binilir. Şehirden uzaklaştıkça hüznün artması ise kaçınılmaz sondur. Hele de o güne kadar tamamen şehirde geçmişse hayat hüzün daha da katlanır. Tanımadık simaların tuhaf nazarları eşliğinde süren ve kırık dökük tanışma cümlelerinin yol arkadaşlığıyla devam eden yol biter..
   İşte hoca, lojman… Ne muhteşem bir cümledir.. İşte hoca, lojman.. Lojman demek ha.. Burası mı benim bundan sonra hayatımı sürdüreceğim mekân? Evet işte ta kendisi.. Hüzün katlanmıştır..
   Kapısı ille de gıcırdayarak açılır o lojmanın. Korku filmlerinden sahneler geçerken zihinden rutubet kokusuyla karışık farklı bir koku hoş geldin demektedir. Hoş bulduk sevgili lojman.. Hüzün artık dayanılmaz boyuttadır..
   Küçücük lojmanı tanıma çabaları ve gerekli olan malzeme listesi beyinden akıp giderken bir yumruk gelir dayanır boğaza.. Söksen sökülmez atsan atılmaz.. İlk günden ağlamak da pek yakışık almaz….
   Zamanla yeni ortama uyum sağlamaya çalışılırken öğrenciler gelir. Onlar için orada bulunduğunu fark eden öğretmen adayı uzaklaşır biraz kasvetten.. Kış gelir sonra, sular donar elektrikler kesilir, veliler ilgisiz davranır, odun kırılası, kömür taşınası, tuvalet temizlenesidir. Çiçeği burnunda öğretmen adayı hüznü barındıracak kadar güçlü değildir. Hüzünler çoğalırda çoğalır.
   Birleşir hüzünler..
   Birine henüz adapte olamadan diğeri çıka gelir..
   Hüzünler birleşe birleşe zamanla dağ olur dağ başında. Can tükenmeyesi, umut solmayası, bahar bir an önce gelesidir…

zümrem iyi akşamlar..

BİRLEŞTİRİLMİŞ HÜZÜN UYGULAMASI

   Kıdemli bir üniversite öğrencisi ve henüz öğretmen aday adayı iken ders kayıtları esnasında bir saniye sürmüştü belki de ‘Birleştirilmiş Sınıflarda Öğretim’ dersinin kaydını yaptırmak. Dersi aldığım dönem boyunca bugünler sanki içime doğmuşçasına bir farklı ilgilendim o dersle..
   Fakat hayatın bizzat yaşatarak öğrettiği, herkesçe malum olduğu üzre daha kalıcı oldu. Yaparak yaşayarak öğretmeyi öğrenmiştik biz, bizzat bu uygulamanın hazinliği ise sindirilmemişti beynimize. Bazen düşünürüm, şu an bu günleri yaşamış biri olarak aynı dersi tekrar almak mümkün olsa diye.. Ya da üniversite sıralarında oturanlara bu dersi kendim anlatmak geçer aklımdan.
   Atamasının nereye çıktığını öğrendikten sonra aradığı ilk telefondan sonra başlar hüzün. ‘Allah yardımcın olsun hocam, orası gerçekten zor bir yer.’ Cümlesini duymak beyne yerleşen onlarca önyargı demek olduğu gibi ailenin tamamına yansıyan bir kasvettir de aynı zamanda. Yol hazırlığı esnasında bir buruk sevinç vardır normal yere atanmışlara göre.. 
   Uzak bir memlekettir çoğunlukla gidilen yer. Yol boyunca sorgulanan onca düşünceyi ardında bırakıp giderken öğretmen adayı aynı zamanda bir o kadar da önyargı taşımaktadır yanında. Ve ısrarla ben nereye gidiyorum sorusu çınlamaktadır beyninde. Yepyeni bir şehre eski duygular yeni düşlerle inildiği zaman bir başka şaşkınlık vardır. Sokaklar yabancı, insanlar yabancı, dükkânlar yabancıdır.
   Öncelikle yapılması gereken köy minibüslerinin kalktığı durağı bulmak ve köye ulaşımın nasıl sağlandığını öğrenmektir. Belki bundan önce yabancı bir şehirde bir sıcak çorba içmek iyi gelecektir her şeye. Hüzün biraz artmıştır…
   Durak bulunur, şehri tanıma çabaları başlar, ilk günler için gerekli erzak temin edilir ve muhtemelen farklı kokan bir minibüse binilir. Şehirden uzaklaştıkça hüznün artması ise kaçınılmaz sondur. Hele de o güne kadar tamamen şehirde geçmişse hayat hüzün daha da katlanır. Tanımadık simaların tuhaf nazarları eşliğinde süren ve kırık dökük tanışma cümlelerinin yol arkadaşlığıyla devam eden yol biter..
   İşte hoca, lojman… Ne muhteşem bir cümledir.. İşte hoca, lojman.. Lojman demek ha.. Burası mı benim bundan sonra hayatımı sürdüreceğim mekân? Evet işte ta kendisi.. Hüzün katlanmıştır..
   Kapısı ille de gıcırdayarak açılır o lojmanın. Korku filmlerinden sahneler geçerken zihinden rutubet kokusuyla karışık farklı bir koku hoş geldin demektedir. Hoş bulduk sevgili lojman.. Hüzün artık dayanılmaz boyuttadır..
   Küçücük lojmanı tanıma çabaları ve gerekli olan malzeme listesi beyinden akıp giderken bir yumruk gelir dayanır boğaza.. Söksen sökülmez atsan atılmaz.. İlk günden ağlamak da pek yakışık almaz….
   Zamanla yeni ortama uyum sağlamaya çalışılırken öğrenciler gelir. Onlar için orada bulunduğunu fark eden öğretmen adayı uzaklaşır biraz kasvetten.. Kış gelir sonra, sular donar elektrikler kesilir, veliler ilgisiz davranır, odun kırılası, kömür taşınası, tuvalet temizlenesidir. Çiçeği burnunda öğretmen adayı hüznü barındıracak kadar güçlü değildir. Hüzünler çoğalırda çoğalır.
   Birleşir hüzünler..
   Birine henüz adapte olamadan diğeri çıka gelir..
   Hüzünler birleşe birleşe zamanla dağ olur dağ başında. Can tükenmeyesi, umut solmayası, bahar bir an önce gelesidir…

hocam sizi anılarınız paylaşacağınzı bir lojmanının varmış bizde o bile yoktu.paylaştığımız herşeyimizi 8metre karelik müdür odasında paylaştık....

hocam sizi anılarınız paylaşacağınzı bir lojmanının varmış bizde o bile yoktu.paylaştığımız herşeyimizi 8metre karelik müdür odasında paylaştık....

Hasılı, zordur hayat kimi zaman kimilerine göre daha fazla..

ben de neyin nesiş bu derken yazıları yeni okudum biz de yapacakmışız offf ya geçemezsem .Hayatım boyunca yaşadığım sınav korkusu yapmayın ya bünye kaldırmıyor bu yaştan sonra : D ne zaman yapsam ki erteler dururum şimdi

Hocam sınavda süre kavramı yok. Soru geldikten sonra soruyu durdura basın ve kılavuzdan kelimeyi aratıp cevabı bulup işaretlersiniz. Ben bu şekilde iki sınavdanda 95 aldım. Geçiş notu 80, 80 alamazsanız tekrar tekrar yapma hakkımız var.

şu an 10 öğrenci var, seneyede 10 olacak. ama köylüler taşımalı olsun istiyor, tabi milli eğitim müdürü ve kaymakam da istiyor. veliler dilekçe yazdı ama müfettişler iyi olmaz diyor

Müfettişler neden iyi olmaz diyor anlamış değilim.4.sınıfların taşıma kapsamından çıkarılıp birleştirilmiş sınıfa tabi olmasından sonra,bso da ne kadar verim alınabildi.10 öğrencinin günahı ne?Hele seneye 2.sınıflarda ing. eğitiminin başlayacak olması bso da eğitimin biteceğini göstermektedir.

Hiç mi insaf kalmadı anlayamıyorum,yarın müstakil sınıflı okuldan mezun olan öğrenciyle bso dan gelen öğrenci aynı sınava tabi tutulacak.

Kapatılacak olması müjde gibi birşey.Seneye kapatma çalışmalarına haftaya bizde başlıyoruz.Köylülerle hem fikiriz,kararlıyız.Seneye 12 öğrencimiz olacak.Haftaya 3 tanesini de taşıma okuluna nakil yapacağız.Zaten seneye şehire taşınmayı planlayanlar da vardı.Nisan sonuna kadar süreci neticelendirip,seneye taşıma kapsamına alacağız nasipse.Hayırlısı.

nice 500.sayfalara...

bi öğrenciim var 1lerde. burda çok bahsetmiştim sebaaaaaa ömrümü çürüttün diye annesi geldi demin bunlara biraz ağır konuştum herhalde siz hiçbişey yapmazsanız evde benm bu çocuğa verebileceğim bişey kalmıyo diye.

bu arada kız bepli. raporu yeni geldi. haftasonları özel eğitim alıyo.

annesi madem öle başka okula aldırcam çocuğumu diyo. orda öğretmen ilgilenir diyo( sen bişey yapmıyosun demeye mi getiriyo şimdi bana bu? ordaki öğretmen daha iyi gibilerinden mi ?  )

ben bu sene okumaz dedim siz bişey yapmazsanız. çocuğun lehineyse götürün ben de sıkıntı yok dedim.. hatta benm ilgilendiğim bi çocuk çıkmış olur dedim ama oranın çocuğa yararlı olmıcağını düşünüyorum dedim 30 öğrencinin içinde kaybolur dedim.

bi de bana diyo ki yanlış anlama ama bi gün bile sen sarıldın mı öptün mü falan. özel eğitimdekiler hep öpüyomuş. napacam pışpışlıcam mı. Allahım ya sabıııııııııııııııııııııııııı ııııır

Bir gün bile sarılıp öptün mü? Zamane velisi işte

benimde teftiş raporum elime ulastı.
kocaman bir 90 almışım
rapordaki ancaklı ifadelerin çoğunu sormadan eksik diye yazılması canımı sıksa da ...
darısı basınıza

Hocam şimdiye kadar bana hep iyi müfettişler geldi. Çok zor geçmedi. Önceki yıllarda müfettişlerden biri F klavye bilmiyormuş. Kendi teftiş raporumu kendim hazırladım. Kalıp halinde teftiş raporları var. Birkaç yeri değiştiriyorlar. Ancak kısımları genellikle aynı şekilde kalıyor. Pek değişiklik yapmıyorlar. Kopyala yapıştır. Siz hiç kafanıza takmayın. Herkes nerdeyse aynı durumda.

tamam artık ctrl f konusunu kapatıyoruz .aman kimseler duymasın

ctrl f neymiş

ctrl f neymiş

öğretmenim e akademide klavuza ctrl f yapınca soru ile ilgili anahtar sözcük yazıyorsunuz ve sorunun cevabını bulmanız kolaylaşıyor.ctrl f bu

Okuldan eve geldim ama çocuklar için yarına hazırlık yapıyorum etkinlik sayfaları hazırlıyorum birleştirilmiş sınıfta ödev tarzı şeyler hazırlamazsan gerçekten gün çok zor geçiyor... O yüzden yarına hazırlıklı olmak istiyorum kolay gelsin zümrecanlar...

arkadaşlar sendika üyeliği için aylık ne kadar kesiliyor ve tekrar ne kadar ödeniyor bilgili olan arkadaşlar cevalarsa sevinirim