“ Sevmek , nefret etmekten daha basittir… Çünkü insan en çok mutluluğun hayalini kurar … “
Elinizi göğsünüze koyun … Sonra az biraz sola kaydırın ellerinizi ve kapayın gözlerinizi … Bir ses duyacaksınız , ordunun ayak sesleri … Kalbin her atışı binlerce ordunun ayak sesidir … Belki bizler birgün savaşalara son verebiliriz .. Belki tüm dünya da bir barış imzalaya biliriz , ama kendimizde asla ! Evet , içimizde büyüyen doğdumuz ilk günden itibaren savaşan iki ordu var … Biri Nefret , biri sevgi …
Nefret insanı karanlığa iter , bir boşluğa … Asla yapmayacağınız davranışlara iter … Hele bu nefret iyice kine dönüşürse , nefret bu savaştaki en büyük kalesini kurmuştur kalbinizde … Çünkü kin kesinlikle bir savaşa iter … Nefret ettiğiniz kişiye kin beslediğiniz anda , karşınızdaki de size kin besleyecektir … Doğanın kanunu budur … Siz neyi isterseniz onu size getirecektir … Ve unutmayın nefret zaferin sonunda şu kelimeyi kullandırır “ Keşke “
Sevgi ise , huzur verir … Güven verir … Hissedilmenin ve hissetmenin hazzını verir insana … Sevgi beslerseniz karşınızdakine sevilirsiniz … İşte sevgininde en büyük kalesi budur … Sevilmek … Ve sevmek daima ön plandadır , çünkü tek emin olduğun duygu onu sevdiğinizdir … Bu yüzden hiç bir şey baklemeden bahşedersin sevgini karşındakine … Ve sevgi çok daha yakındır insana , çünkü insanın kendisi sevgiden oluşmuştur …
İşte , insanın kalbinde ateş ile su gibi Sevgi ve nefretin bir savaşı vardır … Bu savaş bir zaferle sonuçlanacaktır … Amma nefret dikecektir kalbinize bayrağı amma sevgi … Kazananı sadece siz , kendiniz bilirsiniz … Çünkü kazanan BESLEDİĞİNİZ olacaktır … Şimdi söyle kimin kazanmasını istiyorsun ? Sevginin mi ? O zaman , içindeki nefreti at ! Çok basit biliyor musun ? Çünkü insan nefreti tek noktaya odaklar , eğer yürüyüşünü sevmiyorsan , duruşuna bak … Eğer konuşmasını sevmiyorsan gülümseyişine bak … Her insan güzel güler …
Nefreti Değil , Sevgi yi ara emin ol ! Bulacaksın … Ben biliyorum , başaracaksın !
