Bizim Yunus ( Emre)

Sen doğru yolda ol da,varsın sanan eğri sansın,
Sen kendini bildiğin sürece doğru yoldasın.

.

İşidin ey yârenler...Kıymetli nesnedir aşk
Değmelere bitinmez..Hürmetli nesnedir aşk

Dağa düşer kül eyler..Gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler..Hikmetli nesnedir aşk

Kime kim vurdu ok..Gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok..Firkatli nesnedir aşk

Denizleri kaynatır..Mevce gelir oynatır
Kayaları söyletir..Kuvvetli nesnedir aşk

Miskin Yunus neylesin..Derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın..Lezzetli nesnedir aşk

Behey kardaş Hakk’ı bulam mı dersin
Hakk’a yarar amel eylemeyince
Bu sözün ötesin duyam mı dersin
Mürşid-i kâmil söylemeyince.
Değme kimse gönül evin düzemez
Hakk’ın takdîrini kimse bozamaz
Ummânlara dalıp-çıkıp yüzemez
Aşkın deryasını boylamayınca.
Gel ey karındaş gel tevhîde özen
Tevhîddir gönülün evini düzen
Hiç kendi kendine kaynar mı kazan
Çevresine âteş eylemeyince.
Gönül kuşu uçar gündüz dolanmaz
Başlı suların ayağı bulunmaz
Elekden eleğe konup elenmez
Değirmene varıp un olmayınca.
Aşkın gâlib oldu yüreğim kaynar
Aşkı olan ar u namûsu neyler
Behey Yûnus sana söyleme derler
Ya ben öleyim mi söylemeyince.
Hz. Yunus

Kuluna göz verdin " gör beni" dedin..
Dil verdin "bilene sor beni" dedin..
Gönül verdin "hayr'a yor beni" dedin..
Gördüm, sordum, yordum Sana Yöneldim.

(Yunus Emre)

Ben gelmedim kavga için, benim işim sevgi için..

Yunus Emre

KaIem eğri diIIi, mürekkep siyah yüzIü, kağıt iki yüzIü!
Şimdi kaIkıp arzuhaIimi yazmaya kimi mahrem kıIayım?
Yunus Emre

Yaratılıştan gelirim, yaratılışa giderim. Yolum bir ince uzun, zahmetli yoldur. Dar yollardan yürürüm. Durağım dost gönülleridir.   

   Yunus Emre

İnsan;iyiliği kadar taşlanır,
Merhameti kadar dışlanır,
Kulluğu kadar sınanır...

GEÇER BU EYYAMLAR
Zikrullah eyleyip tevhit etmeğe
Geçer bu eyyamlar, ellere girmez
Hakkın doğru yollarına gitmeğe
Geçer bu eyyamlar, ellere girmez

Sen asan et doğru yolca gitmeğe
Varıp anda, kara yere yatmağa
Geceler supha dek, tevhit etmeğe
Geçer bu eyyamlar, ellere girmez

Aldatmasın seni dünya sefası
Giyesin kefen, koyasın libası
Vücudun şehrinde, ruhun hüması
Geçer bu eyyamlar, ellere girmez

Türlü donlar ile, kendin bezersin
Kitaplar okuyup, sözler yazarsın
Bildim dersin, niçil gafil gezersin
Geçer bu eyyamlar, ellere girmez

Yunus eydür, gelin imdi kardaşlar
Dökelim gözümüzden kanlı yaşlar
Nasihatim budur size dervişler
Geçer bu eyyamlar, ellere girmez

Hiç Hata Yapmayan İnsan Hiç Bir Şey Yapmayan İnsandır ve Hayatta En Büyük Hata İnsanın Kendisini Hatasız Sanmasıdır.
Yunus Emre

GER TAŞ İSEN ERİYESİN
Sana ibret gerek ise, gel göresin bu sinleri
Ger taş isen eriyesin, bakıp görücek bunları

Şunlar ki çoktur malları, gör nice oldu halları
Son ucu bir gömlek imiş, anında yoktur yenleri

Kani mülke benim deyen, köşk ü saray beğenmeyen
Şimdi bir evde yaturlar, taşlar olmuş üstünleri

Bunlar geri gelmeyeler, zühd ü taat kılmayalar
Bu beyliği bulmayalar, zira geçti devranları

Kani ol şirin sözlüler, kani ol güneş yüzlüler
Şöyle kaybolmuş bunlar, hiç belirmez nişanları

Bunlar bir vakt beyler idi, kapıcılar korlar idi
Gel imdi gör, bilmeyesin, bey hangidir ya kulları

Ne kapı vardır giresi, ne yemek varır yiyesi
Ne ışık vardır göresi, dün olmuştur gündüzleri

Bir gün senin dahi Yunus, benim dediklerin kala
Seni dahi böyle ide, nitekim etti bunları

DervişIik oIsaydı tâc iIe hırka biz dahi aIırdık otuza kırka.

ŞÖYLE SANIRLAR BENİ
Sofuyum halk içinde tesbih elimden gitmez
Dilim marifet söyler, gönlüm hiç kabul etmez

Boynumda icazetim, riya ile taatim
Edişem ayruk yerde, gözüm yolum gözetmez

Hoş dervişem sabrım yok, dilimde ezkarım çok
Kulağımdan gireni, hergiz içim işitmez

Görenler elim öper tac ü hırkama bakar
Şöylece sanırlar beni zerrece günah etmez

Taşımda ibadetim, sohbetim hoş taatim
İç pazara gelince, bin yıllık ayyar etmez

Dışım derviş, içim boş, dilim tatlı, sözüm hoş
İlla ben ettiğimi, dinin denşüren etmez

Görenler sofu sanır, selam verir utanır
Anca iş koparaydım, el erüben güç yetmez

Söylersem marifeti saluslanırım kati
Miskinliğe dönmeğe, gönlümden kibir gitmez

Yunus eksikliğini Çalabına arzeyle
Anın keremi çoktur, sen ettiğin ol etmez