Bizim Yunus ( Emre)

Kendimi bir nokta olarak gördüğümde,
Bir bakmışım ki anlamlı bir cümlenin sonundayım.
   Yunus Emre

Yol odur ki doğru vara 
Göz odur ki Hak'kı göre 
Er odur alçakta dura 
Yüceden bakan göz değil 

Erden sana nazar ola 
İçin dışın pür nur ola 
Beli kurtulmuştan ola 
Şol kişi kim gammaz değil 

Yunus bu sözleri çatar 
Sanki balı yağa katar 
Halka matahların satar 
Yükü gevherdir tuz değil 

 Yunus Emre

Yusuf Bulunur Ken'an Bulunmaz

Bir ne derttir ana derman bulunmaz
Ya bu ne yaredir zahmı belirmez

Yitürdüm Yusuf'um Ken'an elinde
Yusuf'um bulundu, Ken'an bulunmaz

Beyim arif isen, var sen yolunca
Bunda başlar yiter, kanlar sorulmaz

Manisiz kişiden hiç nesne gelmez
Kovası yok kuyudan su çekilmez

Kuyu cismindürür mani kovası
Çekerler kovayı suyu belirmez

Erenler kapısı, mürüvvet kapısı
Sıtk ile gelenler, mahrum gülünmez

Yunus bu manide gark oldu gitti
Geri gelmekliğe aklı belirmez

Dünya bir penceredir.
Her gelen baktı geçti.
Yunus Emre     

Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz. 

Yunus Emre

yine bu bâd-ı nevbahar hoş nev ile esti yine,
yine kışın soğukluğu fuzulluğun kesti yine.
yine yeni hazineden yeni hilat giydi cihan,
yine verildi yeni can; ot ve ağaç sesti yine.
Yunus Emre

"Olsun be aldırma, Yaradan yardır. Sanma ki zalimin ettiği kardır. Mazlumun ahı indirir şahı.Her şeyin bir vakti vardır."
  Yunus Emre

Senden Yüzüm Döndürmezem
Yüz bin cefa kılsan bana, senden yüzüm döndürmezem
Canım dahi alır isen, senden yüzüm döndürmezem.

Seni severim can ile, kul olmuşam kurban ile,
Kanım döküp kurban eyle, senden yüzüm döndürmezem.

Kiliseye dersen girem ,  nâkus dahi dersen çalam,
Aşıklara yoktur kalem, senden yüzüm döndürmezem.

İsâ mısın, Mûsâ mısın, yâ Yûsuf'u Kenan mısın,
Vallahi ki canlar canısın senden yüzüm döndürmezem.

Aşık Yunus gerçek isen, Hak yoluna sâdık isen,
Hizmetine lâyık isen, senden yüzüm döndürmezem.
 

Yunus Emre

Ben dost için ağlar isem, gözüm yaşını kim sile?
Ya bunca ah-u zâr ile bu gözyaşı becid gele.

Ey yârenler, ey kardaşlar, kime diyem ahvâlimi?
Ya şu benim bu derdimin dermânını kim ne bile?

Âlem derman olur ise, sensiz derman olmayısar,
Sensiz derman nice ola? Çün gönülde dost sevile.

Ölüp sine girer isem, etim tenim çürümeye,
Ayrılmayam sevdiğimden çün giderim sevgi ile.

Ahd-ı sâbık denilmeden, henüz elest buyrulmadan,
O ben idim, ben o idi, şimdi nicesi kesile.

Yârenlerim der ki bana, seni niçin göremedik,
Firkate düştü sûretim bir menzilden bir menzile.

O dost ile benim işim, ölüp dahı bitmeyiser,
Ben nice ola kim bite çün gönülde dost sevile.

Yarın mahşer kopacağız, kamu kul nefsim deyiser,
Ben Yunus'u hiç anmayam, Tapduğ'u getirem dile.
 
Yunus Emre

Gündüz olalım saim
Gece olalım kaim
Allah diyelim daim
Allah görelim neyler
Yunus Emre

Hoştur bana senden gelen,
ya gonca gül, yahut diken...
Ya hayattır yahut kefen,
 narin da hoş nurunda hoş Ya Rab...!

Hz. Yunus Emre (ks)

Sana İbret Gerek İse

Sana ibret gerek ise
Gel göresin bu sinleri
Ger taş isen eriyesin
Bakıp göricek bunları

Şunlar ki çoktur malları
Gör nice oldu halleri
Sonucu bir gömlek giymiş
Onun da yoktur yenleri

Hani mülke benim diyen
Köşk ü saray beğenmeyen
Şimdi bir evde yatarlar
Taşlar olmuş üstünleri

Bunlar eve girmeyeler
Züht ü taat kılmayalar
Bu beyliği bulmayalar
Zira geçti devranları

Hani ol şirin sözlüler
Hani ol güneş yüzlüler
Şöyle gayip olmuş bunlar
Hiç belirmez nişanları

Bunlar bir vakt beğler idi
Kapıcılar korlar idi
Gel şimdi gör bilmeyesin
Beğ kangıdır ya kulları

Ne kapı vardır giresi
Ne yemek vardır yiyesi
Ne ışık vardır göresi
Dün olmuştur gündüzleri

Bir gün senin dahi Yunus
Benven dediklerin kala
Seni dahi böyle ede
Nitekim etti bunları


Yunus Emre

Salınır tuba dalları
Kur’an okur hem dilleri
Cennet bağının gülleri
Kokar Allah deyu deyu.

Hep nurdandır direkleri
Gümüştendir yaprakları
Uzadıkça budakları
Biter Allah deyu deyu.

Aydan aydındır yüzleri
Şekerden tatlı gözleri
Cennette Huri kızları
Gezer Allah deyu deyu.

Canım kurban olsun Senin yoluna
Adı güzel, kendi güzel Muhammed
Şefaat eyle bu kemter kuluna
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Mümin olanların çoktur cefası
Ahirette olur zevk ü safası
On sekiz bin alemin Mustafa'sı
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yedi gökleri seyran eyleyen
Kürsi'nin üstünde cevlan eyleyen
Miraçta ümmetini dileyen
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Aşık Yunus n'eder dünyayı Sensiz
Sen Hak Peygambersin şeksiz, gümansız
Sana uymıyanlar gider imansız
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

Yunus Emre'm

Acep bu benim canım, azat ola mı ya Rab
Yoksa yedi Tamu'da yana kala mı ya Rab

Acep bu benim halim, yer altında ahvalim
Varıp yatacak yerim, akrep dola mı ya Rab

Can hulkuma geldikte, Azrail'i gördükte
Ya canımı aldıkta, asan ola mı ya Rab

Dar oldu bana düzler, gice ile gündüzler
Dünyaya bakan gözler, didar göre mi ya Rab

Allah olucak Kadı, bizden ola mı razı
Görüp Habib'in bizi, şef'i ola mı ya Rab

Yunus kabre vardıkta, Münker Nekir geldikte
Bize sual ettikte, dilim döne mi ya Rab

Yunus Emre'm