Bizim Yunus ( Emre)

Ah Ölüm

Yalancı dünyaya konup göçenler
Ne söylerler ne bir haber verirler
Üzerinde türlü otlar bitenler
Ne söylerler ne bir haber verirler

Kiminin başında biter ağaçlar
Kiminin başında sararır otlar
Kimi masum kimi güzel yiğitler
Ne söylerler ne bir haber verirler

Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Söylemeden kalmış tatlı dilleri
Gelin duadan unutman bunları
Ne söylerler ne bir haber verirler

Yunus derki gör taktirin işleri
Dökülmüştür kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler ne bir haber verirler
 
Yunus Emre
 

Bir kez gönül yıktın ise Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin' yüzün' yumaz değil.

Yunus EMRE

Bir gönülü yaptın ise
Er eteğin tuttun ise
Bir kez hayır ettin ise
Binde bir ise az değil

Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür...

- Yunus Emre

Vaktinize hazır olun,
Ecel varır gelir Birgün
Emanettir kuşa canın
Sahib vardır alır birgün

''Hoştur bana Sen den gelen,
Ya gonca gül,yahut diken.
Ya hayattır,yahut diken.
Narında hoş,Nur un da hoş,
Kahrın da hoş,lütfun da hoş.''
                                     Yunus Emre

Nefstir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan.

-Yunus Emre

Aklı Olan Korkmak Gerek Nefs Elinden, Hırs Elinden

Yunus Emre'ye derviş sorar:
-Aziz Yunus şiirleriniz kaç adettir bilir misiniz?
Yunus Emre Cevap verir:
-Sevgiliye gidecek hediyeyi saymak yakışık kalmaz, öyle değil mi, der.

Çok mal haramsız, çok laf yalansız olmaz...

HAK CİHANA DOLUDUR

Hak cihana doludur,
Kimseler Hakk'ı bilmez.
Onu sen senden iste,
O senden ayrı olmaz.

Dünyaya inanırsın,
Rızka benimdir dersin.
Niçin yalan söylersin?
Çün sen dediğin olmaz.

Ahret yavlak ıraktır,
Doğruluk gey yaragtır
Ayrılık sarp firaktır
Hiç varan geri gelmez

Dünyaya gelen göçer
Bir bir şerbetin içer
Bu bir köprüdür geçer
Cahiller onu bilmez

Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünyaya kimse kalmaz

Yunus sözün anlarsan
Ma'nisini dinlersen
Sana bir amel gerek
Bunda kimesne kalmaz

GÖNÜLLER YAPMAYA GELDİM

Benim bunda kararım yok,
Bunda gitmeye geldim
Bezirganım mataım çok,
Alana satmağa geldim.

Ben gelmedim da'vi için
Benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir,
Gönüller yapmağa geldim

Dost eşruğu deliliğim,
Aşıklar bilir neliğim
Devşuruben ikiliğim,
Birliğe bitmeye geldim

Yunus Emre aşık olmuş,
Ma'şuka derdinden olmuş
Gerçek erin kapısında
Ömrüm harcamaya geldim

Yunus EMRE

bezirgan: Tüccar
mata : Mal,erzak
dav'i : Dava peşinde koşmak,kavga,dava.
sev'i : Sevgi
eşruk : Sarhoşluk
devşuruben : Kaldırıp
bitmek : Kavuşmak
maşuk : Allah (Aşık olunan)

Bu Dünyaya Gelen Gider Yürü Fani Dünya, Sana Gelende Gülmüş Var Mıdır?

Ben Dervişim Diyene Bir Ün Edesim Gelir

Ben dervişim diyene, bir ün edesim gelir
Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir

Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir

Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir

Oda gölgedir deyu, ta'n eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir

Ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam
İki kanat takınam, biraz uçasım gelir

Andan Cennete varam, Cennette huriler görem
Huri gılmanı, bir bir koşasım gelir

Derviş Yunus bu sözü, eğri büğrü söyleme
Seni sigaya çeken bir Molla kasım gelir
 
Yunus Emre
 
 

Sen Doğru Olda Varsın Sanan Eğri Sansın. Lakin Sakın Unutma ki Sen Kendini Birşey Sanmadığın Sürece Doğru İnsansın.

Yunus EMRE