Kardelen öğretmenim hayatınızın bir parçasını şimdi okuma şansım oldu.Gözlerden yaş akıtmamayı öğreneli epeyce oldu ama az kaldı benimde gözlerimden yaşlar akacaktı.Ama içimden dedim ki, benden daha daha zor şartlarda çocuk yetiştiren çalışan anneler var.Ve siz başarmışsınız!İçimden allaha dua ettim yine, inşallah bizde sizin çocuğunuz için başardığınızı başarabiliriz.İnşallah başarabiliriz:(Benim daha yolum çok uzun.En büyük korkum bu idi.Ya başaramazsam:( Sizden güç aldım.İnşallah bende başaracağım!Hikayenizi paylaştığınız için çok çok tşk. ederim. Çalışan bir anne:(
Aynur hanım hikaye benim hayat hikayem değildi..Yukardaki şiiri okuyunca Gülbeyaz'ın seslenişini duygulandım. O öğretmen isteğiyle yalvarıyordu. O an biz çalışan annelerin çocukları geldi aklıma, onları ne zorluklarla yetiştirdiğimiz.Bizim çocuklarımızın da anne bugün okula gitme ne olur benle kal diyen haykırışları... Bu benim hayatım değilse de Emine Öğretmenin yaşadığı anlar. Çok duygulanarak okumuştum bu yüzden paylaşmak istedim. Eminim aynı şekilde olmasa da hepimizin buna benzer bir hayatı var malesef.