yorgunlukları da en çok sevdiklerimiz oluşturuyor ama
Hayat işte.. yaşamadan öğrenemiyor insan
yol kıvrımlarının arasında yitirdiğimiz değerler, ötelediğimiz sorunlar, görmezden geldiğimiz yaralar ve hatta anımsamadığımız anılar saklıdır..
bazen kıvrıla kıvrıla dolanırız mazimizin içinde, dolandıkça hayatımıza, hayatlara rastlarız; gölge/gör misali..
başkası için yaşamadan önce/sonra
İnsanlığın ve dostluğun satılmadığı müsait durakların mutlaka olması gerek ki..
Ağızdan düşen sözün
Kalpten düşenin telafisi mümkün değil
Nereye akacağını bilen bir nehir olmak bu hayatta çok zor ….