Bunları Biliyor Musunuz?

TARHANA...

Egenin bir köyünden kadının birisinin kocası ölüyor kadın kocasının ölüsüne bakıp bakıp diyor ki
"Baktın hava yağmur havası,ocakta darhana çorbası ne diye ölüvedin gözü kör olası..."

Ve işte tarhana çorbasının öyküsü:

Soğuk ve karlı bir kış günüdür.
Padişah ve veziri kimseye haber vermeden ava çıkmışlardır.
Gezmişler, dolaşmışlar, avlanmışlar akşamı etmişlerdir.
 Geri döneceklerdir de bir türlü ormandan çıkamamışlardır.
Artık karanlık çökmek üzere ve umutların tükendiği bir zamandır ki; bir kulübecik görürler. Kapıyı çalıp misafir olmak istediklerini söylerler kulübe sakinlerine.
Kabul görürler, misafir olurlar haneye.
Ev sahibi erkek, misafirlerinin için için üşüdüklerini hissettiği an:
-Hanım, baksana nasıl da üşümüşler, çorba kaynatır mısın misafirlerimize?.. der.
Ev sahibesi hanımefendi hemen kalkar ve toprak bir güvecin içinde çorba hazırlar.
Çorbalar içilince, içi ısınır misafirlerin, rahatlarlar; üstlerindeki abaları postları çıkarınca göz alıcı giysiler çıkar meydana. Az, biraz genç olanı:
-Ben padişahım der.
Hane halkı şaşırır, demek ki padişah fakirhanenin konuğudur.
Padişah devamla:
-Benim sarayımda da her gün kazanlar kaynar ama hiç böyle lezzetli çorba içmedim bugüne kadar, nedir bunun adı?.. der.
Ev sahibesi hanım şaşırır; “Çorbanın da adı mı olurmuş, adı üstünde, çorba işte…” diye geçirir aklından. Ancak padişah soran gözlerini kadının gözlerine dikmiş, gelecek cevabı beklemektedir.
 Ne desin kadın?..
 “Fakir Ev” anlamına gelen:
-Darhane Çorbası, hünkârım… deyiverir.
Geceyi o “Dar hane” de geçiren padişah ertesi gün ne yapmıştır bilinmez ama söyleyiş özellikleri nedeniyle günümüze “Tarhana” olarak taşınmıştır bu çorbanın adı...

Tarhana Çorbası, soğuk kış aylarının vazgeçilmezidir memleketimizin.
Buram buram kokusu gelen; börülceli, acı kırmızıbiberli o tarhanadır.
Yaz aylarından çıkmadan, kınalı ellerle hazırlanır da toprak boduçlara, kurutulmuş su kabaklarına doldurulup saklanırdı eskiden; ya da bembeyaz divitin keselere doldurulup asılırdı tavan çengellerine...
Selam olsun memleketimin tarhanasını yapan gelinine, kızına; selam olsun elleri nasırlı analara, bacılara; selam olsun apak saçlı ebelere, ninelere.
Selam olsun tarhanayı soframıza getiren öpülesi ellerin sahiplerine...
Gönül dolusu selam olsun, selam olsun…

Su küçüğün söz büyüğün değil sus küçüğün söz büyüğün şeklindedir..

...

“Nar anne" olarak anılan 66 yaşındaki emekli ilkokul öğretmeni Nardane Kuşçu, Kocaeli'nin Kandıra ilçesindeki çiftliğinde kurduğu tohum bankasında 1200 çeşit ata tohumunu özenle muhafaza ediyor.

Tohum toplamaya öğrencilik ve öğretmenlik yıllarında da devam eden Kuşçu, emekli olduktan sonra tohumlarının sürdürülebilirliğini sağlamak adına organik tarım çiftliği kurdu. Nardane Kuşçu, emeklerle biriktirdiği 1200 çeşit ata tohumunu Narköy adını verdiği Kandıra'daki 120 dönümlük çiftlikte ekerek gelecek nesillere aktarmaya çalışıyor.
Topladığı tohumları 14 derece sıcaklıkta, yüzde 50 nem oranına sahip bir  odada muhafaza eden Nardane Kuşçu Gıdaya erişim her canlının hakkıdır, her evde bir tohum bankası olmalıdır diye konuştu.

Göç göç çiçeği
Latincesi Sternbergia Lutea olan Sarı Çiğdem,  halk arasında “Göç Göç” çiçeği olarak bilinir. Sarı sarı açtığı zamanlar, göç mevsiminin geldiğini haber verir insanlara.

Eski Günlerin birinde aylardır iş bulamayan delikanlı artık önüne gelen her yere müracaat etmeye başlamıştı.
Hayvanat bahçesinin önünden geçerken durdu ve 'neden olmasın' deyip, oraya da müracaat etti.
Olacak ya; bahçenin gözdesi goril önceki gece ölmüştü ve bunu müşterilerden bu günlük gizlemeyi başarmışlardı.
...
'Yeni gorilimiz gelene kadar, onun postunu giyip goril taklidi yapabilir misin?' diye sordular.
Delikanlı önce şaka herhalde diye düşündü, ama hayır adamlar gerçekten ümitsiz görünüyorlardı.
'Parada anlaşırsak yaparım' dedi. Anlaşmaları uzun sürmedi.
Ertesi sabah geldi, hazırlanmış postu giydi, gorilin kafesine girdi ve o güne kadar seyrettiği belgesellerden aklında kaldığı kadarıyla goril gibi davranmaya başladı:
Ara sıra homurdanıyor, göğsünü yumrukluyor, dört ayak üzerinde yürüyor, bir dala sıçrıyor, sallanıyor, seyircilerin attığı meyveleri yiyordu
Birkaç gün sonra işine öyle adapte olmuştu ki, daha yüksek dallara bile tırmanıyor, daldan dala atlayabiliyordu.
Ama son atladığı dalı tutamadı, kafesini yan kafesten ayıran kafesin üzerine düştü, yıpranmış kafes teli yırtıldı ve kendini yan kafesin içinde buldu.
Bu aslanın kafesiydi.
'İmdat!' diye bağırdı ama kendi sesini kendi bile duymadı. Korkudan sesi kısılmıştı.
Tekrar bağırdı. Eh! hiç olmazsa kendi duymuştu.
Önce neler olduğunu anlayamayan aslan yavaşça yattığı yerden kalktı, delikanlıya doğru ağır adımlarla yaklaştı.
Seyirciler çığlık çığlığa idi. Bir çocuk sanki goril anlayacakmış gibi (!) 'tırman, kafese tırman' diye bağırdı.
Ama korkudan gorilin sadece sesi kısılmamış, eli kolu da felç olmuştu.
Aslan affetmedi, geldi, önce pençesini gorilin göğsüne dayadı, sonra başını başına yaklaştırdı ve fısıldadı:
'Kapa çeneni ! Beni de işimden edeceksin' 🙂🙂

Saatler olsun değil sıhhatler olsun..

Yapılan bir deney sonucunda sigara içindeki katran maddesinin bir farenin sırtına sürüldükten sonra,farenin sırtındaki o bölgede kanser oluştuğunu, biliyor musunuz?

Eşek hoşaftan ne anlar değil eşek hoş laftan ne anlar..

~SOĞAN HIRSIZI~

Bir haftada eve alınan üçüncü soğan poşetinin kaybolduğunu gören karı koca, yenisini alıp mutfağa koyup ve bir yere saklanıp beklemeye başlarlar.Dakikalar sonra şaşkın bakışları arasında küçük kızları Seher gelir mutfağa. Soğan poşetini kaptığı gibi koşup evden çıkar ve en yakın çöp tenekesine atar...

Baba ise çocuğu kulağından tuttuğu gibi  her zamanki alışılagelmiş sinirli haliyle eve getirir ve neden sürekli soğanları mutfaktan alıp çöpe attığını sorar.Çocuk korkup annesine sarılır.Ne dese,ne kadar kızsada çocuktan bir cevap alamaz baba.En sonunda ertesi gün akşama kadar, sorduğu sorunun cevabını vermezse bir yıl boyunca sokakta arkadaşlarıyla oynamasına izin vermeyeceğini ve ceza alacağını söyler...

Çocuk ertesi gün sokağa çıkacakken bir not yazar  ve babasının göreceği bir yere bırakır.Babası kağıdı görür kısa zaman sonra.Tüylerini diken diken eden ve küçük bir çocuktan beklenmeyen o cümlelerde şöyle yazmaktadır..-"Annemi kavga ettiğiniz zamanlarda bir sen ağlatıyordun.Birde yemek yaparken eline aldığı o soğanlar ağlatıyordu.Sen benim babamsın seni çöpe atamazdım.Annemi çok seviyorum.Ağlamasına da dayanamıyorum.O daha az ağlasın diye elimden geleni yapmak istedim hepsi bu babacığım....

Maden suyu şişesinin yeşil olmasının sebebi, şişeyi güneş ışığından koruyup, suyun içindeki minerallerin zarar görmemesi içindir.

İlk kule saati 1404 yılında Moskova’da yapılmıştır.

Göz var nizam var değil göz var izan var.

Mars’ta gün batımı mavi renktedir.
Dünya atmosferinde çokça bulunan gazlar nedeniyle gün batımında ışık kırmızı dalga boyundayken Mars atmosferinde gazlar az, toz parçacıkları fazla olduğundan ışık mavi kırılım gösteriyor. Güneş de beyaz görünüyor.

~SOĞAN HIRSIZI~

Bir haftada eve alınan üçüncü soğan poşetinin kaybolduğunu gören karı koca, yenisini alıp mutfağa koyup ve bir yere saklanıp beklemeye başlarlar.Dakikalar sonra şaşkın bakışları arasında küçük kızları Seher gelir mutfağa. Soğan poşetini kaptığı gibi koşup evden çıkar ve en yakın çöp tenekesine atar...

Baba ise çocuğu kulağından tuttuğu gibi  her zamanki alışılagelmiş sinirli haliyle eve getirir ve neden sürekli soğanları mutfaktan alıp çöpe attığını sorar.Çocuk korkup annesine sarılır.Ne dese,ne kadar kızsada çocuktan bir cevap alamaz baba.En sonunda ertesi gün akşama kadar, sorduğu sorunun cevabını vermezse bir yıl boyunca sokakta arkadaşlarıyla oynamasına izin vermeyeceğini ve ceza alacağını söyler...

Çocuk ertesi gün sokağa çıkacakken bir not yazar  ve babasının göreceği bir yere bırakır.Babası kağıdı görür kısa zaman sonra.Tüylerini diken diken eden ve küçük bir çocuktan beklenmeyen o cümlelerde şöyle yazmaktadır..-"Annemi kavga ettiğiniz zamanlarda bir sen ağlatıyordun.Birde yemek yaparken eline aldığı o soğanlar ağlatıyordu.Sen benim babamsın seni çöpe atamazdım.Annemi çok seviyorum.Ağlamasına da dayanamıyorum.O daha az ağlasın diye elimden geleni yapmak istedim hepsi bu babacığım....

Allah 'ım çocuklarımıza hayırlı davranışlarımızla örnek olmayı nasip etsin inşallah.Paylaşımınız için teşekkür ederim öğretmenim. Biraz daha düşünmeme yardımcı oldunuz...