Bunları Biliyor Musunuz?

" Polis, hücreye getirdiği çocuğa sordu:
"Sen neden geldin lan?"
Ayaktaydım. Merak ve heyecanla izliyordum.
"Benim bir suçum yok," dedi çocuk.
"Ne yani lan, suçun yok da seni camiden mi aldılar, neden aldılar?"
"Evden aldılar... Ders çalışıyordum... Tıp fakültesinde okuyorum. Beni aramıyorlar aslında, abimi arıyorlar; ama beni aldılar."
"Abin kimmiş lan?"
"Mehmet Şener. Ben de Hasan Hüseyin Şener."
"Başlatma lan Ahmet'inden Mehmet'inden! Kimmiş lan Mehmet Şener?"
"Ağca'ya silah veren," dedi çocuk, övünerek.
O âna kadar çocuğu çiğ çiğ yiyecekmiş gibi bakan polisin tüm hırsı tükenmişti.
Ben araya girdim; öfkeyle: "Bu çocukla beni aynı yere koyamazsınız," dedim.
"Sen de kimsin lan?"
"Ben Tarık Akan'ım."
"Ne olmuş lan Tarık Akan'san? Neden kalamıyormuşsun bununla? Bu insan değil mi?"
Çenemi tutamadım, ettim lafımı: "Ben bu faşistle kalamam, beni başka yere..."
Mideme bir yumruk yedim. Ayaklarım yerden kesildi. Neye uğradığımı anlayamamıştım. Kendimi yerde buldum. İki-üç tekme de yerde yedim. Kafamı kolluyordum.''
"Hücreden biraz uzaklaştık. Polis durdu. Ben de durdum. Polis A. geldi yanımıza. Üç polis ve ben, öylece dikiliyorduk. Sonunda polislerden biri
(A. değil):
"Al bakalım şu süpürgeyi eline," dedi.
Aldım.
Bağırarak devam etti:
"Beni dinleyin! Herkes çöpünü kapının altından atacak; artist de buraları süpürecek!"
Bir an, süpüreyim mi, süpürmeyeyim mi diye düşündüm. Sonra elimdeki saplı süpürgeyi ayaklarımın çevresinde ufak ufak, isteksizce hareket ettirmeye başladım.
"Ulan çöplerinizi dışarı çıkartın, yoksa fena yaparım!"
Dokuz-on hücrenin hiçbirinde hareket olmadı. Ben de gönülsüz, süpürmeyi bıraktım, çöpleri beklemeye başladım. Kimsenin kımıldamadığını görünce polis sinirlenmişti:
"Ulan çöplerinizi dışarı çıkartın! Vatan haini Tarık Akan toplayacak!"
O da ne? İlk kez biri bana 'vatan haini' diyordu... Sözler kulağımda yankılandı... Zaman geçiyordu, ama hala hiçbir hareket yoktu. Sinirine hakim olamayan polis, bir numaralı hücrenin kapısına sıkı bir tekme attı ve ana avrat küfre başladı. Bir bana dönüyor, ''Vatan haini!" diye bağırıyor, bir hücrelerden yana dönüyor, küfrediyordu. Sonra en uçtaki hücrelerden onu çılgına çeviren ses duyuldu:
"Memur bey, ben süpürürüm... Tuvaletleri de yıkarım... Ama ona yakışmaz..."
Hiç bu kadar gururlandığımı anımsamıyorum... Boğazım düğümlenmişti..."
"Siz beni devrimci diye fişlediniz, kabulümdür, tarihte sizi hain olarak fişleyecek."
Yaşamı boyunca ezilenin, yoksulun yanında faşizme, gericiliğe karşı durdu. Kralın sofrasında soytarı olacağına halkının kavgasında eşkiya oldu...
Yukarıdaki satırlar Tarık Akan'ın "anne kafamda bit var" kitabında anlattığı 12 eylüldeki mapus günlerinden bir anı..

Alıntı

TARIK AKAN / "ANNE KAFAMDA BİT VAR"

Birgün öğretmen çocuklara hayallerinizi yazın diye bir ödev verir. Tüm çocuklar hayallerini yazarlar . Bir tanesi çok detaylandirir bir at çiftliği kurduğunu hayal eder krokiler çıkar planlar yapar öğretmene götürür.  Öğretmen çocuğu yanına çağırır.  "Bu hayaller çok pahalı olabilecek hayaller kur mantıklı hayaller kur. tekrar yaz getir notunu düzelteceğim " der.  Çocuk gider babasına sorar " Baba ne yapmalıyım? " diye babası bu senin ödevin senin notun ben karışmam oğlum der. Çocuk ertesi gün tekrar öğretmenin yanına gider. Öğretmenim not sizde kalsın hayallerim bende kalsın der. 
                  Doğan Cüceloğlu

Ilk öğretmen ailedir,çocuk çoğu şeyi ailede öğrenir..

Vücudun en çok kana ihtiyacı olan yerlerinden biride beyindir. Ve en zor kan ulaştırılan yerlerden biri beyindir. İnsan beynine ise en güzel kan akışı secdede iken sağlanır. Bu yüzden namaz bunama riskini azaltır

Çok zengin bir adam varmış. Yaptığı işe de bakmışlar! O işten bu kadar servet çıkmaz…
Merak edip adama sormuşlar .Sen nasıl bu kadar zengin oldun?
Adam ‘’ Ben bu işe başladığım zaman birisi bana geldi dedi ki ver. Allah sana verince sende ver. Muhtaca dağıt.Söz dinledim.Kazandıkça verdim .Allah verdi , ben verdim.Allah verdi ,ben verdim.Yarışmak ne mümkün  tabi ‘’O’’ kazandı.Sonrasında muazzam bir  servet sahibi oldum. ‘’ dedi.
Kiritik bir imtihandır vermek. Verirken insana zor gelir.Ama yapabilirse de şaşar kalır.
Allah Teâlâ Kerim'dir.
Çünkü kerimlerle iş yapmak kolaydır diyor Mesnevi.

Bir araştırma yapılmış.  Sinir hucrelerine orucun nasil bir etkisi olduguna yonelik Ramazandan 2 gün önce,  ortasında ve sonunda oruç tutan insanlardan alınan kanlar ve yapılan testler sonucu ramazan sonunda mutluluk hormonunun serotonin %76 ve haz hormonu dopaminin %8 ve sinir hücrelerinin gelişmesini ve büyümesini sağlayan bdnf %88 ve ngf %30 oranında arttığı özellikle sinir hücrelerinin büyümesini sağlayan bdnf ve ngf alzeimerı önledigi için orucun alzermierı önledigi bilimsel olarak kanıtlanmıştır. 🤗

Birgun bir zat nehirden gelen bir elmayı ısırır. Sonra içine bir korku düşer ve elmanın sahibi aramak için bahçelere yürümeye başlar. Elmanın ağacının bahçesini bulur. Bahçenin sahibi bir ihtiyar zat elmayı ısıran ondan helallik ister . İhtiyar helallik vermez benim şartım var bir zaman bahçemde çalışacaksın der. O kişi ihtiyacın bahçesinde çalışmaya başlar uzun bir müddet para almadan elmayı helal ettirmek için çalışır.  Sonra ihtiyarın yanına gider artık helal et elmayı der. İhtiyar benim bir kızım var kördür sağırdır topaldır onunla evlenirsen ancak elmayı helal ederim der adam mecbur elma helal olsun diye şartı kabul eder. Nikahtan sonra odaya girmesiyle çıkması bir olur. İhtiyar zatın yanına gider bu işte bir yanlışlık var sen kızım kördür sağırdır topaldır demiştin icerde ay parçası gibi bir kız var , ben bir elmayı ısırdım etmediğini bırakmadın yanlış biriyle evlenirsem elinden kurtulamam deyince ihtiyar zat; kızım kördür harama görmemiştir , kızım sağırdır haram duymamıştım, kızım topaldır harama yurumemistir diye bahsedilen evlilikten imam azamın dünyaya geldiği bahsedilmektedir. (Ey anne ey baba senin kumaşın nedir göreceksin çocukta odur. )

     Evrende keşfedilen bir yıldız, gezegen, galaksi vb. aslında binlerce hatta milyonlarca yıl öncesinin görüntüsü olduğundan an itibariyle keşfedilen madde belki de çoktan yok olmuştur.

  İnsanlık daima geçmişi görür. Ama hep geleceğin gizemini bilmeye çalışır.

Bir araştırma yapılmış.  Sinir hucrelerine orucun nasil bir etkisi olduguna yonelik Ramazandan 2 gün önce,  ortasında ve sonunda oruç tutan insanlardan alınan kanlar ve yapılan testler sonucu ramazan sonunda mutluluk hormonunun serotonin %76 ve haz hormonu dopaminin %8 ve sinir hücrelerinin gelişmesini ve büyümesini sağlayan bdnf %88 ve ngf %30 oranında arttığı özellikle sinir hücrelerinin büyümesini sağlayan bdnf ve ngf alzeimerı önledigi için orucun alzermierı önledigi bilimsel olarak kanıtlanmıştır. 🤗

haklısınız, ramazanda milletin gözünden mutluluk fışkırıyor.

haklısınız, ramazanda milletin gözünden mutluluk fışkırıyor.

Yüzümü gulumsettiniz hocam insanlar hakkıyla tutamıyor orucuda o yüzden mutsuzlar. Ramazanın sonunda mutluluk hormonu artıyor birde öyle düşünün.

Peygamber Efendimizin uzaktan misafiri geliyor  . Açım ve yorgunum ya Resullah diyor . Peygamber efendimiz " Nasil yapalim " diye dusunurken O an ordan Ebu Talha çıkıyor Ya Resulullah ben evime götürürüm hem karnını doyurur hem misafir ederim diyor. Ebu Talhanin evine 3 gündür hiç yemek girmiyor o gün sadece eve 1 taş çorba girmiş ve oda 1 tas ve evde 2 çocuk var . Hanımı diyor nasıl yapalım.  Ebu Talha diyor sen 2 çocuğu bugün aç yatır yarın bakarız corbayida misafire getir yanliz çorba gelince mumu söndür. Karısı dediğini yapıyor çorbayı karanlıkta misafir içiyor. Ebu Talha boş tasa kaşığı arada vurup çıkarıyor ki misafir onunda yemek yediğini düşünsün.  Sabah oluyor sabah namazinda Resulullah Ebu Talha sen ne yaptın diyor, Ebu Talha korkuyor yanlış mı yaptım hata mı yaptım ayet mi indi diye ? Resullullah demek böyle yaptın ayet indi diyor . " Kendileri sıkıntılar içinde bulunsalar dahi başkalarını kendi nefislerine tercih ederler ."

...

...

Islamı hakkıyla yaşayan Müslümanlar olmadığımız için hiçbir  bilgi bilinemez.

Almanyada yapilan arastirmalar çikolata cips vs. Gibi ultra işlenmiş gıdaların öğrenme güçlüğü hatirlama becerilerini zorlaştirdigini depresyon riskini artırdığını ortaya koymuş.

TESADÜF DİYE BİRŞEY YOKTUR
Çanakkale'ye yerleşen ve orada küçük bir otel açan Yüksel Bey anlattı.
Bir yaz günü, yetiştirdiği hayvanların arasına birkaç tane de kaz ilave etmeyi düşünerek karşı yakadaki kaz çiftliğine gitmek üzere yola çıkan Yüksel Bey saatlerini çok iyi bildiği ve hiçbir zaman kaçırmadığı feribotu kaçırır. O sıcakta bir sonraki feribotu beklemeyi gözü kesmeyince de kaz alma planını bir sonraki güne erteleyerek geri dönmeye karar verir. Dönüş yolunda otomobiliyle ilerlerken ne tesadüf (!) ki bir kaz sürüsüyle karşılaşır. Kazları takip ettiği takdirde kendisini mutlaka ait oldukları yere götüreceklerini düşünerek peşlerinden gitmeye başlar. Sürü önde, Yüksel Bey arkada tozlu topraklı köy yollarında ilerlemeye başlarlar. Derken bir yol ayrımında sürü ikiye ayrılır, bir grup kaz sağa giderken diğer grup düz devam eder. Yüksel Bey bir an tereddüt ettikten sonra sağa sapan kazları izlemeye karar verir. Kazlar yalpalaya yalpalaya bir süre daha gidip sonunda ağaçların arasına gömülmüş küçücük bir evin önündeki tahta çitlerin arasından geçerek içeri girerler. O sırada evin kapısı açılır ve yaşlı bir kadın dışarıya çıkarak kazları karşılar.

Yüksel Bey, bir süre kadını izledikten sonra otomobilden iner, onun yanına gider ve şayet kabul ederse kazlarını satın almak istediğini söyler. Yaşlı kadın sesi soluğu çıkmadan Yüksel Beye bakar, bakar ve ardından gözlerinden akan yaşlara hakim olamayarak "Ben taa ne zamandır bu kazları satmaya niyetliyim.Tek derdim, onları satıp içeride aylardır hasta yatan kocama ilaç almak, ama ne bir yere gidecek halim ne de onları satacak birini bulacak gücüm var. Dün gece sabahlara kadar ağlayarak yakardım. Dualarımın duyulacağını biliyordum. Seni bana Allah yolladı oğlum." der.

Yüksel Bey, kazlara yaşlı kadının hayal bile edemeyeceği bir fiyat ödediği gibi ertesi gün oraya bir doktor götürüp kocasını muayene ettirir, ilaçlarını alır ve üzerine üflenen hayır dualarıyla oradan ayrılır.

Hepimiz çok iyi bilmekteyiz ki hayatta tesadüf diye bir şey yoktur. Eğer bir şeyi gerçekten yüreğimizde hissederek ve kalben yönelerek isteyebilirsek, bilmeliyiz ki o şey mutlaka yerine gelecektir.