KINALI HASAN
Bir gün içtima etti, Sırrı Bey askerini,
Tanımak istiyordu yeni gelen erini.
Tekmil verdi tüm alay, okudu künyesini,
Saçı kınalı bir asker çekmişti ilgisini.
Sorgun Karayakup’tan Hasan künyeyi saydı,
Saçının sağ tarafı baştan başa kınaydı.
Oğlum dedi Sırrı Bey senin saçın kınalı,
Boşuna değil elbet, bir anlamı olmalı.
Bilmem dedi Hasancık, anam yaktı gelirken,
Vakit yoktu sormadım, yola çıktık çok erken.
Merakıma muciptir, ben de bilmek isterim,
Annene mektup yaz da, ondan bir dinleyelim.
Yazıcıyla oturup, bir mektup pulladılar,
Sordular “Bu kına ne ?” Yozgat’a yolladılar.
“Komutanım sordu da, anlamını bilmedim,
Neden yaktın kınayı, ben cevap veremedim.
Kardeşlerime yakma, onlar mahçup olmasın,
Benim kınam kafidir, onlar kınasız kalsın.
Saçımdaki kınanın, sebebini yazıver,
Komutanım merakta bana hemen cevap ver!”
Günler aylar geçti de Yozgat’tan ses çıkmadı,
Günlerce savaş oldu, düşman kana bıkmadı.
Bomba yağdı göklerden, dağ-taş ateşe yandı,
Aylar mart, nisan derken ağustosa dayandı.
Çadırda birkaç mektup, dikkatini çekmişti,
Alan olmamış oysa on gün önce gelmişti.
Kimin acep diyerek bir tanesini açtı,
Okudukça mektubu benzinin rengi kaçtı.
“Yiğit koçum Hasan’ım kınalı kuzum benim!
Muhtargil çok meşguldü, geç geldi yazın senin!
Kumandan baban demek, onu hayra yormuştur,
Kınan elbet işaret, onun için sormuştur!
Gelibolu tutuşup nara yandığı zaman,
Dört kardeş arasından seni seçtim ben kurban!
Kurban kınalı olur, yünü boynuzu ile,
Kınaladım ben seni, benzedin İsmail’e !
İstedim mahşer günü , o saçından bileyim,
Vatan için bir kurban, ben de verdim diyeyim!”
Yaş doldu gözlerine, okudukça ağladı,
Hatçe Ana mektupla yüreğini dağladı!
Sırır Bey emir verdi “Hasan’ı bulun” dedi,
Okuyayım mektubu, gelsin dinlesin kendi!..
Çok geçmedi geldiler, aramaya gidenler,
On gün önce Yozgatlı, ŞEHİD olmuş dediler!
Mektubu görmeden , o Hakka yürümüştü!
Akşama dek dövüşüp çok düşman öldürmüştü!
Hazreti İsmaille buluştular Cennet’te,
Bizden dua bekliyor, o şimdi ahiret’te!..
Emanet kaldı mektup, öptü koynuna soktu,
El-Ayağı kınalı kurbanlık yiğit çoktu.
Bildim dedi kınayı, kutlu ana sen sağ ol!
Mehmetçik kurban demek, cennete gider bu yol!
Bütün alay yaş döküp, Hasan’ı yad ettiler,
Boru çaldı cenk vurdu, siperlere gittiler!...
