Çocukları Dövmeyelim!

ben de bilgeş hocamın verdiği cezayı veriyorum.sabrımı zorlayan öğrencileri teneffüse çıkartmıyorum bir hafta çok etkili oluyor.en azından bir iki hafta idare ediyoz öyle.geçen yıl bir yetiştirme yurdu öğrencime verdim bu cezayı çocuk imza kampanyası başlattı cezayı kaldırmam için.bidaha da yaramazlık yapmadı.belki  kötü bir uygulama ama ben dövmüyorum ve başka çözümlerde işe yaramadı bunu uyguluyorum devam da edicem uygulamaya.

Bende en büyük çözümü tenefüse çıkartmamakta buldum çareyi baya işe yarıyor.

tenefüse çıkarmamak,oyunlara katmamak,beden dersine çıkarmamak...başka ne olabilir?herkes aklındakini yazsın.paylaşalım.

Dayak şiddet hiç onaylamadığım bir şey,her şeyin çözümü sevgidir ,ben insanları seviyorum,çocukları da asla dövmem,dövenleri de kesinlikle kınıyorum..

tenefüse çıkarmamak,oyunlara katmamak,beden dersine çıkarmamak...başka ne olabilir?herkes aklındakini yazsın.paylaşalım.

hocam bende bütün bunları deniyorum..şuan hepsi işe yarıyor..korkum daha sonrası için..ama evde dayak yiyen çocuk okulda da bunu ısrarla istiyor.
Benim birkaç tane varki beni çok zorluyor..bu durumda sınıftan dışarı çıkıyorum...

Sitnize üye olalı çok rahat ve mutluyum. Emeği geçen eğitim gönüllüsüne ayrı ayrı çok çok teşekkür ederim..!

Çocuk dövülür mü ,onlara sevgiyle her şeyi anlatabiliriz.Çok yapsam kızdığımı belli ederim.Yaptığını doğru bulmadığımı  açıklarım.

öğretmenim etkili ama ben verdiğim cezayı unutuyorum böyle olunca da etkili olmuyor.

  öğretmenim  her  sınıfta  bellidir  zaten  cezayı hakedenler  bende   2  tane  var  mesela  uzun  süre   bu cezayı aldılar  ve sonunda pes  ettiler:)
   ben  de  bazen  unutuyorum ama  sınıftaki birkaç  akıllı  bıdık  hatırlatıyor 
   bence   öğrencilerinize  hatırlatmalarını  söyleyin  işe  yarar  umarım

şiiriniz çok güzel çocukların duygu dünyalarını çok iyi tanıtıyorsunuz....

Arkadaşlar burda biraz işi abartmamışlar mı?Sanki kimse çocuklara elini dahi kaldırmamışlar.Ben inanmıyorum.Mutlaka baızı zamanlar küçük kızmalar olmuştur ama yaaa....

nefret ediyorum çocuk dövmekten. her gün bugün dövmeyeceğim diye gidiyorum .bu seneye kadar da dövmedim . ama bu sene 2 öğrencim var ki anlatamam. gerçekten kelimeler yetersiz kalıyor. geçen gün biri okula gelmedi nöbetçi öğrretmen azad ın gelmediğini anladı.bugün azad yok galiba çok rahat nöbet tutuyorum dedi bana .okula gelmedikleri gün bayram ediyorum. öğrenciler bile onlar gelmediğinde seviniyorlar ama malesef çok az devamsızlık yapıyorlar  dövüyorum da düzeliyorlar mı ?hayır ama çaresizlikten dövüyorum. konuşuyorum anlamıyrlar hele bir tanesi dalga geçiyor . yüzüme baka baka ağzını gözünü eğiyor. diğer çocuklarıda etkiliyor. seviyorum iyice şımarıyorlar.

hocam bende bütün bunları deniyorum..şuan hepsi işe yarıyor..korkum daha sonrası için..ama evde dayak yiyen çocuk okulda da bunu ısrarla istiyor.
Benim birkaç tane varki beni çok zorluyor..bu durumda sınıftan dışarı çıkıyorum...

hocam sınıftan çıkarmak öğrenciği büyük suçmuş. bizim okulda kesinlikle izin verilmiyor.

''Onlar böyle öğrenirse öğretmenim:
Kel olur, kör olur.
Hırsız olur,
Arsız olur.
Dahası öğretmenim;
Gül yerine kül,
Kül yerine helâ,
En acısı da
Memleketin başına bela olur.[/b]

Öyleyse:
-Çocukları dövmeyelim ne olur!''

Tebrik ederim öğretmenim, kalaminize sağlık.
Üzerine yorum yapılamayacak kadar dolu bir şiir.
İnsanın yüreği güzel olunca; güzel insan nasıl yetiştirilir bunu da kendisi biliyor. Saygılarımla...

ben çocuklarımı çok seviyorum. ve bunu onlara çekinmeden söylüyorum. olası yaramazlıklarında onlara olan bu sevgimin azalmasını istemediğimi söylüyorum. yine de yaramazlık yapan hiç mi olmuyor? tabi ki her zaman. onların çocuk olduğunu aklımdan çıkarmadan eğer onlar doğruyu bilselerdi okula niye gelsinler diye düşünüyorum. yaramazlık yapan bir çocuğumun yüzüne bakmam yetiyor. ve kendisini düzeltmeye çalışıyor. hepsinin gözlerinden öpüyorum. onları çok seviyorum... evet emre yi bile....

şiddete  hayırrrrrrrrr