Çocuklarımızı 'yarış Atı Gibi Koşturmak' Üzerine...

hocam şimdi hep ilgi ve yeteneklerine göre yönlendirmemiz gerektiği ön plana çıkıyor.
şimdi yanlış anlaşılmasın ama kaç çeşit öğretmen gördük,içkili geleni,kitap kaldırmayanı,çocuktan kaçanı vs vs vs bunlar mı ilgisine göre yönlendirecek?
sistemi uygulayıcılara bakmalı önce..
sınavsız bu iş olmaz ama herşeyde sınav olmayabilir.yani 1 saat beden dersinde spor salonlarına yönlendirilebilir.resim müzk gereksiz ders kavramından uzaklaştırılabilir.çocuklara sınav baskısını da başta veliler yapmakta.
2.sınıfta deneme sınavları yasaklaabilir.
test bi süre yasaklanabilir.
okullarda gezme daha uygun şartlarda ders vakitlerinde desteklenebilir.

Nereye doğru bir gidiştir bu,nasıl bir sistemdir,faydadan çok zarar...

ben de aynıyım 36 yaşımdayım.bizim zamanımızda eğitim de güzeldi sokaklarda güzeldi oyunlar da güzeldi.haftada bir ailece izlenilen türk filmleri.pazar günü telekutu yarışması.Sokakta bir yere çakılmış çembere attığımız top, ıslak toprak üzerinde çivi oyunu.ben ilkokulda sokakta kitap okuduğumu bilirim.yazın karpuz sergisinde para kazanıp kitap ve top aldığımı.Şimdiki çocukların 1 sayfayı ezberleyemiyor.Biz 3.sınıfta 10 derginin içini ezberlek yazılı olurduk.Yazılılara  saatlerce çalışırdık.Şimdi çocuklar çalışma kitapları üzerinde sadece 5 dk oyalanıyor.Çok çalışanlar ise bilinçli bir anne baba elinde değilse ilerde heba oluyor.

Ben de bunun sıkıntısını fazlasıyla çekiyorum, hem öğretmen hem veli olarak. Çocuğuma yazık ediyorum,sınıfıma yazık ediyorum. Gelen müfettişler,deneme sınavları yasak diyor,öbür taraftan kendi çocukları da bu sınavlara giriyor. Nasıl kısır bir döngü bilemiyorum yok mu bizi kurtaracak olan .

Arkadaşlar ben de bunları çok düşünüyorum.Özellikle inatla ödev yapmaktan kaçan öğrencilerimin duyguları anlamak için kendimi onların yerine koyuyorum ve kendime soruyorum ne işe yarayacak öğrenmeye çalıştığım bu kadar bilgi?Dışarıda oyun varken eğlenceli zaman geçirmek varken ne diye saatlerce ödev yapacağım.
    Yani bol bol ödev yapmadan aylarca ders çalışmadan başarılı olamazmıyım ben,diye.
    Bu yüzden de ödev vermekten vazgeçmeyi düşünüyorum ki tam o sırada olmadık bir yerden bir görüntü bir duyum alıyorum.Ya da bir öğrenciyle karşılaşıyorum.Bir bakıyorum ki öğrenci yetişkinlerin bilemeyeceği şeyleri biliyor.Depolamış bilgiyi. Ve  sonra yine düşünüyorum işte bunlar bizim öğrencilerin rakipleri bu öğrenciler bu kadar çok şey biliyorlarsa bizimkiler neden bilmesin diyerek ,tekrar sokuyorum bizimkileri yarışın içine ve döngü yeniden başlıyor.Ödev yapmayan çok ders çalışmayan öğrenci başarısız olup çıkıyor karşımıza bu yarışın içinde.Oysa başarısız dediğimiz o öğrenciler.Günlük hayatta çok hırslılar.Hiç düşünemeyeceğizim konulara çok meraklılar.Sosyal ilişkilerinde daha başarılılar.Sanırsınız ki bir uçak icat edebilir,kimsenin çözemediği bir problemi anın çözebilirler.
    Ozaman diyebilirizki bizim başarılı diye örnek gösterdiğimiz öğrencilermiz aslında bilgi depolama makinesine dönüşmüş yeni şeyler üretmekten uzak,hayatı bozunca yapacağı bütün işeleri zorlanma hissederek,gönülsüzce ve kaçamak olarak yapacak.Yani eğitim veriyoruz diye yaptıklarımız ve başarılı oldukları için övündüğümüz öğrencilerimiz yanlış uygulanan bir eğtim sisteminin parçaları aslında.
 Biz başarıyı sbs ,ygs ve benzeri s'lere yüklediğimiz sürece bence bu yanlış devam edecek.

Arkadaşlar ben de bunları çok düşünüyorum.Özellikle inatla ödev yapmaktan kaçan öğrencilerimin duyguları anlamak için kendimi onların yerine koyuyorum ve kendime soruyorum ne işe yarayacak öğrenmeye çalıştığım bu kadar bilgi?Dışarıda oyun varken eğlenceli zaman geçirmek varken ne diye saatlerce ödev yapacağım.
    Yani bol bol ödev yapmadan aylarca ders çalışmadan başarılı olamazmıyım ben,diye.
    Bu yüzden de ödev vermekten vazgeçmeyi düşünüyorum ki tam o sırada olmadık bir yerden bir görüntü bir duyum alıyorum.Ya da bir öğrenciyle karşılaşıyorum.Bir bakıyorum ki öğrenci yetişkinlerin bilemeyeceği şeyleri biliyor.Depolamış bilgiyi. Ve  sonra yine düşünüyorum işte bunlar bizim öğrencilerin rakipleri bu öğrenciler bu kadar çok şey biliyorlarsa bizimkiler neden bilmesin diyerek ,tekrar sokuyorum bizimkileri yarışın içine ve döngü yeniden başlıyor.Ödev yapmayan çok ders çalışmayan öğrenci başarısız olup çıkıyor karşımıza bu yarışın içinde.Oysa başarısız dediğimiz o öğrenciler.Günlük hayatta çok hırslılar.Hiç düşünemeyeceğizim konulara çok meraklılar.Sosyal ilişkilerinde daha başarılılar.Sanırsınız ki bir uçak icat edebilir,kimsenin çözemediği bir problemi anın çözebilirler.
    Ozaman diyebilirizki bizim başarılı diye örnek gösterdiğimiz öğrencilermiz aslında bilgi depolama makinesine dönüşmüş yeni şeyler üretmekten uzak,hayatı bozunca yapacağı bütün işeleri zorlanma hissederek,gönülsüzce ve kaçamak olarak yapacak.Yani eğitim veriyoruz diye yaptıklarımız ve başarılı oldukları için övündüğümüz öğrencilerimiz yanlış uygulanan bir eğtim sisteminin parçaları aslında.
 Biz başarıyı sbs ,ygs ve benzeri s'lere yüklediğimiz sürece bence bu yanlış devam edecek.

sınavlar konusunda haklısınız,cocuklarımızı cocukluklarını yaşamadan sbs den kpss uzanan yıllarca süren ve sıkıntılı bir süreç içinde ytiştirmeye çalışıyoruz.

dediğiniz gibi başarı sınav başarısıyla ölçülmemeli ama şuan ki sistem bunu gerektiriyor.

Aslında bu sorun, bizim eğitim sistemimizin ikiyüzlülüğünü açıkça gösteren çok güzel bir örnektir.

Mevcut lise ve üniversite yerleştirme sistemini değiştirmeden bu durumun düzelmesini beklemek bir hayaldir. Böyle ben, öğrencilerimi yarış atı gibi hazırlamak istemiyorum, diyen öğretmen, çocuklarına iyilik yapmıyor, bilakis onların kazanma, rakiplerini eleme şanslarını kaybettirerek, kötülük yapıyordur.

Yetkililer, nedenler, sebepler üzerinde değil de sonuçlar üzerinde tartışırlar. Bütün çabaları enerjilerini bu uğurda harcarlar. Bu olayın geldiği boyut ta bu…

Hatırlayın dönem başında, eğitim - öğretim yılı kayıt döneminde, yetkililerin açıklamalarını. Ne suretle olursa olsun veliden zorla para alınmayacak. Peki, okullara ödenek var mı? Yok. Bu örnek her şeyi güzel açıklamıyor mu?

Eğitim sorunları çözümsüz değildir, yeter ki samimi olunsun, önemsensin. Ama ne yazık ki bizim mevcut yöneticilerimiz çözüm üretmekten çok uzaklar. Onlar yalnızca sorun üretme merkezleri gibi çalışıyorlar. Tabi ki, bu kısır döngü ile uğraşmak da maalesef, biz eğitimcilere düşüyor.

Eğitim sorunları çözümsüz değildir, yeter ki samimi olunsun, önemsensin.

Yok işte öğretmenim, iyi niyet yok. Amaç sorun çözmek olmayınca çözüm için atılan her adım çözümsüzlüğü daha da artırıyor.

Oysa başarısız dediğimiz o öğrenciler.Günlük hayatta çok hırslılar.Hiç düşünemeyeceğizim konulara çok meraklılar.Sosyal ilişkilerinde daha başarılılar.Sanırsınız ki bir uçak icat edebilir,kimsenin çözemediği bir problemi anın çözebilirler.

Uçak ta icat etmeyiversinler öğretmenim. Alıyoruz ne olsa dışarıdan. SBS de yüksek puan alamayan çocuk uçak yapsa neye yarar ki ((

Ben de bunun sıkıntısını fazlasıyla çekiyorum, hem öğretmen hem veli olarak. Çocuğuma yazık ediyorum,sınıfıma yazık ediyorum. Gelen müfettişler,deneme sınavları yasak diyor,öbür taraftan kendi çocukları da bu sınavlara giriyor. Nasıl kısır bir döngü bilemiyorum yok mu bizi kurtaracak olan .

 
 Kesinlikle arkadaşıma katılıyorum.Benim oğlumda Bu yıl 4. sınıf.Ben mi öğrenciyim o mu bilmiyorum bir yarış ki sormayın,sonu gelmeyen bir yarış.1.deme bitiyor 2. denemeye başlıyoruz.Ayın 13'ünde sınav var.On beş gündür deli danalar gibi hazırlanıyoruz.Dün sınıfta bir ara kafamı camdan uzattım ciyak ciyak bağırmak istedim.Konular yetişmiyor,çünkü çocuklar çalışmıyor.Acayip bir psikolojik baskı hissediyorum üzerimde hem evde hem okulda.Oturup hepsinin yerine ben çalışmak istiyorum...Yok bana geldiler sabah sabah bu sistem çocukları ne yapar bilemiyorum ama hem öğretmen hem veli olanları (benim gibi) çıldırtacak:)))

çocuklarımıza çok yazık ya üzülüyorum onlar için.kafaları bilgiyle dolu ruh sağlığı bozuk bir gelecek.................

2.sınıf okutuyorum.Yönetmelik gereği 1.,2.,3. sınıflarda kesinlikle sınav yapılmaması gerekirken,geçtiğimiz salı günü 2.sınıflar dahil okulun tamamı seviye belirleme sınavına tabi tutuldu.Şube birincileri belirlenip ödül verilecekmiş.Ben,1.2.3. sınıfların katılmasına karşı çıktım.Nasrettin Hoca'nın fil hikayesine döndü.Yalnız kaldım.Çocukları artık yarış atından  da öte, jet hızı ile yarışır hale getirdiler.Dersten başka bir şey yok.Sosyalleşmeyi öğrenemeden büyüyüp gidiyorlar.Bu da ileride telafisi çok zor sorunlara yol açıyor.En azından paylaşımcı olmayı beceremiyorlar.Aliçam46 öğretmenim güzel tesbitlerde bulunmuş.Kendisine çok teşekkürler.Görüşlerine aynen katılıyorum.   

Hepimiz çocukların durumuna üzülüyoruz,bizler çocukluğumuzu daha iyi yaşamışız,maalesef sistem gereği ben yapmayacağım diyemiyoruz bu defa yaşıtlarından geri kalıyorlar,sistemde düzenleme yapılmadıkça yapabilecek birşey yok gibi görünüyor..

Eğitim ön teker ,öğretim arka teker denir.Ama testler sınavlar alır başını gider.Eee müfettişler gelince okutuyor,yazdırıyor,problem soruyor,bu yüzden öğretime ağırlık veriyoruz denir.Ama eğitmeden öğretemeyiz.Sırada düzgün oturmasını bilmeyen öğrenci nasıl ders dinleyecek.Eğitilmeyip öğretilenler bilgili eşkiya olurlar.Çocuğu sevmeden ,döversen etkilemez,arsız eder.
 Sorun burda zaten.Hangimiz ne kadar eğitimciyiz?

Sosyalleşmeyi öğrenemeden büyüyüp gidiyorlar.

Teşekkürler yorumunuz için öğretmenim..