Çocuklarımızı 'yarış Atı Gibi Koşturmak' Üzerine...

eğitilmeden öğretilenler geleceğimiz için çok büyük bir tehlikedir..

çocukların çocukluklarını elinden alıp anne ve babayı mıtlu etmek için harcamayalım.ben şunu gördüm sosyal yönden gelişen öğrenciler hayatta her işte başarılı oluyor ve akademik başarılarıda yüksek oluyor...çocukluğunu test çözerek geçirip aferin iyi çocuk diyilen bireyler ilerleyen yıllarda yaşamayı başaramıyorlar belki akademik başarışları oluyor ama hepsi bu..ve benim en sorunlu velilerim ve sorunlu öğrencilerim akademik başarısı yüksek olan öğrenciler...

ben bir veli olarak çocukların çocukluklarını ödevlerin elinden aldığını düşünüyorum.her gün 15 sayfa ödev veriliyor 2. sınıf öğrencisine. bayram tatili 20 sayfa, sömestr koca bir soru bankası, yaz tatili 5 tane soru bankası ödev.çocuk dans ve yüzme kurslarına gidiyordu önceleri. bırakmak zorunda kaldık .çünkü ödevler yetişmiyor. hafta sonu bile kapı dışarı çıkamaz olduk.öğretmenler sorunu sadece sistemde değil biraz da kendilerinde aramalı bence. ha eğer sistem , sbs yüzünden diyorsanız buna da çok katılmıyorum. ben de bir öğretmenim.hatanın bir kısmı da sistemi yanlış algılayan bizlerde.çocuğum okula başlayalı ödev terörü yüzünden değil çocuk çocukluğunu, anne baba olarak biz bile akşamlarımızı huzurlu ve dinlenerek yaşayamıyoruz.

bence de  öğretmenler kendilerini ispatlamak için 2. sınıf öğrencilerini bile deneme sınavlarına sokup hergün sayfalarca test çekip veriyorlar .kendilerini iyi öğretmen sanıyorlar.ilk 5 sınıfta öğrenciler bu kadar zorlanmaz.çocuklar herşeyden nefret eder oldular.matematik öğretmeniyim ama bence resimde resim ,müzikde müzik yapılsın.bütün derslerde matematik yapmanın ne anlamı var.sanki anlatılanların hepsini anlıyacaklar mı.bir de hiçbirşeyin mantığı anlatılmıyor .ha bire matematikte bile ezber formül veriliyor.çocukların ezberledikleri formüller benim ezberim de yok

Ben de çocukluğunu doya doya yaşayanlardanım.Annem babam çaşıyordu ama babbanneli,dedeli,halalı,amcalı bol kuzenli bir evde büyüdüm.Ağaç tepelerinden,eşek sırtlarından inmezdim.Okuldan gelince annemin babamın işten gelişini dört gözle bekler,akşam yemeğimizi yer ders yapardım ama soba üzerindeki kestanenin,dedemin ayvalarını,bastıkların,şeker sucuklarının,gizli aşırdığımız polat şekerlerinin tadını hiç unutmam.Çok mutluydum.Kuzenlerimle Afşin'in sokaklarını arşınlardık.Karda eve girmez,naylon leğenlerle,sandalye koltuklarıyla kayardık.Ama bire o kadarda başarılıydık.Şimdi Türkiye'nin dört bir yanındayız kuzenlerimle,herkes okudu,bir meslek sahibi oldu.Eskiyi,çocukluğumuzu çok özlüyoruz.Bu özlemin yanında çocuklarımın aynı çocukluğu yaşayamıyor olmaları bir o kadar üzüyor beni.Yaşadığımız yer küçüktü,oyuncaklarımız çok azdı ama biz sevgiyle,güvenle,oyunlarla büyüdük.....Ya benim oğullarım.................... ..

ben bir veli olarak çocukların çocukluklarını ödevlerin elinden aldığını düşünüyorum.her gün 15 sayfa ödev veriliyor 2. sınıf öğrencisine. bayram tatili 20 sayfa, sömestr koca bir soru bankası, yaz tatili 5 tane soru bankası ödev.çocuk dans ve yüzme kurslarına gidiyordu önceleri. bırakmak zorunda kaldık .çünkü ödevler yetişmiyor. hafta sonu bile kapı dışarı çıkamaz olduk.öğretmenler sorunu sadece sistemde değil biraz da kendilerinde aramalı bence. ha eğer sistem , sbs yüzünden diyorsanız buna da çok katılmıyorum. ben de bir öğretmenim.hatanın bir kısmı da sistemi yanlış algılayan bizlerde.çocuğum okula başlayalı ödev terörü yüzünden değil çocuk çocukluğunu, anne baba olarak biz bile akşamlarımızı huzurlu ve dinlenerek yaşayamıyoruz.

Ödevlerin yoğunuluğu bazen velilerden gelen tepkiden kaynaklanabiliyor.2.sınıf çocuğuna fazla olduğuna katılıyorum.

yorumların hepsini okudum,öyle güzel anlatmışsınız ki öğretim adına çocuklarımızın canını nasıl okuduğumuzu.grip olan kızım herşeye rağmen dün akşam başladı ödevini yapmaya gün boyu devam etti hala bitmedi.henüz 2. sınıfta sonrasını düşünemiyorum.bazen yetiştiremiyor,ağlıyor hiç taviz vermiyorum,geç saate kadar uğraşıyor.sonra da oturup ben ağlıyorum.okula gelince öğrencilerime yüklenmeyeceğim diyorum ama müfredatı uygulamak adına pek farklı davranamıyorum.projesi performansı etkinliği derken bırakın öğrencileri velileri de işin içine katmıyor muyuz?

yorumların hepsini okudum,öyle güzel anlatmışsınız ki öğretim adına çocuklarımızın canını nasıl okuduğumuzu.grip olan kızım herşeye rağmen dün akşam başladı ödevini yapmaya gün boyu devam etti hala bitmedi.henüz 2. sınıfta sonrasını düşünemiyorum.bazen yetiştiremiyor,ağlıyor hiç taviz vermiyorum,geç saate kadar uğraşıyor.sonra da oturup ben ağlıyorum.okula gelince öğrencilerime yüklenmeyeceğim diyorum ama müfredatı uygulamak adına pek farklı davranamıyorum.projesi performansı etkinliği derken bırakın öğrencileri velileri de işin içine katmıyor muyuz?

Yorumun için teşekkürler öğretmenim.
Derdimiz belli. Yazık ki, çözüm yok. Belki biz öğretmenler bir şekilde yavaş yavaş bu işi sona erdirebiliriz.
Kim bilir...

Bütün koşuşturmalar sistemden  kaynaklanıyor.Daha çok teorik bilgiler verildiği için çocuk unutuyor ve kalıcı olması içinde ek çalışmalara ihtiyaç duyuluyor.Ya da biz derste yeterli olamıyoruz dA ÖDEVLERLE AÇIĞI KAPATMAYA ÇALIŞIYORUZ.Bir yarış,iddia gidiyor.Ben de çocuklara üzülüyorum.Dışarı çıkıp oyun ve sporla sosyalleşmeye vakti kalmıyor.Evde anne-babalar da arkadşlarından geri kalmasın diye baskıya başvuruyor.Çocuk bu sefer tamamen yalnızlığa ve bireyselliğe itiliyor.

bu konuda tecrübeli değilim, bilmiyorum. yani öğrenci velisi değilim. ama kendi öğrencilerimin dershaneye erken başlamasından yana değilim. hatta bana soran velilere de söylemişimdir, erken dershane için diye. gerçi ilkokulda başlıyor artık dershaneler.

şube müdürü bir seminer vermişti. orda da konuşmuştuk bu konuyu. şube müdürünün "benim de çocuğum var,çocukların yarış atı gibi çalıştırılmasından bahsediyorlar. ben çocuğumun sütçü beygiri değil yarış atı olmasını isterim" demişti. bu da farklı bir bakış açısı.

sistemten kaynaklanıyor biraz. ezber bilgiler veriliyor, bunlar da pekişsin diye sürekli tekrar olmak zorunda. bir şeyler değişir umarım zamanla.

İstesekte istemesekte yarış mecburiyet .Ki başarı dediğimiz artık test sonuçlarına bağlı .SBS sonuçlarına lys sonuçlarına .Bu yarışta öne geçmek isteyen en erken ne zaman başlarsam o kadar iyi diye düşünmekte.Sistem bu maalesef .bir tarafta okullarda kaynak kitap kullanımı için velilere baskı yapılmasın deniliyor diğer taraftan okul başarısı için yapılan sınav sonuçlarına bakılıyor.

Nasılmı çözülür .Artık bu sistemin çözümü uzun vadeli bir çözüm ister .Meslek liseleri sayısı artmalı ,öğrencinin yeteneklerini ön plana çıkaracak ve öğretmenlerin yönlendirmesi ile yerleştirme yapacak bir sistem getirilmeli .Hoş veli imzası olmayınca okuma yazma bilmeyen öğrenciyi bile RAM'a gönderemiyoruz .

Bir gün elektiriğe çok meraklı bir öğrenci ile tanıştım babasına meslek lisesine gönderseniz iyi olur dediğimde çocuğumun okumasını istemiyormusunuz demişti.

Öyle ya da böyle yarış kaçınılmaz bir sonuç .Artık iş bu yarışı nasıl zevkli hale getiririm oldu .

haklısınız umutzorlu öğretmenim. özellikle meslek liselerinin sayısı arttırılmalı düşüncenizde. zaten düz liseler kalkacakmış. anadolu, fen liselerini kazanamayanlar meslek liselerine yönlendirilecekmiş. bu haberi okumuştum ama ne zaman olur bilemem.

okumak demek sadece doktor, avukat, öğretmen vs olmak değil, elektrikçi de olabilir, bu da bir yetenek. bu yönde yeteneği olabilir. önemli olan bu mesleğin de eğitimini almak ve bu konuda iyi olmak.

ben eğitim hayatıma başladığımdan beri sistem sürekli değişiyor. ünlü tabir vardır yaa, deneme tahtası gibi eğitim. umarım sistem oturur, eğitim adına bir şeyler değişir.

yarış hiç bitmiyor. sınav hayatımızın her aşamasında kaçınılmaz.

Bu konuyu güncelleyelim.