Davranışları Kalıcı Hale Dönüştüren Orjinal Uygulamalar...

Arkadaşlar, her birimiz sınıfta konuşuyoruz. Ödülle sonuçlandırdığımız, davranış çizelgeleri veriyoruz. Gerektiğinde okulda tüm öğretmenlerin o hafta boyunca aynı davranış üzerinde duracağı davranışlar belirliyoruz. Tüm okul aynı davranışa yoğunlaşıyor. Ama yine de hala, çocuklarda istendik davranışları göremiyoruz. Yerlere çöp atanlar, sınıfları kirletenler, yüksek sesle konuşanlar, büyüğüne saygı göstermeyenler... SİZLERİN YAPTIĞI ORJİNAL UYGULAMALAR VAR MI?PAYLAŞALIM MI:)

Arkadaşlar, her birimiz sınıfta konuşuyoruz. Ödülle sonuçlandırdığımız, davranış çizelgeleri veriyoruz. Gerektiğinde okulda tüm öğretmenlerin o hafta boyunca aynı davranış üzerinde duracağı davranışlar belirliyoruz. Tüm okul aynı davranışa yoğunlaşıyor. Ama yine de hala, çocuklarda istendik davranışları göremiyoruz. Yerlere çöp atanlar, sınıfları kirletenler, yüksek sesle konuşanlar, büyüğüne saygı göstermeyenler... SİZLERİN YAPTIĞI ORJİNAL UYGULAMALAR VAR MI?PAYLAŞALIM MI:)

gündelik tedbirler, çabaar yeterli olmuyor
sizin de dediğiniz gibi davranışları kalıcı hale getirecek yöntemler uygulanmalı
ne olabilir
mesela benim en çok yaşadığım sorunsınıftan çıktığım anda öğrencilerin hepsi birden gürültü yapmaya başlıyor
bir türlü önüne geçemiyorum

Hocam Veli Ayrı Siz Ayrı Tellerden Çalarsanız Olmaz.veli Sizin Dediklerinizi Evde Uygulayacak.
bir De Ben Şarkı Yazıp Ezberletiyorum Çocuklara.elleri Kolları Da Hareket Ettiriyorum Konuyla Bağlantılı Olarak.ortayı Gösterecekse Kollarının Ortasını Yani Çocukların Başını Çocuklardan Parmakla Göstermesini İstiyorum.internette Swf Uzantılı Olup 1. Sınıf Konularıyla Alakalı Olan Birçok Etkinlik Var Mesela.aynısını Bul Gibi.ben Maymunlarla 4 İşlem Yarışması Yaptırdım Çocuklar Zevkten Çıldırdı !

Veli ile aynı telden çaldıklarımızda dahi sıkıntılar olabiliyor. Bunu sadece sınıf yönetimi meselesi için de söylemiyorum. Evrensel değerleri, çocuklarımızda nasıl oturtacağız? Eğitimhane üyeleri, eminim farklı fikirlerle bu konuya ışık tutacaktır.

Veli ile aynı telden çaldıklarımızda dahi sıkıntılar olabiliyor. Bunu sadece sınıf yönetimi meselesi için de söylemiyorum. Evrensel değerleri, çocuklarımızda nasıl oturtacağız? Eğitimhane üyeleri, eminim farklı fikirlerle bu konuya ışık tutacaktır.

veli ve yakın çevre desteği olmadan imkansız.

Değerli meslektaşlarım, fikirlerinizi bekliyorum. Eminim, çok değerli çalışmalarınız vardır.

Kimseler yok mu? Eğitimhane üyeleri, hemen cevap verirdi:)))

gündelik tedbirler, çabaar yeterli olmuyor
sizin de dediğiniz gibi davranışları kalıcı hale getirecek yöntemler uygulanmalı
ne olabilir
mesela benim en çok yaşadığım sorunsınıftan çıktığım anda öğrencilerin hepsi birden gürültü yapmaya başlıyor
bir türlü önüne geçemiyorum

öğrtemenim ben sessiz durduklarında.., ay benim güzel yavrularım.., ne kadar da sessizler sizi çok seviyorum diyorum.., zaten ben de sizden bunu bekliyordum.., size de bu yaıkışır diyerek onları mutlu etmeye çalışıyorum..,

Evet hocam, olumluyu teşvik etmek, kesinlikle çok önemli.Olumsuz davranışlara yöneldiğimizde işin içinden çıkamıyoruz. O an için etkili oluyor. Kalıcı hale getirmek için başka neler yapılabilir?

Benim 8 senede hatalarımdan öğrendiklerimi paylaşabilirim:

İlk günden son güne kadar kesin bir tutarlılık olmalı.
Öğrencileriniz bir süre sonra size benzemeye başlar. Çocuklarla bağırarak konuşuyorsanız onlar da birbiriyle bağırarak konuşmaya başlar.

Davranış, taklit yoluyla öğrenilir. Çocuklarınızın nasıl davranmasını istiyorsanız siz de sürekli öyle davranmalısınız. Eğer koridorda ya da sınıfta yerde gördüğünüz kağıdı her seferinde alıp çöpe atıyorsanız, yere çöp atanı güzelce uyarıyorsanız bir süre sonra bunu çocuklarınız da yapmaya başlayacaktır. Siz hata yapan çocuğunuzu azarlıyorsanız, onlar da hata yapan arkadaşını azarlar. Siz sınıfta sorunları nasıl çözüyorsanız bir süre sonra çocuklarınız da kendi aralarındaki sorunları aynı şekilde çözmeye başlar. Kısaca çocuklarla biraz zaman geçirdikten sonra sınıfta aslında kendi yansımamızı seyretmeye başlıyoruz.

Ödül karşılığı yapılan davranışlar dışarıdan müdahele kalktığında sönüyor. Ödülü aksatır ya da vermezseniz öğrenci olumlu davranıştan kolayca vazgeçiyor. Tecrübeyle sabittir.  Ben beslenmede hazır gıdalara izin vermiyorum. Beslenme kontrolü yapıyorum beslenmesini doğru getirene yıldız, gülen yüz; hazır gıda getirene ve hiç getirmeyene -, üzgün yüz gibi hepimizin kullandığı türden pekiştireçler kullanıyorum. Buna devam ettiğim sürece beslenmede bir problem olmuyor. Ancak birkaç gün üst üste kontrolü ihmal edersem hemen hazır gıdalar gelmeye ya da beslenmeler unutulmaya başlıyor. Kısacası pekiştireç yoksa olumlu davranış da kolayca sönüyor. Çünkü öğrencinin bu davranışı yapma sebebi ödül ya da övgü almak oluyor. Davranış oluşturmak çok çok uzun bir süreç. Bizim hayat bilgisi dersimizdeki gibi iki üç kazanımla, etkinlikle ve öğüt vererek olacak iş değil.
 
Çocukların aileleri de bu konuda elbette çok önemli ama tek koşul değil. İki zıt örnek arasında çocuklar bocalar ve işiniz daha zor olur. Ancak ailede olumsuz davranışlar olsa da siz kararlı olursanız çocuklarınız mutlaka olumlu davranışları edinmeye başlayacaktır. En azından çocuklarınızın çok büyük kısmı bunu başaracaktır.

Biz sınıf öğretmenleri çocuklarımızın gün içinde en çok iletişimde olduğu kişileriz. Bu nedenle bana sorarsanız eğer aramızda gerçek, sıkı ve karşılıklı bir sevgi  bağı olursa çocuklarımızın davranışlarını belirleyen en önemli örnek biz olabiliriz.

Ne güzel ifade etmişsiniz değerli hocam.Özellikle öğrencilerde kendi yansımalarımızı gördüğümüz konusunda çok haklısınız.

Ben çocuklarımla daha çok yapılan olumsuz davranışların yapılmaması konusunda empati kurdurarak konuşup tartışarak doğru davranışı buldurup istendik davranış haline getirmeye çalışıyorum. Çocuklarıma ilk geldikleri günden sormak istedikleri her şeyi bana sorabileceklerini, ayıp olur diye çekinmemelirini, benim işimin öğretmek olduğunu söyledim. Öğrenmek istediklerini anne, baba ve öğretmenden öğrenmeleri gerektiğini açıkladım. İki öğrencim hariç diğerleri davranış yönünden çok iyiler. Şemnem öğretmenimin dediği gibi çocuklarda kendimizi görüyoruz. Aynı okulda 9. yılımı çalışıyorum, bazı arkadaşlarım benim öğrencilerimi davranışlarından ayırd edebiliyorlar.

Kurulacak cümlelerin çok önemi var mesela "yerlere çöp atmayın" denilirse çocuklar sadece yere çöp atmayacağını bilir lakin cümle şu şekilde olsa daha etkin olur "çöpleri çöp kutusuna atalım." örnek arttırılabilir. Çocuklar fotoğraf makinası gibidir ne edersek onu çeker ve aynı davranışları sergiler...

ben dilini kullanamaya zorluyorum kendimi.işe de yarıyor.çünkü bizim minikler bizi üzmek istemiyorlar hiçbir zaman..

Çok güzel tecrübeler aktarılıyor, teşekkürler.

Ben de pek çoğunuza nazaran oldukça yeni  de olsam kendi tecrübelerimi aktarayım.
1. Empati kurma becerilerini geliştirmeye çalışıyorum.
Mesela biri birine kötü bir söz söyledi. Önce durumu anlıyprum, sebep ne ? Sonra alıyorum yanıma ve olayı " sen olsaydın " diyerek baştan anlatıyorum ve " ne yapardın, nasıl hissederdin " diye soruyorum.  ( sempati oluyor bu kısmı aslında ) Çocuk genelde susar bu durumda. Hatasını anlar çünkü, o durumda fazla üstüne gitmem.. Zamanla azalır ve genelde söner.
2.Düşünmeye yollamak. Ödev yapmamak veya yukardakine benzer sorunlarda sınıfın bir köşesine düşünmeye yolluyorum. Ha tabii her giden düşünmüyor ama o süre içinde dikkat çekmek için yaptığı hiçbir şeye tepki vermiyorum.
3. Sorumluluklarını elinden almak. Ödev vermem, dersi anlatırken kesinlikle onunla göz teması kurmam, sorularını duymam vs vs...
Bir süre sonra derse girmek için nasıl çabaladığını göreceksiniz

Bunlar sürekli ve tutarlı olmalı.
Ayrıca neden yaptığımı, bunları yaparak nereye varmak istediğimi de baştan söylerim.  En çok vurguladığım ise kimse için değil kendileri için öğrendikleri... " sen bilirsin", " yapmak istemiyorsan yapma" , eğer çok kızdıysam "keyfin bilir" de kullandıklarım arasında
Şeffaflığın çok önemli olduğunu düşünüyorum...