Doğduğumuz Yer Mi? Doyduğumuz Yer Mi?

Merhabalar sitemizin kıymetli üyeleri,

Kimimiz , mesleğimiz için gözümüzü kırpmadan ana babamızdan kilometrelerce uzaklara gitmeyi göze aldık... O güne dek sadece ismini duyduğumuz şehirlerde yaşadık.

Kimimiz ise , eşlerimizin memleketlerinde yuvalarımızı kurduk. 

Yani, doğduğumuz topraklardan uzaklaştık. Tatillerde gider olduk ana babamızın yanına, doğdumuz şehre.

Peki sizce,  doğduğumuz yer mi ? Yoksa doyduğumuz yer mi ?

Doğduğun yer önemlidir.Çünkü karşılıksız ve beklentisiz seni bakar büyütür yaşatır.(Çok lüks olmasa bile),doyduğun yere ise mutlaka daha fazla vermelisin ki oda seni doyursun.

Her zaman memleket , ana baba hasreti çeken (kaderi bu olan hatta) biri olarak ,isterdim ki doğduğum yerde doyayım ..
 Ama nasipten öte yol yok ve sizin de belirttiğiniz gibi adını bile bilmediğimiz yerlerin yerlisi olduk neredeyse..

Her zaman memleket , ana baba hasreti çeken (kaderi bu olan hatta) biri olarak ,isterdim ki doğduğum yerde doyayım ..
 Ama nasipten öte yol yok ve sizin de belirttiğiniz gibi adını bile bilmediğimiz yerlerin yerlisi olduk neredeyse..

Haklısınız öğretmenim.Yıllardır buradayım.Artık çevremdeki insanlar sen buralı oldun diyorlar.

Tercihi zor bir konu gibi. Bu dünyada hayatı idame ettirebilmek gerektiğinden doyduğumuz yer . Lakin sılada olmak, aileye yakın olmak da önemli.  Aslında huzur nerde ise orda olmak en güzeli.   

Hatta zamanla doğduğunuz yer daha yabancı gelmeye başlıyor insana. Ben çoğu kişiyi tanımıyorum mesela artık, onlar beni tanıyor selam veriyorlar, belli etmiyorum küçükler büyümüş, büyükler yaşlanmış oluyor. Hatırlayamayabiliyorum.

Evet seliali öğretmenim, nasipten öte yol yok. Olduğu yerde mutlu olmayı becerebilmeli insan ama ÖZünü unutmadan...

Tercihi zor bir konu gibi. Bu dünyada hayatı idame ettirebilmek gerektiğinden doyduğumuz yer . Lakin sılada olmak, aileye yakın olmak da önemli.  Aslında huzur nerde ise orda olmak en güzeli.   

Doyduğun yerde yaşamanın tek sıkıntısı, acil bir durumda yetişememek zaten. Ana babamızın zor zamanında yanlarında olamamak.

Bende doğduğum yerde duymak isterim ama şartlar malesef izin vermedi. Yalnız gurbette öğretmen veya hoca diye hitap ederler saygınsin memlekette arkadaş komşu hala dayı amcasının.

Doyduğun yerde yaşamanın tek sıkıntısı, acil bir durumda yetişememek zaten. Ana babamızın zor zamanında yanlarında olamamak.

En kötüsüde bu öğretmenim.Telefonla ulaşılan bir haberden sonra memlekete gidiyorsunuz.Yollar bitmiyor.
Ayrıca doğduğun yer dediğiniz gibi bir süre sonra yabancı olabiliyor.
İnsanlar sizi siz insanları tanıyamıyorsunuz.

Bende doğduğum yerde duymak isterim ama şartlar malesef izin vermedi. Yalnız gurbette öğretmen veya hoca diye hitap ederler saygınsin memlekette arkadaş komşu hala dayı amcasının.

Çocukluğumuzu bilen es dost akraba icin, bizler hala kuçüğüz ki zaten öğretmenim. İnanamıyorlar öğretmen olduğumuza, evlenip barklandigimiza. 

Doğduğum yerden çok uzak, doyduğum yerdeyim. Artık her şeyim burası...

Önce doğduğum yer diye düşünülse de doğduğun yerden de kopamıyorsun.
Sen doyduğun yerdesin işinle,emeğinle fakat yüreğin hepp doğduğun yerde çocukluğunu,aile özlemini arar.

Şükür ki doğduğum yerle doyduğum yer birleşti...!

Hicret bence yapılması gereken bi şey .Şuan doğduğum yerdeyim .Hicret olur mu olmaz mı bilmiyorum .Hayırlısı olur İnşallah

Önce doğduğum yer diye düşünülse de doğduğun yerden de kopamıyorsun.
Sen doyduğun yerdesin işinle,emeğinle fakat yüreğin hepp doğduğun yerde çocukluğunu,aile özlemini arar.

Şükür ki doğduğum yerle doyduğum yer birleşti...!

Ah ablacım ne mutlu size...

Özlem çekiyoruz ama, memleketime şu apartman sevdası musallat olmuş , heryer inşaat hafriyat .. Çocukluğumun geçtiği çayırlar çoktan betona gömüldü zaten . Iki katlı müstakil evimiz ve bir önceki evimiz de müteahhitlerin iştahını kabartıyor.. Her gittiğimde daha bir mekanik buluyorum sılamı..
 

Bize her yer Erzurum olmasa da, biz her yerde Erzurum'luyuz