Doğduğumuz Yer Mi? Doyduğumuz Yer Mi?

Hayat bana öyle bir yol çizdi ki; memleket nere, gurbet nere...
Doğduğum yerde hayatimin 1/3u ancak geçti.
Mahallemde bile tanımadığım bisürü kişi var.
Mahallemizde bir adet var, bayramlarda mahallenin tüm evleri topluca ziyaret edilir, bir sofra kurulur. Heskes uc bes lokma atistirir, kur'an okunur. Ev halkının bayramı kutlanır. Ben mutlaka buna iştirak etmeye çalışırım. Oradaki insanlarla yabancilasmayalim diye...
Türkiyenin üniversite-ogretmenlik dahil 4 bölgesinde, 6 farkli ilde çalıştım. Yüzlerce insanla tanıştım. Bunun da ayrı bir güzelliği var elbette...
İnsanın doğduğu toprakları, oranın insanlarını unutmamasi gerek. Hisim akraba, konu komşu...
Cocuklugumuzla ilgili ne anılar var onlarda...
Ama kısmet olmadı memlekete gidebilmek, gidebilmek şöyle dursun; 20 yılda ancak 500km yaklasabildim.
Cok şükür ki, yaşadığım yerlerde güzel insanlarla karsilastim, mahalle sıcaklığını yasatacak...
Ama elbet finalde memlekette olmak güzel olacaktir.

Bir şiiri vardır Ömer Seyfettin'in. Tamda konumuza uygun;

Doğduğum Yer

Buralardan çok uzakta bir köydü!
Beyaz, billur bir derecik içinden,
Hıçkırırdı, sevinerek geçerken.
Kenarında vardı birçok söğüdü...

Ben işte bu söğütlerin susmayan
Gölgesinde büyümüştüm. Evimiz
Tenha idi; ne yabancı, ne bir iz...
Bahçemizdi yakındaki o orman.

Bir ses, "sevin! " derdi gülen rüzgarda,
Sevinçlere yoktu orda nihayet.
Sanılırdı bu ses gümüş dallarda

Görünmeyen bülbüllerin öğüdü!
Doğduğum yer, doğduğum yer...
O cennet  buralardan çok uzakta bir köydü!..

Çocukluğumu,gençliğimi,ailemi kısacası hayatımı bıraktığım yer doğduğum yer...doyduğum yer sürekli değişiyor en az 2 senede bir ama oraya da emek veriyorum beni sarmalasın diye..şu an ilk görev yerime geri geldim ağlayarak..meğer ne çok şey kaybetmişim zamanında şu kısıtlı,sıkıntılı durumda bile bu köyden memnunum bekarken neden bunları görememişim?toyluk..hani derler ya hayaller ve hayatlar!kısacası gittiğin yer,çatın senin ailrn oluyor artık...

Allah (c.c.) rahmeti, selamı ve bereketi üzerinize olsun.

Bir memur çocuğu olarak, Elazığ doğumluyum.
Sivas nüfus kütüğüne kayıtlıyım.
Çocukluğum Karadeniz'de geçti.
1974 yılından beri (zaman zaman muhtelif sebeplerle bir kaç yıl ara versem de) Ankara'dayım.

Tesadüfe bakın ki, hepsi TÜRKİYE'de

Doğduğumuz yer de, doyduğumuz yer de TÜRKİYE...
Nasıl ayrım yapabiliriz ki?

Dünyalıyız hepimiz o zaman bu dünya mi öbür dünya mi

  Manevi acidan ayrim oluyor Turgut Bey. Ustteki mesajım da sizin mesajiniza cevap oluyor...

Allah (c.c.) rahmeti, selamı ve bereketi üzerinize olsun.

Anladığım kadarıyla "Aidiyet hissiyle nereye bağlısınız?" sorusunu sormak istemişsiniz.
Soru iki seçenekle SINIRLANINCA benim gibi yanlış anlayanlar olmuş.
1974 yılından beri Ankara'da yaşamama rağmen kendimi Ankara'ya (veya Türkiye'nin herhangi bir yöresine) ait hissetmiyorum.
Bu nedenle "Nerelisin?" sorusunu duymaktan hoşlanmam ve bu sorunun benim için cevabı "Türkiyeliyim" şeklindedir.

Kendisini Türkiye'nin herhangi bir yöresine ait hissedenlere karşı duygularım net olmamakla birlikte "imrenme" duygusunun ağır bastığını söyleyebilirim.

Dünyalıyız hepimiz o zaman bu dünya mi öbür dünya mi

Allah (c.c.) rahmeti, selamı ve bereketi üzerinize olsun.

Güzel bir bakış açısı...
Öbür dünyadaki yerimiz hakkında NET bir bilgiye sahip olsak, sorunuzu cevaplamak daha kolay olurdu

İkisi de benim için aynı şuan
doğduğum topraklarda görev yapıyorum

İkisi de benim için aynı şuan
doğduğum topraklarda görev yapıyorum

ne mutlu size Ogretmenim. Demek ki hacile ablam gibisiniz

İkisi de benim için aynı şuan
doğduğum topraklarda görev yapıyorum

Çok şanslısın ablam.Keşke bizlerde öyle olabilseydik.Neredeyse buradan emekli olacağım.

Erzurumluyum, 14 yaşında İzmir e göçtük, sonra 4 yıl Üniversite için denizli, 8 yıl Ordu, 6 yıldır da Afyon. Kütüğüm Erzurum da, oğluma sorsanız İzmirliyiz, kızım ve küçük oğlum ikisini de bilmez, tek bildikleri Afyon. Yani biz Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyız, memleketin her yeri bizim için aynı ama gönlümün bir köşesinde ERZURUM mıh gibi saplı durur.

Çok şanslısın ablam.Keşke bizlerde öyle olabilseydik.Neredeyse buradan emekli olacağım.

  Ben kesin buralardan emekli olurum ogretmenim omrum olursa...  Alıştık artık ama acabalar yoruyor bazen. Ama yalniz olmadigimi bilmek guc verdi bana.

Şimdi bizim memlekette;
Iğde çiçekleri coşmuştur,
Sitil( fide) zamanı, pazarlar fıkır fıkırdır,
Dallarda erik ve çağla arzı endam etmekte,
Leylak çiçeklerinin kokusu ruhları okşamaktadır...
 

İkisi de benim için aynı şuan
doğduğum topraklarda görev yapıyorum

Ege'den selam olsun toprağıma...

ne mutlu size Ogretmenim. Demek ki hacile ablam gibisiniz

sağolun öğretmenim
evet  hacile ablam gibi  ama ben Amasyalıyımm

Çok şanslısın ablam.Keşke bizlerde öyle olabilseydik.Neredeyse buradan emekli olacağım.

Ablam ailenin olduğu her yer insanın sılasıdır,
Rabbim gönlünüzden geçen güzellikleri yaşatır inşş