Tek derdim MEB ile.yap askeri usül ona göre şartlar koy,maaş ek ders koy, çalışma süreleri koy.herkes her bölgede çalışsın.semineri memlekette aldığımda öylelerine denk geliyorum ağzım açık kalıyor.sistem hep onlara çalışmış sanki.biz de hem aileye hasret ölücez hem de maddi sıkıntı çekicez.bu yaz 1 haftada 3 cenaze gördüm hepsi 1.dereceydi.fobi oluştu bende şimdi.ya anneme babama diğer aile fertlerine bişey olursa ya bana da bişey olursa diye.bu psikolojiyle ne kadar verimli olabilirim.biraz empati yapın çok mu zor? bu kadar mı zalim olduk❓❓❓❓keyfimizden çığırtkanlık yapmıyoruz herhalde.
Herkesin en iyi okullarda en iyi koşullarda çalışma talebi çığırtkanlık değil en demokratik hakkıdır.
17.yılına girdiğim mesleğimin 8 yılı kalkınma öncelikli okullarda geçti. Öncelikle bu bölgede 5 yıldan fazla çalışıp yerinden kıpırdayamayan arkadaşlarımın Allah yardımcısı olsun diyorum.
Yıl 2009 veya 2010 idi çok emin değilim. Okulumuzdan 3 öğretmen zorunlu hizmet bölgesine tayin istedi. Bu esnada zorunlu hizmet affı geldi ve tayin başvuruları iptal edildi. Zorunlu hizmetini tamamlamış bir öğretmen olmama rağmen doğuda zorunlu hizmetini tamamlayıp tayin umuduyla bekleyen herhangi 3 arkadaşımın ve diğer arkadaşlarımın hayallerinin nasıl yıkıldığını derinden hisseden biriyim. Bu aftan faydalanıp hiç doğu görmeyen '' hocam devlet bize bu hakkı verdi vs. '' diye kızmalarına da alıştım
O gün bu gündür bana hala kızanlar oluyor ama ben hala diyorum. Mağdurun onayı olmayan her af sakattır.
Adalet birgün herkese lazım olur.
MEB'in bu çalışmasını olumlu buluyorum. Umarım umutlarını yitiren arkadaşlara ufakta olsa bir kapı aralar...