Eğitimhaneliler, Sevinçlerimizi Burada Paylaşalım

Paylaşacak aşırı bir sevincim yok, ama her gün yaşamanın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Çocuklarımla güzel vakit geçirmeye uğraşıyorum, büyüdüklerinde akıllarında güzel anıları kalsın diye çalışıyorum.
Beş altı sene evvel bademciklerim şişmiş doktora gitmiştim. Doktor iğne verdi ve daha ikinciyi alır almaz alerji başladı vücudumda. Avuç içim, ayak altım kabarcıklarla dolmaya başladı. Sonra bu kabarcıklar yaraya dönüştü. Eklemlerim kilitlendi sonra. Ayağa kalkamaz, yürüyemez, yatamaz oldum. Geceleri sırt ağrısıyla uyanıp ağlıyordum. Okula gidemedim. Aylarca çektim bu hastalığı, sandım ki öyle yumula yumula yaşayacağım ve bir daha hiç yürüyemeyeceğim.  Sonra birden bire bir sabah iyileşmiş halde uyandım.
O zamandan beri sanki dünyaya yeniden gelmiş gibiyim. Yataktan hop diye kalkmak, yürüyebilmek, eğilmek, doğrulmak, evin işlerini yapmak her şey o kadar güzel ki... Allah insana dert vermeye görsün, ne eş dost akraba ne de başka birisi...hiç kimse ile çekmiyorsun hastalığını. Tek başınasın acınla. Onun için önce kendimizin kıymetini bilelim, diyorum.

Paylaşacak aşırı bir sevincim yok, ama her gün yaşamanın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Çocuklarımla güzel vakit geçirmeye uğraşıyorum, büyüdüklerinde akıllarında güzel anıları kalsın diye çalışıyorum.
Beş altı sene evvel bademciklerim şişmiş doktora gitmiştim. Doktor iğne verdi ve daha ikinciyi alır almaz alerji başladı vücudumda. Avuç içim, ayak altım kabarcıklarla dolmaya başladı. Sonra bu kabarcıklar yaraya dönüştü. Eklemlerim kilitlendi sonra. Ayağa kalkamaz, yürüyemez, yatamaz oldum. Geceleri sırt ağrısıyla uyanıp ağlıyordum. Okula gidemedim. Aylarca çektim bu hastalığı, sandım ki öyle yumula yumula yaşayacağım ve bir daha hiç yürüyemeyeceğim.  Sonra birden bire bir sabah iyileşmiş halde uyandım.
O zamandan beri sanki dünyaya yeniden gelmiş gibiyim. Yataktan hop diye kalkmak, yürüyebilmek, eğilmek, doğrulmak, evin işlerini yapmak her şey o kadar güzel ki... Allah insana dert vermeye görsün, ne eş dost akraba ne de başka birisi...hiç kimse ile çekmiyorsun hastalığını. Tek başınasın acınla. Onun için önce kendimizin kıymetini bilelim, diyorum.

Geçmiş olsun ve ne mutlu size öğretmenim... Son cümlenize katılıyorum..

karamizrak40 Hocam,
Geçmiş olsun, Allah o günleri sizlere bir daha yaşatmaz inşallah..
İyi geceler, selam ve saygılar hocam.

Birbirinden sıcak, içten, onur verici mesajlarınız için ne denli teşekkür etsem az.
Pelin öğretmenim, ne sıcacık bir ironidir yazdıklarınız. Bu satırları yazan yüreğe sahip birine öğretmek değil, öğrenmek için başvurabilir insan...
Karamızrak öğretmenim, "anı yaşa" felsefesini nasıl da içtenlikle hissettirdiniz. Ve öylesine doğru ki söyledikleriniz... Ayın on beşine, yaz tatiline, ev borcunun bitimine, haftaya ... ertelediğimiz yaşamları aslında kaybettiğimizi anımsattınız. Mutlu olmak için neden ararsak mutluluk hemen yanıbaşımızda sahiden de...

Paylaşacak aşırı bir sevincim yok, ama her gün yaşamanın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Çocuklarımla güzel vakit geçirmeye uğraşıyorum, büyüdüklerinde akıllarında güzel anıları kalsın diye çalışıyorum.
Beş altı sene evvel bademciklerim şişmiş doktora gitmiştim. Doktor iğne verdi ve daha ikinciyi alır almaz alerji başladı vücudumda. Avuç içim, ayak altım kabarcıklarla dolmaya başladı. Sonra bu kabarcıklar yaraya dönüştü. Eklemlerim kilitlendi sonra. Ayağa kalkamaz, yürüyemez, yatamaz oldum. Geceleri sırt ağrısıyla uyanıp ağlıyordum. Okula gidemedim. Aylarca çektim bu hastalığı, sandım ki öyle yumula yumula yaşayacağım ve bir daha hiç yürüyemeyeceğim.  Sonra birden bire bir sabah iyileşmiş halde uyandım.
O zamandan beri sanki dünyaya yeniden gelmiş gibiyim. Yataktan hop diye kalkmak, yürüyebilmek, eğilmek, doğrulmak, evin işlerini yapmak her şey o kadar güzel ki... Allah insana dert vermeye görsün, ne eş dost akraba ne de başka birisi...hiç kimse ile çekmiyorsun hastalığını. Tek başınasın acınla. Onun için önce kendimizin kıymetini bilelim, diyorum.

geçmiş olsun.hayata bu kadar pozitif bakabilmeniz ne güzel

sen var ya sen azmin, inancın herşeyin üstesinden gelecek...

haklısın yıkılmadım ayaktayım 20 saatlik bir yoğun bakımın ardından yine burdayım

Bugün oğlumun veli toplantısına katıldık eşimle. İster istemez kaygılıydık. Bu yılın 2. döneminde başladı bu okula ve şimdiye kadar hep benim çalıştığım okulda okudu.
Her bir öğretmeni, öyle güzel yorumlarda bulundular ki.. Çalışkan, dikkatli, sorumluluk sahibi, dostça davranışları olan, saygılı vb. Notları zaten çok iyiydi, bir de bunları duyunca benden daha mutlusu yok şu an
Hepimize mutlu zamanlar dilerim.

ne güzel bir mutluluktur. sizi eşinizi ve kızınızı tebrik ederim.

haklısın yıkılmadım ayaktayım 20 saatlik bir yoğun bakımın ardından yine burdayım

ee insan sarrafı olduk artık

karamizrak40 öğretmenim geçmiş olsun. hayata hep böyle pozitif bakabilmeniz dileğiyle

ne güzel bir mutluluktur. sizi eşinizi ve kızınızı tebrik ederim.

Bir kızım olsaydı tebriklerinizi zevkle kabul ederdim, ama maalesef yok

Karamızrak öğretmenim gibi hayata pozitif bakabilenlere ne mutlu.

iki hafta aradan sonra yeni girdim. başlıkların ayrılması mantıklı olmuş. insallah sevinç sayfamız üzüntüleri gecer .herkesin sevinci bol olsun. iyi pazarlar...

iki hafta aradan sonra yeni girdim. başlıkların ayrılması mantıklı olmuş. insallah sevinç sayfamız üzüntüleri gecer .herkesin sevinci bol olsun. iyi pazarlar...

Hoşgeldiniz. Nerelerdeydiniz?

Paylaşacak aşırı bir sevincim yok, ama her gün yaşamanın tadını çıkarmaya çalışıyorum. Çocuklarımla güzel vakit geçirmeye uğraşıyorum, büyüdüklerinde akıllarında güzel anıları kalsın diye çalışıyorum.
Beş altı sene evvel bademciklerim şişmiş doktora gitmiştim. Doktor iğne verdi ve daha ikinciyi alır almaz alerji başladı vücudumda. Avuç içim, ayak altım kabarcıklarla dolmaya başladı. Sonra bu kabarcıklar yaraya dönüştü. Eklemlerim kilitlendi sonra. Ayağa kalkamaz, yürüyemez, yatamaz oldum. Geceleri sırt ağrısıyla uyanıp ağlıyordum. Okula gidemedim. Aylarca çektim bu hastalığı, sandım ki öyle yumula yumula yaşayacağım ve bir daha hiç yürüyemeyeceğim.  Sonra birden bire bir sabah iyileşmiş halde uyandım.
O zamandan beri sanki dünyaya yeniden gelmiş gibiyim. Yataktan hop diye kalkmak, yürüyebilmek, eğilmek, doğrulmak, evin işlerini yapmak her şey o kadar güzel ki... Allah insana dert vermeye görsün, ne eş dost akraba ne de başka birisi...hiç kimse ile çekmiyorsun hastalığını. Tek başınasın acınla. Onun için önce kendimizin kıymetini bilelim, diyorum.

Çok geçmiş olsun. Allah bir daha göstermesin. Çekemeyeciğimiz yükleri yüklemesin. Rabbim afiyet şifa versin inşaallah, sağlık çok büyük bir nimet şükrünü yapabilmeyi nasip etsin.

Bir kızım olsaydı tebriklerinizi zevkle kabul ederdim, ama maalesef yok

Komik olmuş.