Bundan 90 gün önceydi. Dersteydim ve telefon geldi. Baban fenalaştı, hastaneye kaldırdık dediler. O hastane yolunda nasıl dua ediyordum,anlatamam. Allah'ım babamı alma benden diye..Babamı o halde görünce dayanamadım ve ağlamak için dışarı çıktım. Nefes alamıyordum, babam gibi. O koskoca dağ gibi adam, çaresiz yardım isteyen gözlerle bakınıyordu. Babamı gördükten bir saat sonra kaybettim. Bugün acısı hala en derinde ve öyle de kalacak. Onu çok özlüyorum.Bunları yazarken bile canım acıyor. O yüzden baba acısının ne olduğunu çok iyi biliyorum. Başınız sağolsun. Allah tüm eğitimhaneli öğretmenlerimin ailesine uzun hayırlı ömürler versin..
çok duygulandım öğretmenim,acınızı yürekten paylaşıyorum,anne,baba,kardeş,evlat hayatta bir defa bulunan varlıklar,kaybetmenin ne demek olduğunu bilen biri olarak allahtan sabır diliyorum babanızın mekanı cennet olsun...allah sevdiklerimizi bizlere bağışlasın,sağlıklı uzun ömürler versin..