dışarda kar yağıyor benim içime yağmur ağlama iki gözüm biraz daha dur demekten kendimi alamıyorum benim minik yavrumu artık hastaneden çıkardık içim yanıyor ne kadar acı çaresizce beklemek yapacak hiç bir şey yok ne kadar dayanacak şimdilik iyi ama ya acıları başlayınca o nasıl dayanacak ben nasıl seyirci kalacağım modern tıp işte bu kadar çaresiz en acısı ise bize artık bittiğini söyledikleri gün uygun ilik bulundu hayat işte bu kadar acımasız
Öğretmenim uygun ilik bulunmuşsa hastaneye tekrar yatırılıp nakil yapılarak tekrar başlanamaz mı tedaviye
Kalakaldım böyle okuyunca, nasıl bir vicdansızlıktır bu
Allah kimseyi çaresiz bırakıp evladıyla imtihan etmesin.. Dualarımızla yanınızdayız öğretmenim.. Umarım iyi haberlerinizi alırız..