En iyi öğretmenlerimin il dışına atamaları çıktı. bu yüzden depresyondayım...
Sayın "beşiktaşk" öğretmenim, insanoğlu yaprak misali. Vakti geldiğinde bir dalda yeşeriyor, dalda yeni dostluklar kuruluyor. Ama sonra esmesi gereken rüzgar esiyor ve bir başka dalda açmaya yol alıyor. Umarım sizin bulunduğunuz dala gelecek olan arkadaşlarınızın yokluğunu arattırmaz...
üzüntümüz o kadar büyük ki yazmak bile acı veriyor insana..dostumuz meslektaşımız kardeşimiz çok sevdiğimiz arkadaşımızı yakalandığı mide kanseri yüzünden kaybettik acımız tarif edilemez yazılanlara bakıyorum da arkadaşlar üzülmeye degmez diyorum Allah kimseye dermenı olmayan dert vermesin herşeyin çaresi bulunuyor ..Hayat kimi zaman böyle acımsız işte üç tane yavruyu babasız bırakıyor o yüzden arkadaşlar çaresi olan şeylerin sizi üzmesine izin vermeyin hayat çok kısaaa...
Sayın "pelinelif" öğretmenim, öncelikle değerli öğretmen arkadaşınızın mekanı cennet olsun, Allah rahmet eylesin. Ve Rabbim geride kalan sevdiklerine sabır versin. Dediğiniz gibi insan böylesi bir çaresizliği yaşadığında malesef daha iyi algılıyor hayatın bir tebessüm kadar kısa ve yaşanılası olduğunu. Tekrar başınız / başımız sağolsun...
Saygılarımla...