Birkaç saat önce eşimle dışarı çıkmak istedik.apartmandan çıktık tam kapımızın önünde karşı binadaki komşumuz yere düşüp kendinden geçti.adamcağız kızıyla marketten geliyordu.elinde poşetlerle olduğu yere yığıdı.kızı feryat figan.hemen ambulans çağırdık çocukları eşi torunları filan geldiler hastaneye götürdüler.o an ölümün ne kadar da yakınımızda olduğunu bir kez daha düşündüm.her şeyin ne kadar boş olduğunu.
Öğretmenim komşunuza çok geçmiş olsun.Umarım önemli birşeyi yoktur.
Maalesef dünyanın hep maddi boyutundayız.Düz bakıyor,düz yaşıyoruz,çok konuşuyor,az düşünüyoruz.Birazcık dengeyi kurabilsek hayatımız daha güzel olur düşüncesindeyim.