Köpek kendi köpeğimiz. Bağ evinde durur beş yıldır falan. Daha önce de ısırmaya yeltenmişti ama ısıramamıştı, epeydir dokunmuyordum. Beni görünce sevindi, havalara uçtu, yerlere yattı, kuyruklar salladı. Ben de inandım o hallerine.
Kolumu bir uzattım... geri çekemedim tabi. Bir baktım kolum kan içinde köpeğin ağzında.
Sonra hastaneye gittik.
Aslında defalarca köpekler ısırmış, kediler tırmalamış, fareler kemirmiş, attan ve katırdan düşmüş birisi olarak antremanlıyım ama bu sefer korktum ve acile gittim. Keşke gitmeseydim, bir sürü işlem yaptılar. Tetanoz, kuduz aşısı, dikişti derken canım çıktı.
Köpeğin ısırdığına değil de hastaneye gittiğime yanarım
