Slm arkadaşlar bende burda bana üzüntü veren ve canımı çok sıkan bişeyden bahsetmek istiyorum sizlerinde düşüncelerini almak isterim.Karakter olarak gözü bol olan yedirmeyi içirmeyi seven eli cebine giden dedikodu yapmayan yani bir insanda olması gereken herşey var.Ortamlarda neden benimle konuşmuyo bu ne biçim birisi beni neden dinlemiyolar diye kendime sorar hatayı hep karşı tarafta bulurdum derdımkı bu ne bıcım ınsan o ne bıcım ınsan hep hatayı dışarda bulurdum bırgun kendıme şu soruyu sordum dedımkı hep onlar mı hatalı o hatalı bu hatalı sende hıc hata yok dedım evet hatanın buyugu bendeymıs hata demeyelımde karakterde sıkıntı varmıs.Ve o sıkıntının insan sevgisi olmadığına karar verdim.evet insana dair herşey var pratikte ama gözumun içine bakınca insanlar kafalarını ceviriyolar ben konusmaya baslayınca kafalar cevrılıyo ınsanlar dınlemıyo sadece aılem dınlıyo dısarda ıstıstansız 10 adamdan 9 kafayı cevırıyo cunku ınsan sevgısı yok.Konusmayı cok sevıyorum konusamıyorum kafalar cevrılıyo bı sıkıntınız olur kolunuz kırılır ıyılesırsınız ama bu kısılık yok ınsan sevgısı yok ne yapabılırım ınsanlar benden hıc elektrık alamıyor ınsanlık adına herşey var ama en onemlı sey yok.okulumuzda bı arakadaş var cok sevıılıyo dedım nıye sevılıyo ınsan sevgısı var ınsanları kosulsuz sevıyo o yuzden sevılıyo bır tane kızım var 1 yasında yaşamayı cok sevıyordum ama kımseyle gorusmek ıstemıyorum artık boyle bı ınsan olabılır mı arkadaşlar içimde insan sevgisi olmasını cok ısterdım ama yok işte allah kahretsın ne yapacagımı şaştım kızım için yaşıyorum ortamlarda saten dışardayım dışarda değilim ama içerdede değilim işte ailem için ayaktayım konuşamıyorum dinleyen kımse yokta insanların kafalarını cevırmesınden bıktım kendımı kasıyorum ınsanların ıcınde ne olacak bılmıyorum kımse bana yardım edemez nalet olsun olmasak ıyımışık ama olmusuz işte
Öğretmenim,1 tane evladınız varmış.Allah bağışlasın.İçinizde insan sevgisinin olmadığını yazmışsınız,evladınıza olan sevginizi düşünün.Ne hata yaparsa yapsın azalmayan sevginizi...
Nacizane önerim,insanlar dinlesin,benden kafa çevirmesin,konuştuklarım önemsensin diye beklemeden doğal olarak iletişim kurun,konuşun.Sadece içinizden geldiği gibi,samimi olarak.Bu kızgınlık da olabilir ama yapmacık olmasın.Sevginin yolu,samimi duygulardadır bence,zoraki iletişimde değil.
İnşallah bu sıkıntınızı atlatırsınız öğretmenim.Çok da büyütmeyin içinizde,düşündükçe ince ayrıntıdan bir şeyler kuruyor insan.Mutlu günler dilerim.
