Kitap ve gazete konusunda çok hassasım ben.Nedense bu ikisini paylaşmak pek içimden gelmiyor.Para istensin hatta arabamı istesinler hiç sorun değil çıkarıp veriyorum ama kitap ve gazete konusunda hassasım.Emel öğretmenimin de dediği gibi kitabı alan kişiler genelde ya unutuyorlar ya da ihmal ediyorlar geri getirmeyi.Ben de utanıyorum geri istemeye.Bu yüzden benden kitap isteyenlere gel kitapçıya gidelim alıp sana hediye edeyim diyorum..
Evim yansa kitaplarımı kurtarsam yeter derim. Birisine kitap verdiğimde onu deftere yazar, ne zaman geri vereceğini sorarım. O tarihte getirmezse mutlaka isterim. Borç verdiğim parayı isteyemem ama kitabımı isterim arkadaş. Gittiğim yerden mutlaka kitap alırım, beğendiysem fiyatı fark etmez. Elimde okuyacak kitap kalmazsa sıkılırım.
ayni duygular icindeyiz hemen hemen. Birde kitap okunmus mu okunmamis mi anlayamiyorlar ben okuyunca. Cok temiz ve duzenli okuyorum. Abartmiyorum hani sanki kitabin cani varmista aciyacakmis gibi hassas tutarim
ayni ozeni goremedigim icin vermek istemiyorum iste. Diyorlar, ee sen bu kitabi okudun zaten,ne gerek var evinde tutuyorsun. İyi de kitaplar bir okumalik midir? Ayni diziyi kirk kere izliyorsunuz ya
hem cocugumu da dusnuyorum ben. Zamaninda babamin dedemden kurtardigi kitaplara hayranlikla bakardim. Kurtardigi diyorum, siyasidir belki diye yakmis babam askerdeyken
gitmis caanim romanlar
hani insan anne-babasindan gordumu daha cok isliyor beynine. Oglumda okuyan biri olsun.okuyandan zarar gelmez.
