Eş Mi Aile Mi?????

neden insanın hayatında herşey birden güzel gitmez. neden arada kalır insan. en sevdikleri zamanla değişir mi? insan kendi ailesinin davranışlarından şüphe duyar mı? hep mi seçim yapmak zorundayız. iki cami arasında sıkışıp ya yanlış karar verirsek? dualardan ve allah (c.c.) dan başka sığınacak kimsemiz yokmuş... bunu bir kez daha anladım.
sizler neler yaptınız arkadaşlar oldu mu benim gibi arada kalan? verdiği karardan mutlumu peki şu an? kendime yetemez oldum...

bence ikisi arasında tercih yapmak diye bişey yoktur. sonuçta iki taraf da senin hayatının olmazsa olmaları.tıpkı bir yapbozu oluşturan parçalar gibi.onlar varsa ve eksiksizse bir bütün bütün olur.aradaki dengeyi iyi kurmak gerekir ki tercih yapmak zorunda kalmayasın.ben olsaydım asla biri için diğerini terk etmezdim.

doğru kelime tercih yapmak değil belki de ... sözünü ettiğimiz dengeyi oluşturmada zorluk çekiyorum sanırım:( eş ten yana sorun yok ama ailemin tavırlarının aramızda sorun yaratmasından korkuyorum ilerde...

denge politikası uygulanmalı

Yorumsuz.......

hepsinin yeri ayrı.ama eş seninle ölene dek....

Tercih yapmak değil ikisini de kırmayacak şekilde dengede tutmak önemli.

denge şart arkadaşlar. ikna ile tatlı dille herşey yoluna girer. eşte anne baba da ölene kadar.

Hocam,
Eşiniz, etiniz. Et tırnaktan ayrılmaz.
Aile ise bazen çocuk gibi olabilir. Öyle anlamazlar ve kapris ve kıskançlık krizleri tutar ki,inadına inadına, destek olacak yer dei köprüleri atmanız için bile ısrar edebilirler.
En güzel taktik, eşiniz ile ailenizi bir süre bir araya getirmemek. Eğer gözlerine batmışsa, ağzıyla kuş tutsa yaranamaz. Ama bu arada beddua da almamak. Annenin bedduası tutmazmış ama babanın ki tutarmış.
Ailenize de, eşinize de ,iki taraftan da etkilenip, eziyet etmeyin hocam. Zamana bırakın. Fazla kafanıza takmayın. Eşinizle anlaşın. Ailevi konuları eviniz de konuşup, birbirinizi sıkıntıya sokamayın. Küllendirin. Her ikisi de lazım.
Eş de,aile de.
Bir arkadaşım,sorunun çözümünün boşanmada olacağını sandı. Sonra eşini çok sevdiğini ve onsuz yapamayacağını anladı. Ama kendisine haksızlık yapıldığı için, eşi tekrar evlenmeye anaşmıyor.
Sabır hocam sabır.Allah sabredenden yana.
Ya dert verseydi,hastalık sakatlık verseydi.
Sıkıntı bizim için. Dediğiniz gibi Allah'a sığının ve düzelmesi,kalplerin yumuşaması için dua edin.
Allah yardımcınız olsun.Dualarımız sizinle olacak.

Yaşasın özgürlük.Evelenmeyeceğim.Kals ın.
Ne eş,ne aile.Ben aileme yük olmayımda,onlar başka bişey istemiyolar.

hocam bizde henüz nişanlıyız. zor olanda bu zaten... nişanlımdan vazgeçmem için sebep yok. ailemde beni kırmaya başladı işi yokuşa sürüyorlar ortada hiç sebep yokken. anlayamıyorum gerçekten benim iyiliğim için mi yapıyorlar yoksa başka hesaplar peşindeler mi... zaman dediğiniz gibi en iyi çözüm sanırım. dualarınız için ve derdimi paylaştığınız için teşekkür ederim... saygılarımla...
 allah cümlemize huzurlu bir hayat ve rızasını kazanabileceğimiz bir evlilik yapmayı nasip etsin.

hocam evlenmeden nişanlınızla ailenizle sorun çıkıyorsa daha sonra atlatırız deyip evlenmeyin.deneyimli bir evli olarak sorunlarınızı çözmeden asla ama asla evlenmeyin.çünkü sorun çözülmüyor.dert üstüne dert ekleniyor.aşılmıyor.artık yanında olmaya can attığınız insan düşmanınız oluveriyor.ilişki zedeleniyor.yıpranıyor.hayatd an bıkıyorsunuz.kusura bakmayın sadece düşüncerimi paylaşmak istedim

evlensen bir türlü evlenmesen bir türlü........

bencede sorunları çözmeden evlenmeyin.sonraosorunlar çığ gibi büyüyor.

   Eşim bir tercih yapamadı. Çünkü hangimizden ayrılsa dünyası yıkılacak güzel bir çocuğumuz vardı. Çareyi bizleri biraraya getirmemekte buldu.Artık arada değil. Ama bu defa çocuğum arada kaldı. "Tatilde babamla babaannemlere gitsem sen güceneceksin. Seninle anneannemlere gelsem babam gücenecek. Ben ne yapacağım anne?" diye soruyor. Ben de bilmiyorum inanın. Üzüldüğüm sadece çocuğum. Tek düşünebildiğim eşlerin ailelerinin mutsuzluk kaynağı olmaları. Aramızda minder olacakken, sırtımızda kambur olmaları. Sadece bizleri değil çocuklarımızı da yıpratmaları. Yapıcak bir şey yok. Çözüm yok. Kimse ailesinden vazgeçemez. Böyle devam eder. Çözüm boşanmak mı? Değil elbet. Ama düzelmez de.Herkesin dediği gibi zamana bırakın. Çünkü elinizden birşey gelmez.Taraf olmayın yeter.