Eskiden - Şimdi

Tamamı lastik bir krampon alınmıştı.gece iki üç defa kalkıp duruyor mu diye bakardık.büyükler konuşurdu biz akıllı akıllı yanlarında otururduk.şimdi marka ayakkabılar mutlu etmiyor çocukları..

Hocam bizi de mutlu etmiyor cogu sey maalesef😊

4. sınıfta pikniğe gittik.Beyaz peyniri ilk defa orda gördüm.(.babası memur olan bir arkadaş getirmişti )Peynirin satılabilen bişey olduğunu bilmiyordum Çünkü hep kendimiz yapıyorduk. Bu peynir bana çok ilginç gelmişti.Düzgün kesimli ve kendi kutusundaydı.Oysa bizimki hem şekilsiz hem de tulumda olurdu.Yıl 95...

Eskiden sobanın etrafina toplanır bir büyüğümüz kitap okur herkes onu dinlerdi.Simdi herkes bir köşede dinleniyor.

Eskiden kara tahta vardi,şimdi akıllı tahta

4. sınıfta pikniğe gittik.Beyaz peyniri ilk defa orda gördüm.(.babası memur olan bir arkadaş getirmişti )Peynirin satılabilen bişey olduğunu bilmiyordum Çünkü hep kendimiz yapıyorduk. Bu peynir bana çok ilginç gelmişti.Düzgün kesimli ve kendi kutusundaydı.Oysa bizimki hem şekilsiz hem de tulumda olurdu.Yıl 95...

Keşke o ev yapımı doğal peynirler olsa sadece. Zehirlenmese çocuklarımız katkı maddesi içeren peynirlerle sayın hocam.
Sadece peynirle kalsa keşke yapay besinler.

Eskiden çocuklar sokakta güvenle oynardı.
Şimdi sokağa yalnız göndermeye korkuyoruz.

Bir kere arkadaşin evine gitmistim. Babasi fabrikada calisan, annesi ev hanimi bir aileydi.
Baktim mutfakta iki kanga sucuk bir de bir kep yumurta. Hiç sucuk yememistim ve yumurtayi binde bir alirdik. O da bi iki tane.
Hepsi geride kaldı. Simdi canim sucuk almak istemiyor. Herseyin hayirlisi.
Ama bir gercek var ki; insan oglu ne kadar doyarsa, hem mide olarak hem de göz olarak. Mutlu olması zor oluyor.

Bir kere arkadaşin evine gitmistim. Babasi fabrikada calisan, annesi ev hanimi bir aileydi.
Baktim mutfakta iki kanga sucuk bir de bir kep yumurta. Hiç sucuk yememistim ve yumurtayi binde bir alirdik. O da bi iki tane.
Hepsi geride kaldı. Simdi canim sucuk almak istemiyor. Herseyin hayirlisi.
Ama bir gercek var ki; insan oglu ne kadar doyarsa, hem mide olarak hem de göz olarak. Mutlu olması zor oluyor.

Dayımlar bir pastanenin üst katında oturuyordu.Her gittiğimizde buram buram pasta kokardı.40 yıl öncesinden bahsediyorum.O zaman yaş pasta, kuru pasta çok zenginlerde olurdu.O koku bizi mahvederdi.
Şimdi yaş pastanın,kuru pastanın alasını yiyoruz,yapıyoruz.

Üniversite yurdunda soğuk karlı bir havada ders çalışıyoruz.Gece insanın canı birşeyler yemek istiyor.Yemekhanede artan salatayı ekmek arasına koyarlar 3-5 patates kızartması içine, ketçap da sıkarlar satarlardı gecenin en güzel yemeğiydi.
Bazen o fakirlik günlerimi özlüyorum.Eski her zaman güzel.

Eskiden babamız var olduğu halde bize ayakkabı almazdı. Çok kızardık o zamanlar. Meğer bugünlerin yokluğuna hazırlık yaparmış. Biz de tam tersini yapıyoruz. Var olsa da olmasa da çocuğumuzdan eksik etmemeye çalışıyoruz. Sanırım biz de geleceğin yokluğunda iyice yokluğa düşeceğiz. Ama olsun... Varken yemeli ve yedirmeli bir baba👍

Her sabah mahalle bakkalindan 100 Gr lik beyaz peynir alırdık.Bakkalci kağıda ya da gazete sayfasına sarıp verirdi. Eve gidene kadar kağıt sırılsıklam tabi...Üzerine de kağıttaki yazılar geçerdi. 4 kişi o peyniri yerdik.Zaten bir çay,sana yagi, bir peynir,bir de ekmek olurdu. Ekmeğe margarin sürer üzerine şeker serpip yerdik Hey gidi günler ..

Eskiden cocukken evden cikinca gidecegim yere kadar yol boyu gordugum herkesle selamlasirdim.bi tebessumumuz yeterdi konukomsumuza.simdi cok degisti hersey.korkar olduk cogu seyden.

Eskiden müstakil, bahçeli, eski ve sobalı bir evde yaşardık. O zamanlar hiç sevmezdim. Şimdi ise bir apartman dairesinde yaşıyorum, asansörlü, doğalgazlı vs vs. hapsolmuş hissediyorum, bunalıyorum artık. Meğer çocukluğumdaki o eski ev benim için bir saraymış da haberim yokmuş.

Küçükken o sobanın üstünde kaynayan çay veya annemiz tel koyardı ekmek kızartırdık üstünde, közünde patates...yeminlen şimdi güzel değil eski daha güzel.O zamanların tadı mutluluğu şimdi yok.

Eskiden Corona yoktu şimdi var