Eskiden - Şimdi

Uymadi buraya ,affola.Ama çok yoruldum.Paylaşip rakatlamak istedim.....Eskiden tatil olsa da azıcık dinlenip enerji toplasak  derdim,şimdi  okulda olayım da pestilimiz çıksın razıyım diyorum.

Rabbim bütün yorgunluklarınızı hayra çıkarsın inşallah öğretmenim.

Eskiden Çimento kağıdından cilt yapardık kitaplara
Şimdi hazır ciltler var, kaplama zahmeti bile yok.

Bir varmış,bir yokmuş. Sınıf diye bir yer varmış.Orda da öğretmen  diye biri varmış. O öğretmen  30,40,50 çocuğu  bir arada tutar,çırpınıp  dururmuş. Kol kırılır, yen içinde  kalır  diye halletmeye çalışırmış  elinden geldiğince .Herkes onun süper  güçleri  olduğunu  düşünür ,ne isterse emek harcamadan yaptığını  sanırmış. O öğretmen  öğretmekten önce  egitmekle başlarmış  işe.Öğretmenin  evrendeki bütün  saatlerde,her şekilde her şeyi  hallettiği düşünülürmüş. Hatta diğer canlıların  yapamadığı, zorlandığı  şeyleri  onun da yapamayacağıni düşünmezlermiş. Günlerden  bir gün,  dünyaya  kötü  bir hastalık  musallat olmuş.Herkeste bir panik,bir endişe. Işler  aksamış, insanlar üzülmüş. Işyerleri  kapanmış,hastaneler,bankalar  kısaca  olağanüstü  önlemler almış. Herkes önce kendini  düşünür  olmuş. Bizim o öğretmene ne mi olmuş? O da evindeymiş tabii.Kendini,ailesini düşünürken  aynı zamanda diger insanlar gibi  evden yaşamaya başlamış hayatını. Ama o öğretmenin okulda tek başına  sihirli değnekle  yaptığı  işler bütün  evlere yayılmış.Birlikten kuvvet doğar  derler ya.Kimisi var gücüyle  mücadele  etmiş, sırtlamışlar  her işi  birlikte.Kimisi bakmış  ki elinde  sihirli değnek  yok.İşler öyle  de kolay değil.Başlamışlar isyana. Sonra ne mi olmuş?  Kendinden,ailesinden, evinden yıllarca yüksünmeden,seve seve  feda ettigi zamana şöyleeee arkasını dönüp bakmış. Anlamış  ki değer  versen de bazen görülmez. Bazen insanları kırmamak  adına sustuklarının,karşısindakinin senin üstünde  hakimeyet sağlamak istedigini anlasa da insaniz  deyip alttan almanın boşa  kürek  çekmek oldugunu anlamış. Sonra ne mi olmuş? Anlamasi gereken oralı  olmamış. Onu anlayan, zaten herkese saygı  duyanlar anlamış. Ve en sonunda o öğretmen  yorulmuş. Ama yine de içindeki ses,pire icin yorgan yakma diyormuş.

👏🏼👏🏼👏🏼👍🏼

Eskiden telefonlar fotoğraf çekmiyordu.
Aksine insanlar telefonları çekiyordu..

Eskiden pazar faklı dinlenme ,aile etkinliği gibiydi
Şimdi boş ve belirsiz..

eskiden pembe dizilere bakardım ne güzel olurdu(Abrazame muy fuerte-sarıl bana,por tu amor(aşkın için),por un beso(bir öpücük için),la usurpadora (sahte dünyalar), maria del barrio,luz clarita,la intrusa vs.
bir kısmı tgrt,atv,kanald çıkardı bilmiyorum sizler izlediniz mi
şimdi yıllardır hiç tv izlemiyorum

Bir yeşilçam filmi için bir hafta beklerdik heyecanla.

Şimdi her an bakabilirsin ama heyecanı yok.

Eskiden telefonlar fotoğraf çekmiyordu.
Aksine insanlar telefonları çekiyordu..

Pozlar harika yalnız.😁
Fotoğraf albümü diye bir şey vardı.Fotoğrafları bastırıp içinde saklardık.Arada bir bakar eskiyi hatırlardık.Şimdi her şey telefonda.Ya hard diske alıyoruz ya da hafıza dolunca telefon bozulunca silinip gidiyor.Ben arada bir güzel fotolarımızı bastırıyorum.Albüme koyuyorum.

Washington DC'deki Atatürk heykelini, Ermeni saldırılarından koruyan bir grup siyahi

Eskiden eskileri iyice eskiyene kadar giyerdik.
Şimdi yeni bir elbiseyi belki de bir defa giyiyoruz.

Eskiden uzaktan eğitim vardı
Şimdi okulda yakın eğitim

Eskiden  arayıp soran ,seslenen komşularım vardı,
Şimdi kimse tanımıyor sormuyor...

Eskiden şevkle başlardık yeni bir eğitim öğretim yılına.

Şimdi yılgınlık belirsizlik ve stresle.

Eskiden insanlar hatta hepimiz duyarsızdık, en kötü hasta halimizle bile otobüse biner öksürür, hapşururduk. hiç garip karşılancak bir olay değildi.
şimdi ne olur bilmem...

Eskiden insanlar hatta hepimiz duyarsızdık, en kötü hasta halimizle bile otobüse biner öksürür, hapşururduk. hiç garip karşılancak bir olay değildi.
şimdi ne olur bilmem...

şimdi dayak yenir sayın hocam. Çünkü Hem hastalık bulaştırıcı bir hareket. Hem de  Millet çatacak yer arıyor.