Eskiden - Şimdi

Renkli topaçlar yok,
Leblebi tozu yok,
Eti puf kokan marketler yok,
Terden ıslanan çocuk,
Tişörtlerinin sıcaklığı yok,
Sek sek oynadığın tebeşir izleri yok,
İyi orta açan bir sağbek yok,
Vicdan yok,
Bilmişlik çok ,
Kibarlık yok,
Nicedir girmedin bir bahçeye yeşil yok.
Umut yok,
Gelecek yok,
Eskiye özlem çok.

                        Özgür Bacaksız

Topu atan alırdı. Bizden 1-2 yaş büyüklerimize abi diyecek kadar saygılıydık. Su küçüğün söz büyüğündü her zaman..
Küfür etmeyi bile bilmezdik çoğu zaman.. Kızarma gibi özelliğimiz vardı. Utanma duygusu ile büyüdük biz.. Top oynarken forvette Hagi defansta Bülent Korkmazdık.. Kaleye geçince Taffarel oluverirdik bir anda. Sevgilmiz yoktu ama sevenlerimiz vardı. Belli eden bi hareket yaptımı oooo anlayalım lafı cıkardı koro gibi herkesin ağzından aynı anda. Erkeklerle kızlar toplandığında yakar top oynardı. Yine de centilmen adamdık biz yakmazdık bile bile kızları.. Amacımız kötü olmadı hiç bir zaman.. Karnımız acıkırdı öğle vakti güneşin altında " anneeee yarım ekmek yap " derdik.. sepetle gelirdi ekmeğimiz. Bakkaldan kola alırdık bazen , veresiye defterine yazdırırdık. Babamın haberi var abi nidalarıyla.. Dudağımız patlardı , kimse dayak mı yedin demezdi o zamanlar.. Çünkü kimse kimseye zarar vermezdi. Ya düşmüşüzdür ya da top gelmiştir.. Her hafta dizimizde yara olurdu , kabuk tutardı. Soyması da bi zevk , kaşıması da bi zevkti.. Bisiklete biner hava atardık arkadaşlara. En kötü hareketimiz , bisiklete pompa eşliğinde havalı korna yapmaktı belkide. Gürültü yapardık , arka lastiğe sıkıştırırdık pet şişeyi motosiklet havası katardık. Yeni dökülmüş asfaltın üstünde çıplak ayak koşmanın zevkini yaşadık biz ! Sonunda zenci ayağımız olsa da.. Bizim için en büyük mutluluk , bugs bunny bitti zannederken arkasına yeniden bir bölüm başlamasıydı belki de.. Oturur izlerdik. Biz iyiydik , güzeldik.. Ne oldu bize diye sormak bile , tüm bunları yaşayanlarda bir kaç göz yaşına sebep olur belki.. Çünkü içimizde hala o çocukluğumuz ve anılarımız var..
He unutmadan , camiye girip içtiğimiz suyun tadı hangi damacanada?

Topu atan alırdı. Bizden 1-2 yaş büyüklerimize abi diyecek kadar saygılıydık. Su küçüğün söz büyüğündü her zaman..
Küfür etmeyi bile bilmezdik çoğu zaman.. Kızarma gibi özelliğimiz vardı. Utanma duygusu ile büyüdük biz.. Top oynarken forvette Hagi defansta Bülent Korkmazdık.. Kaleye geçince Taffarel oluverirdik bir anda. Sevgilmiz yoktu ama sevenlerimiz vardı. Belli eden bi hareket yaptımı oooo anlayalım lafı cıkardı koro gibi herkesin ağzından aynı anda. Erkeklerle kızlar toplandığında yakar top oynardı. Yine de centilmen adamdık biz yakmazdık bile bile kızları.. Amacımız kötü olmadı hiç bir zaman.. Karnımız acıkırdı öğle vakti güneşin altında " anneeee yarım ekmek yap " derdik.. sepetle gelirdi ekmeğimiz. Bakkaldan kola alırdık bazen , veresiye defterine yazdırırdık. Babamın haberi var abi nidalarıyla.. Dudağımız patlardı , kimse dayak mı yedin demezdi o zamanlar.. Çünkü kimse kimseye zarar vermezdi. Ya düşmüşüzdür ya da top gelmiştir.. Her hafta dizimizde yara olurdu , kabuk tutardı. Soyması da bi zevk , kaşıması da bi zevkti.. Bisiklete biner hava atardık arkadaşlara. En kötü hareketimiz , bisiklete pompa eşliğinde havalı korna yapmaktı belkide. Gürültü yapardık , arka lastiğe sıkıştırırdık pet şişeyi motosiklet havası katardık. Yeni dökülmüş asfaltın üstünde çıplak ayak koşmanın zevkini yaşadık biz ! Sonunda zenci ayağımız olsa da.. Bizim için en büyük mutluluk , bugs bunny bitti zannederken arkasına yeniden bir bölüm başlamasıydı belki de.. Oturur izlerdik. Biz iyiydik , güzeldik.. Ne oldu bize diye sormak bile , tüm bunları yaşayanlarda bir kaç göz yaşına sebep olur belki.. Çünkü içimizde hala o çocukluğumuz ve anılarımız var..
He unutmadan , camiye girip içtiğimiz suyun tadı hangi damacanada?

Teşekkürler sayın hocam. Çok güzel ifade etmişsiniz. Elinize yüreğinize sağlık. Hiçbir şey eklemeyecektim. Ama şunu söyleyeyim. ÇOCUKLARIMIZI SANALLIKTAN BİR AN ÖNCE KURTARMALIYIZ.
Hayırlı günler.

Topu atan alırdı. Bizden 1-2 yaş büyüklerimize abi diyecek kadar saygılıydık. Su küçüğün söz büyüğündü her zaman..
Küfür etmeyi bile bilmezdik çoğu zaman.. Kızarma gibi özelliğimiz vardı. Utanma duygusu ile büyüdük biz.. Top oynarken forvette Hagi defansta Bülent Korkmazdık.. Kaleye geçince Taffarel oluverirdik bir anda. Sevgilmiz yoktu ama sevenlerimiz vardı. Belli eden bi hareket yaptımı oooo anlayalım lafı cıkardı koro gibi herkesin ağzından aynı anda. Erkeklerle kızlar toplandığında yakar top oynardı. Yine de centilmen adamdık biz yakmazdık bile bile kızları.. Amacımız kötü olmadı hiç bir zaman.. Karnımız acıkırdı öğle vakti güneşin altında " anneeee yarım ekmek yap " derdik.. sepetle gelirdi ekmeğimiz. Bakkaldan kola alırdık bazen , veresiye defterine yazdırırdık. Babamın haberi var abi nidalarıyla.. Dudağımız patlardı , kimse dayak mı yedin demezdi o zamanlar.. Çünkü kimse kimseye zarar vermezdi. Ya düşmüşüzdür ya da top gelmiştir.. Her hafta dizimizde yara olurdu , kabuk tutardı. Soyması da bi zevk , kaşıması da bi zevkti.. Bisiklete biner hava atardık arkadaşlara. En kötü hareketimiz , bisiklete pompa eşliğinde havalı korna yapmaktı belkide. Gürültü yapardık , arka lastiğe sıkıştırırdık pet şişeyi motosiklet havası katardık. Yeni dökülmüş asfaltın üstünde çıplak ayak koşmanın zevkini yaşadık biz ! Sonunda zenci ayağımız olsa da.. Bizim için en büyük mutluluk , bugs bunny bitti zannederken arkasına yeniden bir bölüm başlamasıydı belki de.. Oturur izlerdik. Biz iyiydik , güzeldik.. Ne oldu bize diye sormak bile , tüm bunları yaşayanlarda bir kaç göz yaşına sebep olur belki.. Çünkü içimizde hala o çocukluğumuz ve anılarımız var..
He unutmadan , camiye girip içtiğimiz suyun tadı hangi damacanada?

Ağzınıza sağlık değerli öğretmenim...Tam da tarif ettiğiniz gibiydik ne eksik ne fazla...

Teşekkürler sayın hocam. Çok güzel ifade etmişsiniz. Elinize yüreğinize sağlık. Hiçbir şey eklemeyecektim. Ama şunu söyleyeyim. ÇOCUKLARIMIZI SANALLIKTAN BİR AN ÖNCE KURTARMALIYIZ.
Hayırlı günler.

değerli hocam üniversitede prof olan bir hocamızın aile ve öğrenci seminerinde kendi ailesinden örnek vermişti bize telefon kullanımıyla alakalı..
bunu başarabilen aileler sanırım kendilerini ve çocuklarını koruyabilecekledir..
evin girişinde vestiyerde bir yerimiz var ...eve ilk kim girerse oraya telefonunu bırkaıyor evin içine öyle geçiyor dedi.. ben dahil eşim 2 çocuğum evimizde telefonumuz ev içinde orda durur dedi..
bunu yapmak kolay olmadı ama zamanla hepimiz alıştık ve ev içinde artık telefonla vakit geçirmek gibi bir  durumumuz yok dedi...
süreç aşamalı oldu...
ilk başlarda 2 saate bir 10 dakika herkes telefonunu alacak varsa gelen mesajlar yazışamalar vs onlara bakacak ve geri koyacak diye...
zamanla süreci uzattık dedi ve su anda evde kimsenin elinde telefon göremezsiniz biz bunu başardık sizlerde bir şekilde bir yerden başlayarak bu süreci kontrol altına almalı ve başarabileceğine inanmalısınız dedi..

buna benzer bir uygulamayı yaz tatillerinde bende uygulamaya çalışıyorum...yeğenler vs bir araya gelince herkes bıraksın şu telefonu bir kenara diyip süreci öyle yönetmeye çalışıyorum...en azından beraber olduğumuz o zamanlar da en az kullanım sağlamaya çalışıyorum..

değerli hocam üniversitede prof olan bir hocamızın aile ve öğrenci seminerinde kendi ailesinden örnek vermişti bize telefon kullanımıyla alakalı..
bunu başarabilen aileler sanırım kendilerini ve çocuklarını koruyabilecekledir..
evin girişinde vestiyerde bir yerimiz var ...eve ilk kim girerse oraya telefonunu bırkaıyor evin içine öyle geçiyor dedi.. ben dahil eşim 2 çocuğum evimizde telefonumuz ev içinde orda durur dedi..
bunu yapmak kolay olmadı ama zamanla hepimiz alıştık ve ev içinde artık telefonla vakit geçirmek gibi bir  durumumuz yok dedi...
süreç aşamalı oldu...
ilk başlarda 2 saate bir 10 dakika herkes telefonunu alacak varsa gelen mesajlar yazışamalar vs onlara bakacak ve geri koyacak diye...
zamanla süreci uzattık dedi ve su anda evde kimsenin elinde telefon göremezsiniz biz bunu başardık sizlerde bir şekilde bir yerden başlayarak bu süreci kontrol altına almalı ve başarabileceğine inanmalısınız dedi..

buna benzer bir uygulamayı yaz tatillerinde bende uygulamaya çalışıyorum...yeğenler vs bir araya gelince herkes bıraksın şu telefonu bir kenara diyip süreci öyle yönetmeye çalışıyorum...en azından beraber olduğumuz o zamanlar da en az kullanım sağlamaya çalışıyorum..

Paylaşınız ve verdiğiniz bilgi için çok sağ olun sayın hocam. Çok güzel bir uygulama sayın hocam. Ama bunu aşan aileler için daha zoru var. Benim önerim de şu: Öğrenci masada ders çalışırken, cep telefonu da masada olacak ama onu alıp bakmak, konuşmak, oyun oynamak vb. etkinlikler aklından geçse de hiç uygulamayacak. Yani iradesiyle savaşacak. Çok zor ama başardığı anda telefon bağımlılığından da kurtulur. Önemli olan gözünüzün önünde olduğu halde onu görmemek büyük bir başarı olsa gerek.

Kendimden biliyorum. Eskiden karne günü büyük  bir heyecan sarardı öğrencileri...
Şimdi ki öğrenciler için karne sıradanlaştı...

Çağımız bilgi çağı ama cahillik orta çağdan farksız. Eskiden insanları kandıran cinci hocalara inananlar vardı şimdi sosyal medyadan yalan yanlış her duyduğuna inananlar var. Cahillik sadece şekil değiştirdi. Ne diyelim Allah akıl fikir versin.

Çağımız bilgi çağı ama cahillik orta çağdan farksız. Eskiden insanları kandıran cinci hocalara inananlar vardı şimdi sosyal medyadan yalan yanlış her duyduğuna inananlar var. Cahillik sadece şekil değiştirdi. Ne diyelim Allah akıl fikir versin.

Bencillik ,canilik,dövme yaptırma,faiz vs.Cahiliyeden ne farkı kaldı..

Bencillik ,canilik,dövme yaptırma,faiz vs.Cahiliyeden ne farkı kaldı..

Tek farkı bugün daha hızlı yayılması maalesef. Sosyal medya üzerinden, filmler, diziler, oyunlar vb. üzerinden hızla yayılıyor. Eskiden aileler kötü örnek olmasın diye herkesle arkadaş olmamızı bile istemezdi ama şimdi bu kötü örnekler evlerimizin içinde. Sosyal medya zaten kontrolden çıkmış durumda, diziler deseniz hep şiddet, nefret, ahlaksızlık vb. var ve işin kötüsü en çok da bunlar izleniyor, bilgisayar oyunları da büyük oranda bu tarzda. Bu yanlış gidişata dikkat çekeni de hemen gerici, çağ dışı, şucu bucu diye linç ediyorlar. Allah ıslah etsin.

zaman geçtikçe özellikle insani değerlerin anormalleşmesi ama bunun normal kabul edilmesi.

"Nerde telli duvaklı evvel zaman aşkları
Nerde o allı güllü sevda şarkıları
Nerde o ömür boyu huzur vern dostluklar
Güneşin vedasıyla düşen yapraklar
Şimdi siyah beyaz filmler gibi
guzelim sevdalar da bitti .
Özlemler hayaller veda makamı..."

E vlerde ailece yapılan etkinlikler
S evgide ve saygıda samimilik
K öy imecesi
 İ nsanlığın merkezde olması
D ert dinleyen ve çözen dostlar
E ğitimde daha istekli öğrenciler
N atural bir ortam ve doğal besinler

Ş artlı yardımlar
 İ nsanların kapitale çok değer vermesi
M asumun suçlu, suçlunun kahraman olması
D ert dinlemeyi sevmeyenlerin çoğalması
 İ kinci planda kalan manevi değerler

Eskiden azla yetinme,tasarruf yapma ,haline  şükretme vardı.
Şimdi ise bir doyumsuzluk var.
İnsanların maaşı ne kadar yüksek olursa olsun yine de sürekli bir borçluluk hali var.(Herkeste değilse de bazı kimselerde)

Kötü sandığım insanlar yanıltmadı beni,
İyi sandığım insanlar yanılttı hep...