Bir dönerci lokantasının önünden geçerken elinden tuttuğu yedi yaşındaki çocuğunun canı çekmesin diye elini hızla çekiştiren bir annenin akıttığı gözyaşlarını ise biz emekçiler biliriz. Onlar bizim çocuklarımız.
Düşünüp dururuz, aldığımız maaşla ay sonunu nasıl getireceğimizi, gıdanın, giyeceğin en ucuzunu nerede buluruz, başımızı sokacak en ucuz kiralık evi nasıl buluruz, kışın doğal gaz parasını, elektrik-su parasını, çocukların okul masraflarını nasıl öderiz diye düşünür de düşünürüz.
...
emekli de olsan...
çalışmaya devam..
mezarda emeklilik..
..
ne için..
kimin için..
emekçi kardeşim..
