" Gözyaşı İle Islanan Karneler"

Şiir şahane olmuş
Ben 1.sınıf okuttum
Benimkiler benim seneye de onlarla devam edeceğimi bildikleri için olsa gerek hiç ağlamadılar
Ve konsantreleri hediye odaklıydı
Hediyeleri görünce çılgınlar gibi sevindiler
Her sene hediye alacağım
Onlar yeter ki çalışsınlar

karneleri dağıtırken üzüldüğümü söyleyemem çünkü 4 aydır görmediğim aileme kavuşma heyecanı vardı tabi öğrencilerim üzüldü biraz

Ya bende ağlamamak için çok çabuk dağıttım karneleri.Bir öğrencim siz burdan taşınacak mısınız diye sarılıp ağladı.O zamn da çok duygulandım.Hemen snıftan kaçtım.En kötüsü de müdür arkadaşımdan ayrılma zamanıydı.Birlikte sarılıp çok ağlaık.Biz 2 kişi bayağı güel şeyler yapmıştık okulumuzda.:ok güzel günler geçirdik şu yarım dönemde.Bak yine duygulandım işte...

valla sıcakta bekledik tören için biz sabahçı öğlenci olduğumuz için önce sabahçılar verdi bir de onları bekledik çocuklar yandı hemen dağıttım karneleri

Bence en zor olanı, birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar okutmak ve bir gün ayrılmak.Bütün ayrılıklar gibi onlardanda ayrılmak çok zor...
Geçen yıl mezun ettiğim öğrencilerim için acizane bir şeyler yazmıştım.Paylaşmak istedim.

Saygılar.


YARIN SON GÜN…

Bugün 12 Haziran.
Hastayım…
Boşuna uğraşmayın
Biliniz ki yastayım!
Ben babayım
Ben anayım.
Size nasıl anlatayım?
Yarın son gün
Hadi söyleyin
Sizlere nasıl dayanayım.

Bilmiyorum ki
Bugün niye böylesiniz?
Söyler misiniz?
Sesiniz soluğunuz kesik
Başınız eğik.
Hadi söyleyin bana
Niye böyle gezmektesiniz?
Yoksa
Biri mi öldü!
Ya da sizi birimi dövdü?
Söyleyin de bileyim.
Biliniz ki öğretmeniniz
Çok ölüler gördü
Gördüklerinde öldü.

Sizleri düşünüyorum:
—Niye böyle öğrenmektesiniz?

Hâlbuki hayatta
Örnekleri var.
Sizinde evinizde aynı davalar…
Boş odalar,
Pazar görmeyen dolaplar.
Hastalıklar
Zamanı geçmiş haplar.
Üzerinizden yapılan hesaplar.
Eski esbaplar
Yırtık pırtık çoraplar.

Sizleri düşünüyorum:
—Benden sonra ne olacaklar?

Daha dün
Şu kadarcıktınız.
Ne zaman büyüdünüz
Ne zaman beş’ten çıktınız!
Üşüdünüz
Isındınız.
Güldünüz
Ağladınız.
Öksüz 
Yetim
Bende hal koymadınız.
Nerden bilecekseniz ki:
—Bana hiç sormadınız!

Sizleri düşünüyorum:
—Benden sonra ne olacaksınız?

Fukara Ahmet’im
Sana harçlık verirken
Acaba oldu mu zahmetim!
Kulağını çektiklerim,
Kızdıklarım,
Notunu kırdıklarım,
İnanın hep güzeldi niyetim!
Büyüyünce hatırlayacaksınız;
Belki de
Çocuğunuza anlatacaksınız!

Sizleri düşünüyorum:
—Bu yükü nasıl kaldıracaksınız?

Yarın son gün.
Yarın
Son defa gelecekler:
Doğan, muammer, Merve, onur
Ardından Beyza, Mustafa, Sedanur.
Bir daha öpmedim diye
Ağlamayın ne olur…
Sonra
Tülay, küçük Yusuf, Suat, şerife
Ardından Süleyman, Yusuf, Burak, AYŞE
Bir daha gülmedim diye
Ne olur bırakmayın ateşe…

Yarın son gün.
Yarın
Son defa gelecekler:
Halil, Rabia, Muhammet, Batuhan
Ardından Büşra Ahmet Semihcan
Sonra küçük Ahmet, Hamide, Resule
Necati, Celal, Abdullah Vesile
Bir daha ölmedim diye
Selam salın Mustafa Şevkiyle…

Sizleri düşünüyorum:
—Çocukluğumun muhabbetiyle.

Yarın son gün.
Yarın
Son defa gelecekler.

Ama anladım ki…
Son defa anladım ki:
—BİR DAHA BANA GELMEYECEKLER…

Hepiniz seviliyorsunuz.
Saygıyla kalınız.
S.ORAK-CİH66
"ADAMIN BİRİ
12HAZİRAN2008
ŞEKERPINAR /SARIKAYA

öğretmenim harika.... belgelerime kaydettim.. o şiire ihtiyacım olacak. okuduktan sonra mutlaka sizden bahsedeceğim.. yüreğinize sağlık..

ben ağladım çok ağladım,belki seneye burada olamam onlar benim ilkim oldular,çok güzel anlar yaşadık,onlarla ben saf sevgiyi tattım,meleklerim benim.onları mezun etmek isterdim ama aileden ayrı da olmuyor:( öpücük yağmuruna tuttular beni,ne güzel şey sevmek...özleyeceğim sizi meleklerim:(( duygulandım yine 
bu arada bu şiir ne kadar duygulu ya:((yüreğine sağlık öğretmenim

bizimki de çok duygusal geçti ama ağlamadık.mutlu olmalarını isterim herzaman

adamın biri arkadaşım şiiriniz çok duygusaldı teşekkürler....SİZİ ANLIYORUM......

Göz Yaşlı

Sevmek ulvi bir His,
Hissetmek Çok önemli!
Düşünmek Akıl ister,
Gönül sevdaya bağlı,
Kalp ağrılı Gerekir,
Baş Sancılı,
Göz Yaşlı!

çocukların yanında kendimi zor tuttum ama eve gelince gözlerimden yaş boşaldı.çocuklarım şaşırdı.baba niye ağlıyorsun? çocuklarımdan ayrıldığım için.....

Bence en zor olanı, birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar okutmak ve bir gün ayrılmak.Bütün ayrılıklar gibi onlardanda ayrılmak çok zor...
Geçen yıl mezun ettiğim öğrencilerim için acizane bir şeyler yazmıştım.Paylaşmak istedim.

Saygılar.


YARIN SON GÜN…

Bugün 12 Haziran.
Hastayım…
Boşuna uğraşmayın
Biliniz ki yastayım!
Ben babayım
Ben anayım.
Size nasıl anlatayım?
Yarın son gün
Hadi söyleyin
Sizlere nasıl dayanayım.

Bilmiyorum ki
Bugün niye böylesiniz?
Söyler misiniz?
Sesiniz soluğunuz kesik
Başınız eğik.
Hadi söyleyin bana
Niye böyle gezmektesiniz?
Yoksa
Biri mi öldü!
Ya da sizi birimi dövdü?
Söyleyin de bileyim.
Biliniz ki öğretmeniniz
Çok ölüler gördü
Gördüklerinde öldü.

Sizleri düşünüyorum:
—Niye böyle öğrenmektesiniz?

Hâlbuki hayatta
Örnekleri var.
Sizinde evinizde aynı davalar…
Boş odalar,
Pazar görmeyen dolaplar.
Hastalıklar
Zamanı geçmiş haplar.
Üzerinizden yapılan hesaplar.
Eski esbaplar
Yırtık pırtık çoraplar.

Sizleri düşünüyorum:
—Benden sonra ne olacaklar?

Daha dün
Şu kadarcıktınız.
Ne zaman büyüdünüz
Ne zaman beş’ten çıktınız!
Üşüdünüz
Isındınız.
Güldünüz
Ağladınız.
Öksüz 
Yetim
Bende hal koymadınız.
Nerden bilecekseniz ki:
—Bana hiç sormadınız!

Sizleri düşünüyorum:
—Benden sonra ne olacaksınız?

Fukara Ahmet’im
Sana harçlık verirken
Acaba oldu mu zahmetim!
Kulağını çektiklerim,
Kızdıklarım,
Notunu kırdıklarım,
İnanın hep güzeldi niyetim!
Büyüyünce hatırlayacaksınız;
Belki de
Çocuğunuza anlatacaksınız!

Sizleri düşünüyorum:
—Bu yükü nasıl kaldıracaksınız?

Yarın son gün.
Yarın
Son defa gelecekler:
Doğan, muammer, Merve, onur
Ardından Beyza, Mustafa, Sedanur.
Bir daha öpmedim diye
Ağlamayın ne olur…
Sonra
Tülay, küçük Yusuf, Suat, şerife
Ardından Süleyman, Yusuf, Burak, AYŞE
Bir daha gülmedim diye
Ne olur bırakmayın ateşe…

Yarın son gün.
Yarın
Son defa gelecekler:
Halil, Rabia, Muhammet, Batuhan
Ardından Büşra Ahmet Semihcan
Sonra küçük Ahmet, Hamide, Resule
Necati, Celal, Abdullah Vesile
Bir daha ölmedim diye
Selam salın Mustafa Şevkiyle…

Sizleri düşünüyorum:
—Çocukluğumun muhabbetiyle.

Yarın son gün.
Yarın
Son defa gelecekler.

Ama anladım ki…
Son defa anladım ki:
—BİR DAHA BANA GELMEYECEKLER…

Hepiniz seviliyorsunuz.
Saygıyla kalınız.
S.ORAK-CİH66
"ADAMIN BİRİ
12HAZİRAN2008
ŞEKERPINAR /SARIKAYA

ne güzel bir şiir hocam.yüreğinize sağlık.

    Ben de meslek hayatımın ilk öğrencilerini mezun ettim. çok üzücüydü. Onlar için yazdığım veda mektubu...
                                                                                                   12.06.09

Güzelim, hayatın güzelliği,

Her zaman mektuplaşırdık ya, bu mektubu da yazmak kolay olur sanmıştım. Ama nasıl başlasam, nasıl bitirsem diye saatlerce düşündüm. Adı üzerinde, veda mektubu. Herhalde ondan.
Dün siz yokken sınıfa geldim. Meğer siz yokken karanlık boş bir odaymış burası. Sizinle sevmişim bu sınıfı, bu sıraları, bu tahtayı.
Sıralara baktım, tek tek düşündüm hepinizi… Bütün duyguları bir arada yaşadım; üzüntü, yalnızlık, hüzün, kaygı, mutluluk, umut…
Zaten bu yıl diğer yıllardan farklı geçti benim için; ilkbaharda sonbaharı yaşadım. Sanki bir ağacım da yapraklarım döküldü haziran ayında. Sanki bir bahçıvanım da çiçeklerim soldu. Sanki bir çeşmeyim de derinden derine ağlıyorum.
Ama umutluyum senden. Seni çok iyi yerlerde göreceğimden. Zorlukları aşacağından. Her zaman başaracağından. Sen okuyacaksın. Sen başaracaksın. Hedefine ulaşacaksın. Umutluyum…
Koca koca 3 yıl geçirdik. Bazen anne-çocuk, bazen arkadaş olduk. Belki de kimseye söyleyemediklerini paylaştın benimle. Belki kurallar var diye, dinlemek zorunda kaldın 

Şimdi sana son dersimi vereceğim. Lütfen beni iyi dinle:

“ Çalışan insan, emeğinin karşılığını her zaman alır. Bunu örneklerini hep verirdim sana. Sen de çalış!
Çalış ki önce ailene sonra vatanına sahip çık, faydalı ol. Çalışkan insanları herkes sever.
Artık büyüdün. Sorumluluklarını kendin bil. Kimsenin sana hatırlatmasına gerek kalmasın.
Temiz ol. Sana bakanların içi açılsın. Pırıl pırıl ol. Seni seyredenlerin gözleri parlasın.
İyi insanlarla arkadaş ol. İyilik her zaman önündeki engelleri aşmana yardımcı olur.
Haksız kazançlara göz dikme. Her zaman hak etmeye çalış. Hak edilen şey daha fazla mutluluk verir.
Saygılı ol. Şımarık insanlar, belki bugün sevilir ama yarın unutulur. Unutulmak istemiyorsan büyüklerine küçüklerine saygılı ol.
Ve mutlaka hedeflerin olsun. Hedeflerine ulaştığında kendini ödüllendir.
Başarmak çok güzel bir duygudur. Bu duyguyu tatmanı canı gönülden dilerim.”

Şimdi yola bensiz devam edeceksin. Seni izlemeye devam edeceğim.

Çok zor olacak; büyüdüğünü kabullenmek. Çok zor olacak; seni başkalarına emanet etmek. Çok zor olacak; senden ayrılmak…

Ben, başka ışıklar yetiştirmek üzere; sen ise, geleceği aydınlatmak üzere. HOŞÇA KAL!
                                         
                                                                                   Öğretmenin

Karnelere     yazdığım     görüş:

Yolun açık olsun, uğurlar ola.
Yolların gibi bahtında açık ola.
Bütün haklarım sana helal ola.
Ama sakın unutma !
Arada bir; sen de bana selam yolla.