HATIRLAYINIZ…
Ya bir köyde,
Ya da bir şehirde
Ya bir lojmanın
Ya da bir okul binasının
Gölgesinde kaldı başımız…
Ellerimizde hep tebeşir tozu,
Daha yirmi beş demeden yaşımız
Ne de çabuk öğrendik hayatı:
-Hem de kuzu kuzu!
Kimisi yirmisinde
Kimisi kırkbeşinde
Hadi söyleyin bana
Utanmayın
Utanmadan söyleyin
Hanginiz yutmadı o tozu?
Bırakın o tozu
Hep evimizde kaldı hanemiz,
Ya bir ana olduk
Ya da bir baba,
Hep çocukluğumuzda kaybolduk
Babaları hiç düşündü mü acaba?
Acaba,
Ah o acabalar!
Acabaların içindeki isimsiz çabalar…
Düşünüyorum da
Kim öper
Kim başkasının burnunu siler?
Silmeyi bırak:
-Vallahi öğretmenim tiksinirler!
Hatırlayınız:
Çocukluğumuzu bile söyleyemedik…
Yine hatırlayınız
Yarım bıraktığınız kahvaltıları…
Ya da sabah kalktığınız vakitleri
Dörtleri beşleri altıları!
Okula koşarken yağmurda
Boş arabayla
Yanınızdan geçen modern atlıları!
Hatırlayınız:
-Kendi adlarımızı bile söyleyemedik…
Ramazanlar geçti
Sonra kurban bayramları…
Hatırlayınız
Bizde öpmek isterdik
Kınalı elleri mübarek anaları!
Ya da
Bir gönülde bağdaş kurup
Kırmak isterdik
Bize bakmayan aynaları…
Hatırlayınız:
-Aynalardaki aynılarımızı bile söyleyemedik…
Hep
Yaylalarda kaldı yazımız
Sularımız yatağında…
Çocuklarımızdan zaman bulup
Kendi çocuğunuzu sevdiniz mi hiç:
-Yağmurla ağladığında!
Ya da başını okşadınız mı hiç
Evlerde
Yapayalnız kaldığında?
Hep Ayşelerin annesi
Ya da Fatmaların babası olduk
Öksüz yetim kaldığımızda…
Hatırlayınız:
Yetimliğimizi bile söyleyemedik…
Bugün
Hem dünüm
Hem bugünüm!
Ahh öğretmenim
Bugün çok üzgünüm…
Bırak gülmeyi
Bir kuru tebessümde
Çocukluk gürültüm…
Sesim çıkmıyor ki
Bir kahpenin kurşunuyla
Farzet ki dağ başında vuruldum
Öldüm!
Adımı
Sorsalar ne olur
Sormasalar ne olur
Zaten "Bayrak" oldum
Bayrakla gömüldüm...
Hatırlayınız:
Bir nefeslik ömrü bile söyleyemedik…
Hepiniz çok seviliyorsunuz güzel insanlar…
Saygı ve selametle kalınız.
S.ORAK-CI66
“ADAMINBİRİ”
25EKİM2008
Y O Z G A T
Doğrusu sınıf öğretmenlerin halinden sınıf öğretmenleri anlıyor...
Sizinde sevenleriniz var hocam..Sağolun var olun..