Hayat Bir Çocuğa Nasıl Anlatılmalı?

ZİHİNSEL GÜÇ
 
Bir laboratuarda deney yapılıyor. İçinde bir büyük ve çokça küçük balığın olduğu kocaman bir akvaryum konuyor. Haliyle, büyük olan acıktıkça küçükleri yiyor... Daha sonra akvaryumun ortasına dikey bir cam yerleştiriliyor, böylece akvaryum ikiye ayrılıyor. Büyük balık bir tarafa küçük balıklar da diğer tarafa yerleştiriliyor. Büyük balık cam bölmeyi geçmek ve küçük balıkları yemek için defalarca deneme yapıyor. Bu durum tam 28 saat boyunca sürüyor. 28 saatin sonunda büyük balık artık diğer tarafa geçmek için mücadele etmeyi bırakıyor. Deneyin sonunda cam bölme kaldırılıyor. O da ne!!! Büyük balık küçükleri yemek için hiçbir hamle yapmıyor. Saatler geçtiği hâlde onları yemediği görülüyor. Buna psikolojide 'Öğrenilmiş Güçsüzlük' deniyor.
 
İstatistiklere göre bir çocuk ergenlik yaşına gelinceye kadar ortalama 148.000 defa anne babasının, 'yapma; elleme, dokunma,' gibi sözlerini duyuyormuş. Böyle olunca da çocukta büyüyünce 'yapamama', 'edememe' özellikleri gelişiyor ve özgüvenini yitiriyor.   

DEĞNEKTEN AT

İki çocuklu bir aile hafta sonunu piknik yaparak geçirmeye karar verirler. Piknik yerine vardıklarında anne yemeği hazırlarken, çocuklar babalarıyla birlikte yürüyüşe çıkar. Uzun bir yürüyüşten sonra  oldukça yorulan küçük çocuk yalvarırcasına bakan gözlerle, 'Babacığım çok yoruldum. Lütfen beni kucağında taşır mısın?' der. Baba; 'Ben de yorgunum oğlum'' der demez çocuk ağlamaya başlar. Baba tek kelime etmeden ağaçtan bir dal keser. Dalı bıçakla biçimlendirip, çocuğa zarar vermeyecek biçimde yontar. Sonra dalı oğluna verir. 'Al oğlum, sana güzel bir at' der. Çocuk sevinçle dal parçasından yontulmuş ata biner ve sıçrayarak, ata vurarak annesinin yanına doğru gitmeye başlar. Babasını ve ablasını geride bırakmıştır bile...
Baba gülerek kızına: 'İşte yaşam budur kızım. Bazen zihnen ya da bedenen kendini çok yorgun hissedeceksin. İşte o zaman kendine değnekten bir at bul ve neşe ile yoluna devam et. Bu at, bir arkadaş, bir şarkı, bir çiçek, bir şiir yada bir çocuğun tebessümü olabilir.'
Değnekten atınız hiç eksik olmasın...

değnekten at öyküsünü duymamıştım. çok güzel. teşekkür ederim...

Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...


paylaşım için teşekkür...

HAYAT BİR ÇOCUĞA NASIL ANLATILMALI?

Arkadaşımın kızı bir yaşına gelmişti, 'Sen eğitimcisin, neler öğretmem
gerekiyor, bazen kendimi çok çaresiz hissediyorum' dedi. Sorusu
kolaydı ama yanıtı zordu, akıl vermesi basitti ama uygulaması
karmaşıktı, anlatmaya başladım:

Annelik uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı
'insan yetiştirmek' olan bir iş. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak.
Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan
işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, çocuğuna zaman ayırırsan da
ondan karşılığını alırsın.
 
Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı çekmeden olgunlaşamayacağını...

Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının başarısından mutlu olmayı,
birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden 'neden ben değil de o?'
demeden...

Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda
kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip
olanları gösterecek hayat ona.
 
 Her şeyin bir sonu olduğunu öğret.
Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini,
kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu.

Gidilen yerlerin zamanla bıkkınlık verebileceğini, her şeyi
tüketebileceğini, tüketemeyeceği tek şeyin bilgi olduğunu öğret.
Kitaplardan keyif almasını.Ders çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını, ama okumayı sevmesini
Öğret ona...
 
Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç
al ona bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver,
sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.

Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların
bizi sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi
içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak
kokusundan keyif almasını sağla.

 
Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı öğret, belki büyüdüğünde bir gece
sevgilisine ateş yakar ve belki binlerce yıldızın altında birbirlerine
sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer sevgililerin aksine...

Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret
ona. Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok
daha keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona.

Aşk acısı çekmenin hiç âşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu
öğret. Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin
vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden
yargılamamayı. ...

Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil, söylenenleri kendi
eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret.
Kendi fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat. Hayatı sorgulamayı öğret ona...

Bilginin en büyük güç olduğunu öğret. Yapabilirse bunu en büyük fiyata
satmasını, ama kalbini ve ruhunu kendisine saklaması gerektiğini
öğret. Haklı olduğu konuda sonuna kadar diretmesini öğret ve haklıyken
dik durmasını.

Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık duyabileceğini öğret.

Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay içmekten keyif almayı...
'İstemiyorum','hayır' demeyi öğret ona, istediğinde ise 'istiyorum' demeyi.

Sevdiğinde ise “seni seviyorum” diyebilmeyi öğret ona. Bir kot pantolon
ve tişörtle üniversiteyi bitirmeyi öğret ona. Temiz kokmasını...

Sorgusuz sevmeyi...
El yazısı ile notlar yazmayı...
Lafı dolandırmamayı ....
Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona.
 
Müziği sevmesini, sporla barışık yaşamasını.

İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret... Ama en çok da kendini sevmesini öğret... Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini. Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi gerektiğini.. .
Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa kimsenin onun için yemek hazırlamayacağını... Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...

aylin kotilin 2004 yılında cumhuriyet gazetesinde yazdığı bu yazıyı daha önce okumuştum. Güzel anlatımlar...

bu çok değerli öneriler için teşekkürler...umarım geleceğe hazırladığımız minik bedenlere de aşılayabiliriz bunları...

bu güzel paylaşımlarınız için teşekürler...

bizimde atımız vardı babamız , büyüklerimiz yapardı  hatta kaçmasın diye bağlardık bile...

Hayatı çocuk yaşayarak öğrenir.
Anne ve baba bu süreçte iyi bir model ve örnektir çocuk için.Biz hayatta doğrularıyla ve güzellikleriyle iyi birer model olmalıyız.....
büyükşehirlerde apartmanda büyüyen çocuğumuzu köy ve kasabalara götürerek oradaki hayatı da görmesini,yaşamasını sağlamalıyız....

hayatlarında daha çok büyük şeylere önem vererek  küçük şeylerini ihmal etmemelerini,.Büyük şeylere ulaşmanın yolunun küçük şeylerden geçtiğini ve bizlerin bunlara daha çok ihtiyacı olduğunu öğretmeliyiz.

Kendini Bilmezlik  hastalığının ;rol tutsaklığından ,rollerin büyüsüne kapılıp bireylerin kendilerini arka plana attığını,rollerin altında ezilerek kendisini yıprattığını anlatmalıyız. 

Toplumsal değerlerin  bu değerlere uygun davranan kişilerin de toplum gözünde değerli bireyler olacağını  göstermeliyiz,değerlere uyarken genellikle 3 hatada bulunan bireylerin(Ortama göre değerlere uymak,Keyfimize göre davranmak,Karşımızdaki kişiye göre değerlere uymak)  hamlığını analayabilmelerini sağlamalıyız.

Yaşamımızdaki çelişki ve ikilemler olabileceğini bunun normal olduğunu ,bu durumlar karşısında  kendilerini gereksiz yere huzursuz etmemelerini  ve bunu önemsememek gerektiğini -ah anlatabilsek.
 kimsenin yüzde yüz haklı olamayacağını,hangi durum söz konusu olursa olsun,ikili tartışmalarda dahi birilerinin haklı tarafı bulunduğunu,önemli olanın haklı olmak değil,iyide buluşmak olduğunu

,ceza ile ödülün yerine geribildirimi kullanmalıyız.Bırakın daha sizin eliniz altındayken yaptıklarının sonuçlarına katlansınlar.

sinerji kullanımının neleri ortaya çıkardığını ve insanları nasıl etkilediğini gösterelim.
         en önemlisi bal hikayesini unutmayalım.Anlatarak değil yaşayarak öğretebiliriz.

--------------------------------

Her şeyin bir sonu olduğunu öğret.
Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini,
kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu.

insanlara gereğinden fazla değer vermemesi gerektiğini,kendinin daha değerli olduğunu öğret..

insanların nankör olduğunu daima fazlasını istedikleri için elindeki ile mutlu olmayı öğret....

Arkadaş seçerken kendini düşünmeyen ,karşısındakine değer veren saygı gösteren birini seçmesini öğret..

En önemlisi kendine saygı duymasını kendine saygısı olmyan insanların kimseye saygısı olamayacağını...

Sevgi sözcüğünü iyi kavramasını sevgisiz insandan her şey bekleneceğini....kalbinde sevgi olmayan insan her şey yapabilir ondan uzak durmasını.....

Hiç bir şey öğretme hayat öğretilmekle öğrenilmez.Zamanı gelince her şeyi bir bir yaşayarak öğrenir.O na sadece insanların iki yüzlü olabileceğini,güvenmemeyi öğret yeter. Gerisi kendiliğinden gelir.
Her zaman kendi ayakları üstünde durmanın önemli olduğunu anlat.

çocuk olmanın güzelliğini öğretin....

çok güzel canöğrtmnim teşekkürler

Öğrettiklerimizin yanında hayat zamanla insanlara çok şeyler öğretiyor. Yeri geldiği zaman öyle şeyler öğreniyoruz ki.....