Benim kizimda sizin kizinizla cok benzer ogretmenim(20 aylik). Merhametli hadi birazda abla abi kardes oynasin deyince elindekini birakiyor. Sizin dediginiz gibi bir durum olmasin diye ya oyuncagimizi yanimizda goturuyoruz yada kizimi yanımdan ayirmiyorum.
Malesefki cocuklarimizi bencilce yetistiriyoruz. Öğretmen arkadaslarimin cocuklari hep hircin dedigim dedik cocuklar, laf soz gecmiyor.Cogunun tek cocuk olmasindan kaynaklanan bir durum sanirim paylasmayi bilmiyorlar.Komsularimin cocuklari var anneler calismiyor. Oylesine sahip cikiyorlarki kizimdan icin o kucuk daha demi falan diye. Ayni zamanda esimin memeleke gittigimizde de oradaki çocuklarda oyle ufak kiskancliklar olsada cok guzel oynuyorlar oynatiyorlar.
Arkadaşlar size bir şey danışmak istiyorum.22 aylık bir kızım var.Samimi arkadaşlarımın çocukları da 1.5 -4 yaş arasında.Bir araya geldiğinizde benim ki baya eziliyor.Mesela dün iftara arkadaşa gittik.3 yaşındaki kızı benimkini baya hırpaladı.Benim kız çok korktu.Bütün gece uykusunda çığlık attı abla abla diye ağladı.Bugün uyandığında sesi kısılmıştı artık .Bu durumlarda ne yapacağımı bilemiyorum.Sonuçta benimki küçük yani tabii bir oyuncak gördüğünde oynamak istiyor.Ama karşı taraf tekme tokat girince...Sonuç olarak yahu bu çocuklar niye böyle şiddete eğilimli.Benim ki yazık eve biri gelse sırf onunla oynasınlar diye bütün oyuncaklarını önlerine seriyor.Kesinlikle vurma huyu yok olmasında istiyorum ama kendini de korusa hiç fena olmaz.Ne yapsam bilemedim.
