Herkese günaydın
Benim kızım yeni 4 yaşına girdi. Sene başında kreşe verdik ama sevmedi. Şimdi evde bakıcıyla. Sizler yine park gibi bir imkana sahipsiniz. Biz kar ve buz yüzünden sokağa bile çıkaramıyoruz. Sürekli evde. Arada hafta sonları bir iki saatliğine kayak merkezine götürüyoruz. Orada eğleniyor. Ancak biz evde çok eğleniyoruz. Okuldan geldiğimde acele veya çok önemli ve uzun işim yoksa hiçbir şey yapmam ben. Eşim 5'te geliyor. O saate kadar oyun oynarız ya da sohbet ederiz bazen yatakta boğuşur gülüşürüz. Hem ben de dinlenmiş olurum. Yemek işine beşten sonra başlıyorum. O arada da babayla oynuyorlar. Televizyonu çok kısıtlı o da sadece TRT çocukta bazı çizgi filmler. Saat kuruyorum çalınca kendisi kapatıyor. Telefon ve bilgisayarla oynamasına kesinlikle izin vermiyoruz. Her türlü çok zararlı çocuklar için. Hem sosyalleşmesini önlüyor ve yalnızlığa alıştırıyor hem de sürekli radyasyona maruz bırakıyor. Üstelik yaptıkları şeyler çok anlamsız. Ve sürekli tekrarlanan amaçsız şeyler. Bir telefon ya da bilgisayar oyununun çocuk için herhangi bir yararı olacağına inanmıyorum. O sadece vicdanları rahatlatmak için kendi kendimizi inandırdığımız bir şey. Bu sene doğum gününde Lego alındı. Daha önce kocaman parçalı olanlarla oynuyordu. Şimdi orjinalini aldık. Dört yaş üstü için mükemmel bir oyuncak. Bazen saatlerce oynuyoruz birlikte. Hatta geçen gün yemeği yapmayı unuttum
Yapboz yapıyoruz. O da çok faydalı. İlk kitabını on günlüklen halası almıştı o bez kitaplardan. O günden beri kitapları da çok seviyor. Zaman zaman kitap okuyoruz. Bir de geleni gideni çok oluyor. Şirinler özellikle çok sık gelir evimize. Onlarla da beraber oynarız
salonumuz kocaman bir dünya bizim. Bazen ormanda aslanları ziyaret ediyoruz. Bazen denize dalıp balık yakalıyoruz. Bazen o oynuyor tek başına biz saatlerce izliyoruz. Ben de çocukken öyle oynardım ablamla şimdi kızım da bana benziyor.
Ev işlerim çoğu zaman sarkar, yarım olur, ütülerim bazen bir hafta beni bekler, bazı akşam yemek yerine kahvaltı yeriz ama kızım mutlu bir çocuk. "Ben büyümek istemiyorum. Hep çocuk kalmak istiyorum" diye ağlıyor bazen. Nedenini sorduğumda "çocuk olmak çok eğlenceli" deyince doğru şeyler yaptığımızı anlıyorum. Size tavsiyem televizyon, bilgisayar ve cep telefonlarını çocuğunuzun oyun arkadaşı yapmayın. Bırakın ev işleri kenarda beklesin ama çocuklarımız tek başına büyümesin. Çocukların hayal gücü sınırsızdır siz televizyonla bilgisayarla sınır koymayın. Yoksa büyüdüğünde sıradan, sürekli kendini ya da başkalarını tekrarlayan, yaratıcılıktan yoksun mutsuz bireyler olurlar. Bu günler çok hızlı geçiyor ve telafisi de yok. Çocuklarınız için sizinle birlikte oynayıp sohbet ederek geçirdikleri zaman herşeyden daha değerli.
Allah hepimizin çocuklarına ailesine sağlık versin