Öyle hocam...
İşin insan eğitmekse zordasın demektir... Bir hayvanı belli birşey için eğitirsin, biter... Ama insan öyle mi?.. Eğitirsin, yetmez üste bir de eğittiklerin boşa gitmesin, yoldan çıkmasın diye koşturur durursun... Koşturman biter, onun için gözyaşların, duaların bitmez... Onlar da biter... bir bakmışsın ki yolun sonundasın!...
İşte biz de bu yükü sırtımıza aldık gidiyoruz bakalım... Bu manevi yükün sorumluluğu çok ağır... Ama meyvesi de çooooook tatlı!..
Bu sorumluluğu ana olarak evimizde, muallim olarak her yerde üstlenmişiz bir kere...
Allah meyvelerimizi görmeyi nasip etsin inşaallah...