Sevgili arkadaşlar öncelikle hepimize geçmiş olsun. Pazacikta görev yaparken depreme yakalandik. Çok şükür sağ salim cikabildik ordan . Memlekette ailemiz yanındayız. Öğrencilerim dezavantajlı bi bölgede ve şehir dışına çıkan yok . Çadırda kalıyor büyük çoğunluğu. Görüntülü aradım hemen hepsiyle görüştüm. Şükür kaybımız yok sınıftan. Artık sıkılıyorlar da haliyle. Harfleri bitirmistik dönem sonunda ama hikaye almamistik henüz. Şimdi ben çocuklarım icin uzaktan ne yapabilirim. İnanın kafam durdu. Yaşadıklarımız duyduklarimiz gördüklerimiz çok çok ağırdı. Onlara watsaptan ne yollayabilirim . Hem eglenebilecekleri hem biraz da olsun tekrar yapabilecekleri . Fikirleriniz çok kıymetli. Herkese iyi çalışmalar
Geçmiş olsun öğretmenim. Allah kolaylık versin. Sizin çocuklarınız epey bir süre daha sınıflarında olamayacaklar gibi görünüyor.
Biz Adana'da yakalandık depreme. Öğrencilerimizde bir sorun yok. Bir süre kendilerine gelmelerini bekledim. O arada okumalarını toparlamaya çalıştım. Okuma videoları istedim günlük olarak. Daha sonra da hazırladığım günlük ödevleri gönderdim ve yapıp fotoğraflarını paylaştılar. Böylece bir iki saat de olsa onları deprem konuşmanın dışına çıkarmış, odaklarını değiştirmiş oldum. Olumlu geri bildirimlerle süreklilik sağlamaya çalıştım.
Herhangi bir değişiklik/erteleme olmazsa pazartesi günü karşı karşıya geleceğiz ve neyi ne kadar yapabilmişiz bizzat göreceğiz. Kayıp her durumda var ancak bir buçuk ayı bulan bir dönemi olabilecek en az hasarla atlatmış olmayı umuyorum.
Benim uyguladığım yöntem çadır ortamında ne kadar uygulanabilir bilmiyorum ama bir fikir olması açısından yazayım dedim.
